غلامرضا بکتاش، شاعر، نویسنده و پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان: فصلنامه گوهرانه شرکت گلگهر
یک اتفاق خوب در حوزه نشریات کودک و نوجوان است
مدتی پیش نشست هماندیشی حوزه انتشارات و مطبوعات روابطعمومی و امور بینالملل شرکت معدنی و صنعتی گلگهر با محوریت بررسی و تحلیل ابعاد فصلنامه گوهرانه، با حضور استاد غلامرضا بکتاش از شاعران، نویسندگان و پژوهشگران نامی حوزه کودک در سیرجان و به میزبانی روابطعمومی و امور بینالملل شرکت گلگهر برگزار شد، به همین بهانه گفتگویی با این شاعر و داستاننویس عرصه کودک و نوجوان انجام شده است که در ادامه میآید.
ادبیات کشور ما چه ظرفیتها و نقاط قوتی دارد؟
ادبیات کشور را امثال ما (شاعران) و انسانهایی که خلاقانه کار میکنند بهوجود میآورند، دانشجوی ادبیات دنبال کسب نمره و مدرک است و کار شعر انجام نمیدهد، اما شاعر در خلوت خود ادیبانه کار میکند و ادیب کسی است که با تلاش و کوشش شعر خلق میکند، اگرچه سودی برایش ندارد؛ بعضی هنرها در قالب گالری رخ میدهد اما شعر چیز دیگری است؛ از سویی با بیاحترامی برخورد میشود، چون شعر گفتن هزینهای ندارد، فردی میگوید از خودت شعر بساز که این گویش بخاطر اینکه شاعر خرج کلمه را نمیدهد چون هزینه کلمه را نمیدهیم فکر میکنند شعر هنر سطحی است! درصورتیکه ما اندیشه میکنیم و اندیشه خیلی پرزحمت است و هر کاری تلاش و اندیشه میخواهد.
نظر شما در مورد اولویت ظاهر و یا محتوای شعر چیست؟
اتفاقی که نیما شروع کرد ابتدا با آن مخالفت کردند؛ اما بعدها فهمیدند که شعر نیمایی اتفاق بسیار خوبی بود که رخ داد؛ حتی میگفتند چرا در موسیقی این اتفاق رخ نداد؛ نیما خلاق بود؛ معنا و ساخت و بافت شعر مهم است و شعر باید خوشساخت باشد؛ بنابراین مثنوی و دوبیتی و رباعی و چهارپاره مشخص است؛ اما شعر نیمایی هم معنا و هم فرم و محتوا در خدمت هم بودند؛ فرم گرا نباشیم و فقط به فکر شیک کردن قالب نباشیم؛ عموما معنا سنگینتر است؛ در شعر کودک اول شعر است بعد کودک! و شاعر کودک کسی است که یا کودکی را تجربه کرده یا در حال حاضر کودک پیر باتجربه برای بچهها شعر بگوید و اگر یک نگاه کودک محور در شعر باشد، مخاطب بیشتری دارد. در مجموع معنا و مفهوم بسیار مهم است.
شرایط برگزاری جشنواره فیلم و تئاتر کودک و نوجوان چیست و چرا در شرایط فعلی به صورت مجازی برگزار نمیشود؟
جشنوارهها مدتی است که بهدلیل بیماری کرونا تعطیل شده و هیچ چیز بهاندازه جان سالم ارزشمند بچهها برای ما ارزش ندارد. برای جشنوارهها هم این امر مهم است؛ اما نباید تعطیل شود و مجازی هم میشود جشنواره را برگزار کرد؛ اما باید تئاتر و شعر و نقاشی را از نزدیک حس کرد. ولی در فضای مجازی اگرچه ملموس و نزدیک نیست، اما بهتر از برگزار نشدن است و به قولی کاچی به از هیچی.
به نظر شما شاعر کیست؟
در تعریف هنر، بیان متعالی احساس، اندیشه و عواطف انسانی اشاره شده و اگر در اتفاقی باشد که در کلمه و زبانی بیُفتد، میشود شعر؛ ولی به قول قیصر امینپور هیچ کس معنای درستی از شعر ندارد.
از بین آثار و نوشتههای خود کدام اثر بیشتر به دل نشست و چرا؟ درباره کتاب «دعای باران» با مضمون توحید که از بهترین کتابهای شعر کودک و نوجوان است، چه نظری دارید؟
همه شعرها و نوشتههای من به یک اندازه باارزش هستند؛ کتاب ابزاری برای پُز دادن و افاده نیست؛ آنکس که ادیب است در گوشه کتابخانه سالها بهعنوان یک شاعر تلاش میکند و این یک اتفاق فرهنگی است؛ همه شعرهایم حاصل تلاش من در سالهای تجربه با شعر است؛ نمیتوانم بگویم کدام کتاب را دوست دارم؛ شاید کتابی در آینده بنویسم که تا الان ننوشتم؛ سال ۶۶ سن من ۱۴ سال بود اما در ۳۰ سالگی کتاب چاپ کردم؛ میخواستم با کتابم یک اتفاق فرهنگی رخ بدهم.
امروز شجریان در جمع ما نیست اما صدایش هست؛ شاعر هم همینطور و زمانی که نباشد، شعرهای او باقی خواهند ماند. اما در مورد کتاب «دعای باران» باید بگویم که نگاه توحیدی همیشه برایم مقدس بوده و معتقدم جهان صاحب و خالقی دارد و فرم خداشناسی من با عوامل ظاهری فرق دارد؛ من خدا را در بال زنبورها در آواز پرندهها در آسمان آبی و رقص شاخهها در لکه ابری که تکان میخورد، در بال سنجاقک ها حس کردم؛ دوست داشتم برای بچهها همیشه شعری بنویسم که در عصر ارتباطات و الکترونیک و جعبههای جادویی سیاهی که انسان را اسیر کرده است، خدا را بیشتر به بچهها معرفی کنم و بچهها را با خدا آشتی دهم و به آنها بگویم صاحب جهان خداست. در کتاب دعای باران همه این موارد مطرح شده است. من در هر سنی همان سن را تجربه میکنم. از والدین میخواهم که دختران را به زن بودن و پسرها را به مرد بودن هدایت نکنند؛ اجازه بدهند که بچهها در هر سنی که هستند همان سن را تجربه کنند؛ کودکی و بچگی کنند.
نظرتان درباره فصلنامه گوهرانه و حوزه مطبوعات و انتشارات روابطعمومی گلگهر چیست؟
همه ما وظیفه داریم که در راستای اشاعه فرهنگ کتابخوانی برای کودکان تلاش کنیم چراکه اهمیت و تاثیر این موضوع باعث ارتقا فرهنگ جامعه میشود. با توجه به آنچه که در سیرجان و در شرکت گلگهر در حوزه انتشارات و مطبوعات شاهد هستیم، میتوان مجله گوهرانه شرکت گلگهر را در حوزه صنعت و معدن غنیمت شمرد و این یک اتفاق بسیار خوب و مبارک است. با توجه به میزان مخاطب پذیری و استقبال از مجله گوهرانه، جا دارد که روند انتشار این فصلنامه گسترش پیدا کند. آنگونه که اطلاع یافتم گوهرانه با تکیه به تیم اجرایی متخصص و بومی فعالیت میکند و تمام محتویات، مطالب، اشعار، تصویرگری، طراحی و ... تولیدی و توسط هنرمندان شهرستان شکل میگیرد که این کار روابطعمومی و امور بینالملل گلگهر خیلی ارزشمند است. فصلنامه گوهرانه و مجموعه انتشارات و مطبوعات گلگهر، جزو رسانههای تأثیرگذار معدنی کشور هستند و میتوان گفت، شرکت گلگهر و مدیران ارشد آن نقش خود را در عرصه فرهنگ و هنر بهخوبی ایفا میکنند.
ارسال نظر