ایران چه مزه‌ای دارد؟
تقریبا ۲۵۰ تا ۳۰۰ روز از کل سال را در سفر است. غذا می‌خورد و درباره فرهنگ آن فیلم و محتوا تولید می‌کند. شیفته چشیدن طعم غذاهای خیابانی و محلی است. به تازگی به ایران آمده و شانس چشیدن طعم غذاهایی را پیدا کرده که نصیب کمتر توریستی شده است.
«ترُوِر جیمز» (Trover James) تبعه کانادا است. حدود پنج سال است در چین زندگی می‌کند تا زبان مردم این کشور را یاد بگیرد. ماجراجوی خوراک بوده و نزدیک به شش سال است که درباره آن محتوا تولید می‌کند. حدود سه میلیون و 600 هزار دنبال‌کننده در یوتیوب دارد و 586 هزار کاربر هم در فضای اینستاگرام پی‌گیر او هستند.
او در شبکه‌های مجازی به عنوان یکی از شخصیت‌های اثرگذار در زمینه فرهنگ غذایی شناخته می‌شود که به تازگی به ایران دعوت شده است، می‌گوید: ایران را واقعا دوست دارم و مطمئنم دوباره به آن برمی‌گردم. می‌دانم مناطق بی‌نظیری در این کشور وجود دارد که باید آن‌ها را ببینم.
صورت شاد و خندان مردم ایران، تصویری است که در ذهن «ترور» حک شده و مطمئن است می‌تواند با آن، چهره واقعی ایران را نشان دهد. «ترور» در یک روز سرد پاییزی درحالی که پایان سفرش در ایران فرارسیده بود با خبرنگار ایسنا به گفت‌وگو نشست و با هیجان درباره کله‌پاچه، آلبالوپلو، ته‌چین، کباب کوبیده، قورمه‌سبزی و طعم‌ها، رایحه‌ها و رنگ‌هایی که او را حیرت‌زده کرده‌اند، صحبت کرد. بیشتر از غذا، برخورد مردم ایران و فرهنگ آن‌ها او را درگیر کرده است؛ می‌گوید: خوش‌رویی و مهمان‌نوازی مردم ایران هرگز از خاطرم نخواهد رفت و مطمئنا نقطه تاکیدی ویدئوهایم از ایران خواهد بود.
به نظرش، طعم ایران مثل زعفران، شیرین است.
ترور اظهار می‌کند: اگر کسی در دنیا ته‌چین، کباب کوبیده، دمنوش، آلبالوپلو و یا زعفران را چشیده باشد متوجه می‌شود ایران چه مزه‌ای است. ایران یعنی بوی خوش غذاهای رنگارنگ و خوشمزه که می‌تواند با اینها در دنیا زبانزد باشد. وقتی به ایران فکر می‌کنم غذاهای رنگارنگ، فرهنگ و طبیعتِ شگفت‌انگیز آن در ذهنم موج می‌زند.
این اینفلوئنسر خوراک که با یک شخصیت ایرانی مشابه خودش در این سفر همراه شده است، برای ساخت ویدئو و عکس پولی نگرفته و تولید سفارشی برای رستوران‌ها نداشته است. البته راهنمای او یادآور می‌شود در برخی جاها برای آن‌که غذای مخصوصی آماده کنند تا ترور فیلمش را بسازد، پول داده‌اند. خیلی جاها هم مهمان‌نوازی مردم مانع از پذیرفتن پول شده است.
تمرکز «ترور» بیشتر در آشپزخانه‌های محلی بوده است. او سراغ رستوران‌های شیک و لاکچری نرفته، با خانواده‌ای در شمال ایران زیر کرسی نشسته و آش رشته خورده، در اقامتگاهی بومگردی در چابهار طعم کباب‌های بلوچی را چشیده و پای گاری به لبوی سرخ و باقالی داغ ناخنک زده است.
ترور شیفته طبخ نان در ایران شده و یک ویدئو کامل از یک نانوایی تهیه کرده و معتقد است پختن نان در تنور می‌تواند برای توریست‌ها جذاب باشد.
او در این دو هفته به تهران، مازندارن، گرگان، مشهد و چابهار رفته است، هم چهار فصل ایران را دیده و هم با تنوع فرهنگی، طبیعت و مردم آن آشنا شده است؛ تعریف می‌کند که در شمال ایران با شیوه طبح بره شکم‌پری آشنا شده که تا به حال نمونه آن را در هیچ کشوری ندیده است.
این اینفلوئنسر که عادت دارد غذاهای خیابانی هر کشوری را به تصویر بکشد در ایران هم به جست‌وجوی آن برآمده اما چیزی را که می‌خواسته نیافته است.
او درباره انگیزه سفرش به ایران می‌گوید: درباره غذای ایران بسیار شنیده بودم، اطلاعاتی را از فیلم‌ها و عکس‌ها داشتم، از توریست‌ها هم چیزهایی شنیده بودم، برای همین علاقه‌مند شدم به ایران سفر کنم تا ویدئوهایی از فرهنگ غذایی این کشور بسازم. معتقدم رسانه‌ها در همه جای دنیا درحال ایجاد تفرقه و جدا کردن مردم از یکدیگر هستند، من می‌خواهم با این ویدئوها خلاف آن اقدام کنم.
ترور درباره آثار منفی اخبار رسانه‌ها اظهار می‌کند: تبلیغات منفی درباره ایران بسیار زیاد است و متاسفانه توریست‌ها از این اخبار تاثیر می‌گیرند. من به رسانه‌ها هرگز اعتماد نداشته‌ام، باور داشتم در ایران خلاف این تبلیغات را می‌بینم، برای این سفر اشتیاق و در عین حال دلهره هم داشتم، وقتی به ایران رسیدم دنیایی بیشتر از انتظارم را پیدا کردم.
او که به قدرت شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی در تغییر ذهنیت‌ها ایمان دارد، می‌گوید: باید از همین ظرفیت استفاده کرد، از کسانی که تاثیرگذارند دعوت کنید به ایران سفر کنند تا واقعیت را نشان دهند. چهره‌ای که از ایران در ذهن من حک شده مردمی با صورتی خندان است؛ کاری که به عنوان شخصیت فعال در فضای مجازی می‌توانم انجام دهم این است که روی این بخش از چهره ایران بیشتر تاکید کنم. فیلم و عکس گویاترین زبان دنیا است.
ترور از قوانینی که دولت آمریکا برای محدودیت سفر به ایران گذاشته اطلاعی ندارد. هرچند ممکن است زمانی سفرش به آمریکا با مشکلاتی روبه‌رو شود، اما می‌گوید: معمولا بدون برنامه‌ریزی سفر می‌کنم و به این خبرها عادت دارم، به پاکستان هم همین‌طوری سفر کردم، رفتم مرز و اجازه ورود خواستم. حالا هم که به ایران آمده‌ام حتما و با افتخار پاسپورتم را به همه نشان می‌دهم که به این‌جا آمده‌ام. احساس می‌کنم آمریکا می‌خواهد همه چیز را کنترل کند؛ این با ذائقه من جور نیست.
او ادامه می‌دهد: فکر می‌کنم ایران یکی از دوستانه‌ترین و مهمان‌نوازترین مردم جهان را دارد. اینها را هرگز فراموش نخواهم کرد. هر توریستی می‌تواند بدون دغدغه و نگرانی به ایران سفر کند.
گرفتن ویزا با توجه به تابعیت کانادایی ترور، زمان‌برترین بخش سفر او به ایران بوده است. او درباره‌اش چنین می‌گوید: فرآیند گرفتن ویزا زمان‌بر و پرمشقت بود. البته می‌دانم این موضوع در هر کشوری ممکن است وجود داشته باشد، برای همین سعی کردم بدون نگرانی کارهای مربوط به سفر ایران را پیگیری کنم، نتیجه خیلی خوبی هم گرفتم. معمولا راجع به هیچ کشوری قبل از سفر، پیش‌داوری نمی‌کنم؛ به نظرم این کار غیرمنصفانه است.
ارسال نظر