امیررضا نظری-کارشناس مسائل خاورمیانه
تحریم ظریف،تضعیف جبهه صلح
مستقل آنلاین/تحریم در روابط بین الملل فرآیندی است که به وسیله یک یا چند بازیگر بینالمللی (مجری تحریم)، علیه یک یا چند کشور دیگر (هدف تحریم)، به منظور مجازات این کشورها، بااهداف محروم ساختن آنها از انجام برخی مبادلات یا وادار ساختن آنها به پذیرش هنجارهایی معین و مهم (از دید مجریان تحریم)، اعمال میشود که این اصطلاح در گذشته معادل «ضمانت اجرا» استفاده میشد اما امروزه این اصطلاح معادل محرومیت های سیاسی یا اقتصادی علیه کشور یا گروهی اطلاق میشود که صلح جهانی را با خطر مواجه سازد.
هیئت حاکم بر ایالات متحده در چند هفته گذشته با هدف اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران مکررا اقدام به تهدید وزیر امور خارجه کرد و سر انجام روز گذشته این اقدام غیر قانونی خود را عملیاتی کرد بر اساس ماده ۳۹ منشور ملل متحد “پس از آن که شورای امنیت وجود هرگونه تهدید علیه صلح، نقض صلح یا موارد تجاوز را احراز کرد، یا میتواند به طرفهای درگیر، راهکارهایی توصیهای ارائه دهد و یا برپایه مواد بعدی - که مشخصاْ به مواد ۴۱ و ۴۲ منشور اشاره دارد-اقدام کند.”
حال تحریم علیه شخصیتی که خود ریاست کمیته حقوقی مجمع عمومی ۴۷ سازمان ملل و نیز ریاست کمیسیون خلع سلاح سازمان ملل را برعهده داشته است و در جریان فاجعه نسل کشی «سربرنیتسا» زحمات غیر قابل انکاری در رسوا سازی دولت رادوان کاراجیچ(مشهور به قصاب بالکان) داشته است و همواره شخصیت قابل احترامی در نزد جوامع بینالمللی بوده است با چه توجیهی جز ترس ایالات متحده از ایفای نقش وی در رسوا سازی دولت آمریکا در تروریسم اقتصادی علیه ملت ایران صورت گرفته است؟
این اقدام جز مقابله علنی دولت ترامپ با اقدامات صلحطلبانه ظریف هدف دیگری ندارد چرا که اگر ظریف صلح جهانی را با خطر مواجه کرده بود شورای امنیت در سریعترین زمان و بدون فوت وقت نسبت به وضعیت او تصمیم گیری کرده بود اما نه تنها سازمان ملل چنین اقدامی را انجام نداد بلکه پس از اعمال محدودیت تردد در نیویورک بنا به تصمیم دولت آمریکا،فرهان حق سخنگوی سازمان ملل نسبت به انجام این محدودیت ابراز نگرانی کرد.این واکنش سازمان ملل گرچه شایسته و به موقع صورت گرفت اما کافی نبود و منجر به انجام اقدامی ظالمانه علیه ملت ایران و تحریم وزیر خارجه محبوب مردم ایران شد.
علاوه بر این،مدل تحریمهای جدید آمریکا خود تروریسم است زیرا مردم بیدفاع را هدف قرار داده. و ظریف بعد از تشدید حملات تندروهای داخلی مورد تحریم قرار گرفت.
احیاناً میتوان انتظار داشت مرحله بعدی این مقابله،انتخاب مذاکره کننده ارشد ایران توسط ترامپ و از میان اتاق فکر گاندوسازان خواهد بود.
اکنون که هیئت حاکمه بر واشنگتن صراحتا تمایل بر مسدود کردن راه دیپلماسی دارد شایسته است کشورهای عضو سازمان ملل به خصوص کشور های حامی برجام و اعضای ۱+۴ نسبت به اقدامات قلدر مأبانه دولت ترامپ،واکنشی به جا نشان دهند و در برابر این تصمیم ایستادگی کنند چرا که در صورت عدم اعتراض،در آینده سایر شخصیت های صلح طلب جهان که همواره در اندیشه رفع خشونت و تقویت امنیت پایدار جهان هستند توسط دولت خشونت طلب ترامپ مورد برخورد قرار خواهند گرفت.
ارسال نظر