بازی آمریکا با کارت نفتی ونزوئلا؛ آیا نویسندگان روزنامه کیهان پاسخگو خواهند بود؟

داوود حشمتی در امتداد نوشت:

 24 نوامبر 2022،  وال استریت ژورنال با انتشار مقاله‌ای خبر داد که ایالات متحده در حال اعطای مجوز به شرکت نفتی Chevron Corp است تا بتواند در ونزوئلا سرمایه‌گذاری نفتی انجام دهد.

اگرچه گفته می‌شود «اعطای این مجوز منوط به اعلام نظر دولت ونزوئلا و مخالفان آن است». اما ظاهرا ایالات متحده برای کنترل بازار نفت در زمستان پیش رو، به دنبال اعطای این مجوز است. به نظر می‌رسد ونزوئلا نیز نسبت به این موضوع بی‌تمایل نیست. همچنان که "دلسی رودریگز" معاون رئیس جمهور ونزوئلا روز پنجشنبه در نشستی با مدیران بازرگانی در کاراکاس گفته بود: «با از سرگیری گفتگوها در مکزیک، راهی برای عادی سازی جنبه‌های اقتصادی زندگی ملی باز شده است». اپوزیسیون ونزوئلا نیز با انتشار بیانیه ای از این گفتگوها استقبال کرده است.

نویسندگان مقاله اخیر وال استریت ژورنال اشاره می‌کنند که در ماه اکتبر گزارشی در همین روزنامه منتشر شده بود که تاکید می‌کرد دولت بایدن در حال آماده شدن برای کاهش تحریم‌ها علیه رژیم استبدادی ونزوئلا بود تا به شرکت نفتی شورون اجازه دهد فعالیت نفتی را در آنجا را از سر بگیرد و راه را برای بازگشایی احتمالی بازارهای بین‌المللی به روی صادرات نفت از ونزوئلا هموار کند.

همچنین ماه گذشته «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا گفته بود که وزارت انرژی به فروش آخرین 15 میلیون بشکه (از مجموع 180 میلیون بشکه از ذخایر استراتژیک نفت آمریکا) که برای فروش مجوز گرفته بود، ادامه خواهد داد. این اقدام به عنوان بخشی از طرحی برای کاهش قیمت بنزین در جایگاه‌های سوخت انجام شده بود. 

از سوی دیگر آمریکا قصد دارد از دادن این امتیاز به ونزوئلا و همچنین مخالفان آن استفاده کند. به نحوی که هر دوطرف را در یک بازی برد برد قرار دهد.

در همین رابطه سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا گفته: «ما مدت‌هاست که تمایل خود را برای ارائه کمک‌های هدفمند بر اساس گام‌های مشخصی که درد و رنج مردم ونزوئلا را کاهش می‌دهد و آن‌ها را به احیای دموکراسی نزدیک‌تر می‌کند، آشکار کرده‌ایم.» او تاکید می‌کرد که هر اقدامی که برداشته شود با هماهنگی [ائتلاف مخالف ونزوئلا] انجام می‌شود.»

این اقدامات در حالی انجام می‌شود که ایران و روسیه در انتظار زمستان سرد اروپا نشستند، تا این اتفاق بتواند منجر به افزایش قیمت انرژی شده و فشار مردم بر دولت‌های اروپایی زمینه را برای رفع تحریم‌ها و دادن امتیاز به ایران و روسیه فراهم کند. 

اما آمریکا با دخیل کردن شرکت نفتی شورون و اعطای این مجوز درحال برداشت گام مهمی در ایجاد تعادل دربازار است.

مضافا اینکه می‌توان گفت خود شرکای شوروی به عنوان یکی از کانون‌های مالی نزدیک به جمهوری‌خواهان آمریکا از درجه اهمیت برخوردار است. 

شورون یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان و دومین شرکت بزرگ نفتی مستقر در ایالات متحده از نظر درآمد است که پس از اکسون موبیل، از فرزندان استاندارد اویل به شمار می‌رود.

برای اهمیت و درک جایگاه این شرکت باید اشاره کرد که کاندولیزا رایس یکی از اعضای سابق هیات مدیره این شرکت بود که با استعفا از این شرکت در سال 2001 به عنوان مشاور امنیت ملی بوش رئیس جمهور آمریکا انتخاب شد. این شرکت در سال ۲۰۱۸ به طور متوسط روزانه 791هزار بشکه نفت خالص در ایالات متحده تولید می کرد. 

شورون از تصمیم ایالات متحده در سال 1911، به وجود آمد. در این سال دولت ایالات متحده آمریکا طبق قانون ضد تراست شرمن، شرکت نفتی بزرگ «استاندارد اویل» را به چند قطعه و شرکت کوچکتر تقسیم کرد. یکی از این قطعات، شرکت استاندارد اویل (کالیفرنیا)، بود که تبدیل به شورون شد. این شرکت بخشی از «هفت خواهران» نفتی بود که در اوایل قرن بیستم بر صنعت نفت جهان تسلط داشتند.

در اوائل قرن 21 شرکت شورون با خرید Texaco چهارمین شرکت بزرگ نفتی سهامی عام جهان را با ارزش مجموع حدود 95 میلیارد دلار ایجاد کرد. حالا این شرکت آماده می‌شود تا با ورود به بازار نفت ونزوئلا که بزرگترین ذخائر نفت دنیا را در اختیار دارد، به سیاست‌های آمریکا در جنگ اوکراین و کنترل بهای نفت و انرژی کمک کند.

در این شرایط آیا ایران و روسیه پلن جایگزینی برای خود از این وضعیت طراحی کرده بودند؟ یا آنکه تصور می‌کردند آمریکا قادر نیست عربستان و ونزوئلا را برای ورود بیشتر نفت به بازار راضی کند؟ رویایی که نویسندگان روزنامه کیهان از زمستان سرد اروپا برای کشور ترسیم می‌کردند، درحال محو شدن است. آیا آن‌ها برای ایجاد خطای محاسباتی در دستگاه تصمیم‌گیری ایران پاسخگو خواهند بود؟