اما صحنه واقعی «مسکن دولتی»، به اینجا ختم نمی‌شود؛ از یک میلیون و ۷۰۰ هزار خانوار واجدشرایط این خانه‌های دولتی‌ساز، فقط حدود ۶۵۰ هزار نفر، «توانستند سوار ماشین مسکن‌ملی» شوند.

 این ۶۵۰ هزار خانوار، کسانی هستند که «توان پرداخت آورده‌نقدی» را داشته‌اند.

 مسکن‌ملی، حداقل یک میلیارد تومان تمام می‌شود و افراد باید حداقل ۴۵۰ میلیون تومان، «نقدی» و علاوه بر وام، پرداخت کنند.

 این در حالی است که توان پرداخت، زیر ۲۰۰ میلیون تومان است.

 اگر همه چیز خوب پیش رفته بود، طی ۲ سالی که از عمر مسکن‌ملی می‌گذرد باید ۲ میلیون واحد مسکونی ساخته شده بود و ۲ میلیون خانوار، این واحدها را خریداری کرده بودند./دنیای اقتصاد