25 نکته خواندنی درباره زندگی و کارنامه بازیگری دنزل واشنگتن بازیگر موفق سینمای هالیوود
دِنزِل واشینگتن متولد ۲۸ دسامبر ۱۹۵۴ در ماونت ورنن، ایالت مریلند کارگردان و بازیگر اهل ایالات متحده آمریکا از موفقترین و پولسازترین بازیگران حال حاضر سینمای هالیوود است.
سرویس فرهنگی مستقلآنلاین: در مطلب پیش رو نگاهی داریم به 25 حقیقت خواندنی درباره دنزل واشنگتن.
1.او در سال ۱۹۵۴ در ماونت ورنن، مریلند در ایالت جورجیا چشم به جهان گشود. مادرش، لنیس لینی، متصدی یک سالن زیبایی بود. پدرش رورند دنزل واشینگتن اول، کشیش و برگزارکننده مراسمهای مذهبی بود. دوران کودکی دنزل واشنگتن در هارلم (محلهای مخصوص زندگی سیاهپوستان در بخش منهتن شهر نیویورک) گذشتد.
2. دنزل در دبستان پنینگتن گرایمز در ماونت ورنن، بخش آموزش لاتین و یونانی تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۸، یعنی در ۱۴سالگی به یک مدرسه مقدماتی و خصوصی وابسته به ارتش در منطقه نیو ویندسر در ایالت نیویورک رفت. سپس سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۱ را در دبیرستان مِینلند در دایتن بیچ فلوریدا گذراند.
3. دنزل واشنگتن بنابر گفته خود علاقمند بود که برای ادامه تحصیل به دانشگاه تکنولوژی تگزاس برود: «من در باشگاه پسران در ماونت ورنن بزرگ شدم. ما مهاجمان انقلابی بودیم؛ بنابراین، زمانیکه در دبیرستان بودم، دوست داشتم به دانشگاه تگزاس در لابوک بروم فقط به این دلیل که آنها معروف به مهاجمان انقلابی بودند و لباسهای آنها مثل ما بود.»
تحصیلات دنزل واشنگتن
4. دنزل واشنگتن مدرک لیسانسش را در رشته هنرهای نمایشی و خبرنگاری از دانشگاه فوردهام در سال ۱۹۷۷ گرفت. همزان با شروع تحصیلاتش در این دانشگاه زیرنظر یک مربی به نام پی جی کار عضو تیم باشگاه بسکتبال دانشگاه شد.
آغاز فعالیت هنری دنزل واشنگتن
5. او پس از مدتی به مدت یک ترم کلاسهایش را رها کرد و بهعنوان مشاور در یک کمپ تابستانی به نام کمپ سالونه YMCA، که شبها برگزار میشد، به فعالیت مشغول شد. بعد از اجرای چندین شو موفق در این کمپ، یکی از همکارانش به او پیشنهاد کرد که استعدادش را در حرفه بازیگری آزمایش کند؛ بنابراین، با تجدید قوا، به دانشگاه قبلیاش (فوردهام) بازگشت و در کمپ مرکزی لینکلن در رشته بازیگری ثبتنام کرد، که در آنجا موفق به بازی در نقش امپراتور جونز و اتللو در نمایشنامههای امپراتور جونز از اونیل و اتلو از شکسپیر شد که نظرات جنجالبرانگیز زیادی دربرداشت.
6. مهمترین کار دنزل واشنگتن در ابتدای کار هنریاش این بود که در یک سریال تلویزیونی به نام خیابان جای دیگر، که از سال ۱۹۸۲ تا ۵۵ قسمت طول کشید ایفای نقش کرد. او از جمله معدود بازیگرانی بود که در طول ۶ سال، در بیشتر قسمتهای سریال نقشآفرینی کرد.
7. در سال ۱۹۸۷، بعد از بازی در چندین فیلم و سریال تلویزیونی، حضوری درخشان در فیلم آزادی را فریاد کن ساخته ریچارد آتن بارو داشت. او در نقش استیو بیکو یک مرد سیاستمدار اهل آفریقای جنوبی بازی کرد که مخالف سیاست نفاق و جدایی بین سیاهپوستان و سفیدپوستان جنوب آفریقا بود؛ نقشی که با ایفای آن موفق شد نامزد بهترین بازیگر مکمل در جوایز اسکار شود.
8. از دهه ۱۹۹۰، با حضورش در فیلمهای مختلف و با به تصویر کشیدن زندگی واقعی بعضی از شخصیتها، همچون استیو بیکو، مالکوم ایکس، رابین کارتر، میلیون بی تالسون، فرانک لوکاس و هرمن بون توجهات بسیاری بهسوی خود برانگیخت.
جوایز و افتخارات دنزل واشنگتن
9. تا به حال دنزل واشنگتن توانسته ۲ جایزه اسکار و ۳ جایزه گلدنگلوب دریافت کند. او پس از سیدنی پواتیه، دومین شخصیت برجسته و قابل توجه آمریکایی-آفریقاییتبار است که موفق شده جایزه بهترین بازیگر اسکار را بهخاطر ایفای نقش در فیلم روز تمرین محصول ۲۰۰۱ از آن خود کند.
اولین جایزه اسکار دنزل واشنگتن
10. دنزل واشنگتن در سال ۱۹۸۹ توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول را برای فیلم افتخار در نقش بردهای خوددار و شجاع از آن خود کند.
11. دنزل واشینگتن یکی از نقشهای برجسته و بحثبرانگیز زندگی هنریاش را در فیلم مالکوم ایکس، ساخته سال ۱۹۹۲، به کارگردانی اسپایک لی ایفا کرد. بازی او بهعنوان یک رهبر وطنپرست سیاهپوست، نامزدی اسکار را برایش به دنبال داشت و راجر ایبرت و مارتین اسکورسیزی از این فیلم به عنوان یکی از ۱۰ فیلم برتر دهه ۱۹۹۰ یاد کردند.
12. سال ۱۹۹۵سرِ صحنه فیلمبرداری فیلم Virtuosity واشینگتن از بازی در یک صحنه رمانتیک با همبازی سفیدپوستش، کِلی لینچ، خودداری کرد. لینچ در یک مصاحبه چنین گفت: «با خودم گفتم ما مشکلی با ارتباط و صمیمیت و در نهایت ازدواج میان نژادها نداریم، اما دنزل بر این عقیده بود که مردان سفیدپوستی که تماشاگران اصلی این فیلم هستند، مایل نیستند که مرا با یک زن سفیدپوست ببینند». لینچ همچنین افزود که «این واقعاً شرمآور است و من حس بدی راجع به این مسئله دارم. دائماً در این فکر هستم که زمانه دیگر عوض شده است، اما درحقیقت به اندازه کافی تغییر نکردهاست».
13. وضعیتی مشابه این موضوع سرِ صحنه فیلم پرونده پلیکان هم اتفاق افتاد. وقتی که جولیا رابرتز، در مصاحبهای، از میل و رغبت خود برای داشتن رابطه صمیمانه با واشینگتن صحبت کرد کرد و دوباره ما شاهد چنین پیشامدی در فیلم کویین مقتدر، محصول ۱۹۸۹ بودیم، هرچند که در سال ۱۹۹۸ در فیلم اسپایک لی، برنده بازی، در یک صحنه عاطفی با میلا یوویچ دیده شد.
دنزل واشنگتن در فیلم هاریکان
14. واشینگتن در فیلم هاریکان، محصول ۱۹۹۹ درخششی خیرهکننده داشت. فیلم قصه مشتزنی به نام رابین کارتر، ملقب به «هاریکان» است که موضوع سه قتل بعد از ۲۰ سال ماندن پشت میلههای زندان برملا میشود. نقدهایی متفاوت بر فیلم نوشته شد که معتقد بودند مباحث و مشاجرههای گوناگون بر روی صحَت فیلم ممکن است نامزدیِ جایزه اسکار را برای واشینگتن به ارمغان بیاورد. او جایزه گلدن گلوب سال ۲۰۰۰ و جایزه خرس نقرهای برلین را در جشنواره بینالمللی فیلم برلین بهخاطر نقشش در این فیلم ازآنِ خود کرد.
15. دنزل واشینگتن در یک فیلم جنایی و حادثهای به نام روز تعلیم، محصول ۲۰۰۱ بازی کرد و توانست برای این فیلم برای بار دوم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر شود. او در این فیلم نقش کارآگاه آلونسو هریس را بازی میکند که کارآگاهی چموش و سرکش با روشهای ظاهرا قانونیِ مشکوک و بحثانگیز است. این نقش برای او یک تغییر حال و هوا محسوب میشد، چرا که تا آن زمان همگان واشینگتن را بهعنوان قهرمان در بسیاری از فیلمهایش به یاد داشتند. وی دومین فرد آفریقایی-آمریکایی بود که توانست برای بازی در این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر شود. اولین نفر قبل از او سیدنی پواتیه بود که اتفاقاً همان شب، پیش از واشینگتن، جایزه افتخاری اسکار را دریافت کرد.
16. دنزل واشینگتن با ۶ بار نامزدی، بیشترین تعداد نامزدی جایزه اسکار را در میان بازیگران آفریقاییتبار به خود اختصاص دادهاست.
تجربه کارگردانی دنزل واشنگتن
17. پس از موفقیت و فروش بالای جان کیو، وی اولین فیلمش را به نام آنتوان فیشِر که در قسمتهایی از آن ایفای نقش کردهاست، کارگردانی کرد. مدتی بعد، او درام نمایشی سخنوران بزرگ را کارگردانی کرد که خودش نیز در کنار فارست ویتاکر در آن بازی کرد.
18. دنزل واشینگتن در فیلم تسخیر پالهم ۱ ۲ ۳ بهعنوان سرنگهبان قطار زیرزمینی شهر نیویورک حضور یافت که بازسازی مجدد فیلمی با همین عنوان از دهه ۱۹۷۰ به نام گرفتن پلهام ۱۲۳ محسوب میشود. واشینگتن در این فیلم در مقابل جان تراولتا بازی کرد. این فیلم در ژوئیه ۲۰۰۹ به کارگردانی تونی اسکات به نمایش درآمد.
19. واشینگتن در بسیاری از فیلمهایش به تنهایی بار داستان را بر دوش کشیدهاست؛ از مالکوم ایکس گرفته تا روز کارآموزی که برای دومی بیشتر جوایز مهم بازیگری از جمله اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی را از آن خود کرد.
تجربه تئاتری دنزل واشنگتن
20. در سال ۲۰۰۵، پس از ۱۵سال (او آخرین بار در تابستان ۱۹۹۰ در تئاتر ریچارد سوم، اثر شکسپیر، در نقش «ریچارد» ظاهر شده بود) مجدداً در یکی دیگر از آثار شکسپیر به نام جولیوس سزار نقش مارکوس بروتوس را ایفا کرد. تمام دورات اجرای نمایش تمام بلیطهای آن به طور کامل به فروش رفت. با وجود انتقادات شدیدی که از این نمایش انجام شد هر بار بهطور میانگین بیشتر از ظرفیت صددرصدیِ سالن، تماشاگر از نمایش استقبال کرد.
زندگی شخصی دنزل واشنگتن
21. دنزل واشنگتن در سال ۱۹۸۳ با بازیگر زن، پالتا پیرسون ازدواج کرد. او پالتا را در اولین تلهفیلمی که در آن نقش داشت، به نام ویلما، ملاقات کرد. این زوج هماکنون دارای ۴ فرزند هستند: جان دیوید (متولد ۲۸ ژوئیه ۱۹۸۴)، که بعد از بازیهای فوتبال دانشگاهی در مورهاوس قراردادش را با باشگاه سنت لوئیز در مه ۲۰۰۶ امضا کرد. دومین فرزندشان کیشا (زاده نوامبر ۱۹۸۷)، که هماکنون مشغول تحصیل در دانشگاه ییل است؛ و در آخر، یک دوقلو به نامهای الیویا و مالکوم (به افتخار فیلم مالکوم ایکس) در آوریل ۱۹۹۱ به دنیا آمدند. واشینگتن و همسرش مجدداً در سال ۱۹۹۵ یاد و خاطره مراسم عروسیشان را، این بار در آفریقای جنوبی، زنده کردند.
22. واشینگتن یک مسیحی تمامعیار است. او همواره بههمراه هنرپیشه زنی به نام آنجلا باسِت به کلیسای لسآنجلس میرود.
23. نیروهای ارتش انقلابی کلمبیا، واشینگتن را یکی از سه نفری خواند (دو نفر دیگر، کارگردانان: الیور استون و مایکل مور) که مایلند با آنها راجع به آزادی ۳ نفر از افرادشان که ۵ سال است اسیر هستند به بحث و گفتگو بنشیند.
24. واشینگتن در ۱۸ مه ۱۹۹۱، جایزه دکتریِ افتخاری را از دانشگاه فوردهام (دانشگاهی که در آن تحصیل کردهبود)، بهخاطرِ داشتن موفقیتهای تأثیرگذار در کشف استعدادهای چندجانبه، دریافت نمود. وی همچنین دکترای افتخاری صفات انسانی و بشردوستانهاش را از دانشگاه مورهاوس در ۲۰ مه ۲۰۰۷ دریافت کرد.
25. جولیا رابرتز، تام هنکس و ساموئل ال جکسون دوستان نزدیک او هستند.
ارسال نظر