مشکل مردم ایران دریافت وام، یارانه و صدقه نیست

مستقل آنلاین / گروه اقتصادی:

در ارتباط با ریشه‌های بحران اقتصادی بحث‌های عمیقی انجام شده است و می‌توان گفت یک مسأله سخت و بنیادی است که باید در ابتدا ریشه‌های بحران را ریشه‌یابی کنیم و در مورد آن بحث‌های تفصیلی صورت بگیرد. اما ریشه‌های بحران اقتصادی که بسیار مشهود است و همه به آن واقف هستیم و در مورد آنها اقتصاددان ها و سیاستمدارها صحبت کرده‌اند عبارت است از تحریم، نوسان‌های نرخ ارز، بی‌ارزش شدن پول ملی که به تبع آن تورم ایجاد شده است و همچنین سوءاستفاده‌های داخلی در زمینه افزایش قیمت‌ها و گرفتن مجوز افزایش قیمت و نیز گران شدن فولاد و سیمان که به دلایلی مسئولان آن را توجیه و قیمت‌ها را افزایش دادند و... که در نهایت همه این ها به معضل رکود و تورم و بیکاری تبدیل شد.

به صورت مختصر می‌توان گفت این ها نشانه‌های بحران اقتصادی در کشور ما است که البته بحران اقتصادی موضوعی دائمی بوده و همه دولت‌ها درگیر آن هستند. تا رکود و تورم و بیکاری وجود داشته باشد صداهای ناراضی در همه جا وجود دارد. دلیل آن هم این است که تحریم ها، کاهش درآمد و مشکل انتقال‌های درآمدهای ارزی و همچنین سوء مدیریت ارزی که زمینه رشد ارز از 25 به 30 هزار تومان می‌شود در نهایت همه اینها موجب افزایش قیمت تمام شده محصولات و خدمات خواهد شد.همچنین سوءاستفاده‌هایی که برای گرفتن مجوز افزایش قیمت شده است مانند خودرو، سیمان و فولاد و نهاده‌های اولیه که از نهاده دامی گرفته تا نهاده‌های داخل کشور موارد دیگری از این دست هستند. این موارد نهایتاً دست به دست هم داده‌اند و بحران و چالش را به وجود آورده‌اند.

از طرف دیگر در شرایط کنون اما اینکه چگونه می‌توان تورم را کم کرد یک موضوع و داستان دیگر است. تورم را می‌توان با مدیریت ارزی سامان بخشید، یعنی اینکه تا نرخ ارز پایین‌تر نیاید قیمت هیچ کالایی کاهش نمی‌یابد. بانک مرکزی باید ارز را مدیریت کند، یا در بحث دیگری در مورد اینکه بانک‌ها به صنعت تسهیلات نمی‌دهند یا شرایط ریزش بورس فراهم می‌شود، همه به این موضوع برمی‌گردد که ما زمینه را برای بروز چنین شرایطی ایجاد کرده‌ایم؛ در جمع‌بندی نهایی هم باید گفت متأسفانه همیشه به‌دنبال مدلول‌ها می‌رویم، در حالی که تا زمانی که تحریم است و نرخ ارز بهبود پیدا نکند شرایط به همین گونه است.

موج سواری روی مشکلات اقتصادی مردم درست نیست، صاحبان تریبون پیش از آنکه به بیان این گونه مسائل بپردازند باید میزان سهم خود در نابه سامانی‌ها را بسنجند و به بیان اقداماتی که خود در زمان مسئولیت انجام داده‌اند بپردازند. چشم پوشی از کوتاهی دولت یا نقایص آن هم درست نیست اما انتقادات باید طوری مطرح شود که اثرگذار باشد. به عنوان مثال اگر گرانی های اخیر ربطی به برجام داشته باشد، به نقض آن و نه اصل برجام مرتبط است لذا ناقضان باید شماتت شوند.

*مردم می‌خواهند که چرخ تولید بچرخد

در همین ارتباط غلامحسین دوانی، کارشناس اقتصادی در گفتگو با خبرنگار «مستقل آنلاین» درباره برنامه‌های اقتصادی کاندیداهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: برنامه‌های اقتصادی کاندیداها از جمله ارایه وام‌ها و یارانه‌های با اعداد و ارقام نجومی شعارگونه و عوام فریبانه‌ است. از بعد از انقلاب تا به امروز تمام نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در بیان مشکلات و معضلات، مشکلی ندارند و در تمام ادوار هر چند مشکلات گفته شده اما تاکنون راه‌حلی به رفع این مشکلات هم ارایه نشده‌ است و هر آنچه هم به عنوان راه‌حل و راهکار بیان شده، مشتی شعار بیش نیستند. 

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: ارایه هرگونه راهکار به این معنا است که منافع گروهی یا عده‌‌ای را از بین ببرند و به نظر می‌رسد این آقایان هر کدام در فکر تامین منافع گروهی دیگر هستند بنابراین بعید است که این کاندیداها منافع گروه‌های خاص و گروه‌های قدرت را مورد تعرض قرار دهند. حقیقت این است که مشکلات کشور ساختاری است و مشکلات ساختاری به غیر از  برنامه‌های عملی از طرق دیگر برطرف نخواهد شد. شعار صرفا به درد سیاست می‌خورد و در اقتصاد شعار کاربرد ندارد زیرا مبانی علم اقتصاد همه جای دنیا یکسان و راه‌حل‌های آن نیز مشخص است. بعید به نظر می‌رسد این کاندیداها در صدد ساختارشکنی اقتصادی باشند.

این تحلیلگر مسائل و امور اقتصادی درباره شعارهای تسهیلات محور نامزدها اینکه برخی از آنها پرداخت وام ۵٠٠ میلیون تومانی را وعده می‌دهد و برنامه افزایش یارانه را دارند، گفت: پاسخ شعارهای وامگونه و پرداخت یارانه بیش از توانایی اقتصادی همان پاسخی را که مردم در دوره‌های قبل به نامزدها داده‌اند، است، اینکه از کجا می‌آوری؟  یارانه و وام‌های پرداختی صرفا شعارهای پوپولیستی هستند و اگر این نامزدها رییس جمهور شوند به طور قطع از عهده اجرای این شعار برنمی‌آیند.

دوانی تاکید کرد: مشکل مردم ایران دریافت وام، یارانه و صدقه نیست، مردم می‌خواهند چرخ تولید به راه بیفتد و اشتغال ایجاد شود اما به نظر می‌رسد این کاندیداها خود از عوامل محل تولید هستند. از آنجایی که نارضایتی مردم از بورس افزایش یافته آقایان می‌خواهند بر روی این موج نارضایتی سوار شوند و رای اخذ کنند وگرنه هر کسی می‌داند که چرا بورس سقوط کرد.  دلایل سقوط بورس سفته بازی در این بازار، دامن زدن به انتظارات غیر واقعی مردم و کسب درآمد برای کسری بودجه بوده و هر دولتی که بر سر کار بیاید این روند را ادامه می‌دهد.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به یکی از کاندیدای این دوره تاکید کرد: کشور نیازمند رییس جمهوری است که متعهد به منافع مردم در مقابل گروه‌های قدرت باشد و هیچ کشوری به دنبال رییس جمهوری که صرفا اقتصاد خوانده نیست کمااینکه می‌بینیم در کشورهای جهان روسای جمع لزوما اقتصاددان نیستند اما مدیرانی هستند که در استفاده از کارشناسان اقتصادی و اجتماعی کارآمد انتخاب درستی داشتند.