رزیدنت‌ها هم به خودکشی روی آوردند!
خودکشی رزیدنت‌ها؛ مرگ خودخواسته در پناه انتخاب رشته اجباری.
این بار خبر درگذشت خودخواسته خانم دکتر پگاه طلایی زاده، رزیدنت چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز روحیه جامعه را به هم ریخت. تنها در سال جاری بیش از ده مورد مشابه در کشور رخ داده است که علیرغم بار روانی؛ اجتماعی و غمبار ایجاد شده، بار اقتصادی هنگفتی نیز به کشور تحمیل می کند.
اینها تنها یک خبر نیست بلکه هشداری جدی به همه ارکان جامعه از خانواده گرفته تا مدرسه و دانشگاه و دولت و حاکمیت است. من فکر می‌کنم باید نگاه و رویکرد خود را نسبت به آینده فرزندانمان، رشته تحصیلی‌شان، فشار بر روی آنان برای قبولی در رشته‌های پر درآمد!؟
یا جذاب از نظر عوام تغییر دهیم، متاسفانه سال‌هاست با سیاست‌های اشتباه دولت‌ها، توزیع نامناسب درآمدها و دستمزدها و در کنار اینها اصرار خانواده‌ها به قبولی فرزندانشان در رشته‌های پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی و مانند اینها علیرغم میل باطنی بچه‌ها به این رشته‌ها، فشار روانی اجتماعی غیر قابل تحملی را به آنها تحمیل میکنند.
سختی‌های گذران این رشته‌ها در کنار فشارهای آموزشی غیرمتعارف همینطور بی‌علاقگی برخی دانشجویان به رشته تحصیلی خود، روز به روز به آمار این گونه خودکشی‌ها اضافه می کند.
متاسفانه قبولی فرزندان در این رشته‌ها تبدیل به پز دادن خانواده‌ها به قیمت کشتن فرزندانشان شده است. بگذارید بچه‌ها مسیر زندگی‌شان را خودشان انتخاب کنند و اگر از شما مشاوره خواستند به آنها کمک کنید. اگر شما والدین گرامی نتوانسته‌اید به آرزوهای خود برسید دلیلی ندارد فرزندانتان پاسخگوی ناکامی‌های شما و تفاخر شما بشوند.
طبق آمار غیر رسمی سالانه حدود ۵۰۰۰ نفر در کشور به‌دلیل خودکشی جان می‌دهند و طبق تحقیقی کشوری که چند سال قبل در کشور انجام دادیم اقدام به‌خودکشی در میان افراد بالای ۱۸ سال کشور ۴،۱ درصد است.
الگوی خودکشی در جهان طی ۱۰۰ سال اخیر به‌سرعت تغییر کرده و خودکشی تحصیلکرده‌های جوان بنظر می‌رسد در ایران اختلاف معنی داری لااقل با سایر کشورهای مسلمان دارد. آنچه مسلم است فشار روانی اجتماعی از مهمترین عوامل و کاهش تاب‌آوری از دلایل مربوط به فرد است.
حمید سوری/ استاد اپیدمیولوژی /خبرآنلاین
ببخشید دکتر عزیز اگر علاقه نداشت نمی توانست رزیدنت چشم پزشکی شود چرا فشار روحی و روانی و فیزیکی که به رزیدنت ها در بیمارستان ها وارد نی شود اشاره نمی کنید فشار جسمی به خاطر تعداد زیاد بیمار از یک طرف و استثماری که سال بالایشان و نیز اساتید محترم میکنند این همه فشار کاری کشیک های پانزده تایی شاید هم بیشتر بر انان تحمیل می شود اجازه تصمیم درست رو به انان نمی دهد تازه این فقط در محیط کاری است چه بسا در محیط خانواده هم مسایلی وجود داشته باشد همینطور محیط اجتماعی .تو رو خدا یکی کاری کند من یک مادرم و مادر یک رزیدنت خداوند به خانواده اش صبر دهد تحمل این غم بسیار سنگین است مرگ فرزند وای خدایا کمکشان کن
ببخشید من دخترم رزیدنت هست و میخوام از مشکلاتش بگم
الان سه ماهه نتونسته بیاد خونه
ماهی یک روز مرخصی دارند!!!
توی خوابگاه خیلی بهش سخت میگذره و افسرده شده
از ۵صبح تا شش عصر بیمارستان کار میکنه
نه تفریح و نه استراحت
کجای دنیا اینقدر به رزیدنت شیفت فشرده میدن؟؟؟
هر روز کار و کار
کاش تعداد شیفت هاشون رو کم کنند
سال اول هر روز باید بیمارستان باشند
دربیمارستان های آموزشی از اینترن ها و رزیدنت های سال اول دقیقا مانند برده و جهت بیگاری و گذران روزمرگی بیمارستان بهره کشی می شود،حجم اجحاف به اینترن ها وصف ناپذیر است و....... . خواهشمنداست قوه قضاییه و مردان محترم قانون با ورود جدی به موضوع و بحران فعلی جهت رفع معضلات انترن ها اقدام مقتضی معمول نمایند.