دروازه های جهنم کجاهاست + عکس

آتش فشان ماسایا:

در حالی که مردم بومی نیکاراگوئه باور داشتند که دهانه ی آتش فشان میزبان یک جادوگر و یا حتی یک موجود خداگونه بوده است ولی کاشفان اسپانیایی به این نتیجه رسیدند که این آتش فشان ورودی دروازه ی جهنم بوده است. اعتقاد به جهنمی بودن این مکان چنان بالا بود که در سال ۱۵۲۹ یک راهب به نام فرانسیسکا دو بوبادیلا با یک صلیب بسیار بزرگ به دهانه ی این آتش فشان رفت تا شیطان را از آنجا دور کند.

  شهر ارواح، فنگدو:

شهر فنگدو به شهر اشباح مشهور شده چون به اعتقاد مردم پر است از ارواحی است که از طریق این شهر قرار است به ناراکا، جهنم در اسطوره های چین، برسند. شهر پر است از مجسمه های ارواح، شیاطین و موجودات اسطوره ای که منتظرند تا ارواح گناهکاران را شکنجه کنند.

مجسمه هایی که عذاب جهنم را تصویر می کنند. با توجه به اسطوره ها، ارواح تازه در گذشتگان باید از پل درماندگی گذر کنند تا مورد قضاوت واقع شوند، سپس در مقابل آینه ی مجازات قرار می گیرند تا یا به مرحله ی تناسخ بروند و یا سفر پر عذاب و شکنجه ی خود را برای پاک شدن و آماده شدن برای تناسخ طی کنند.

  برزخ سن پاتریک:

برزخ سن پاتریک یک کلیساست که در جزیره ی استیشن در ایرلند واقع شده است. گفته می شود که وقتی سن پاتریک به این جزیره می آید از طرف مسیح به او تصاویری از جهنم الهام می شود که مردم در آن در حال شکنجه شدن هستند.

او در این حالت قدم به غاری می گذارد که در رویاهای او دروازه ای به برزخ است. بعد از این رویا از قرن دوازدهم به بعد این غار مامن کاتولیگ هایی شد که برای تذهیب نفس به این غار می آمدند و خود را در آن زندانی می کردند. در سال ۱۶۳۲ این غار به روی مردم بسته شد ولی کماکان مردم در کنار آن به دعا مشغول می شدند تا اینکه این کلیسا بر روی آن بنا نهاده شد.

  گودال های مایان:

این آبراه های نفس گیر و زیبا که از میان آمریکای مرکزی و مکزیک رد می شوند گفته می شود که راهی است که به دنیای مردگان مایا ها یعنی ژیبالا می رسد. البته غارها در اکثر باورهای قدیمی راهیی به سمت دنیاهای دیگر بوده اند چون از نور و روشنایی به تاریکی مطلق می رفتند.

مقبره های بزرگ، خرده های سفالینه و و حتی بقایای انسان ها در این غارها کشف شده اند تا دلیلی باشد بر این که مردم این منطقه هر کسی که فکر می کردند که روح شیطانی دارد و یا به جادوگری مربوط است را به این دروازه های جهنمی تبعید می کرده اند.

یکی از معروف ترین کشفیات این غارها بانوی کریستالی است که بررسی ها نشان می دهد که دختری باکره بوده که احتمالا برای خدایان مرگ قربانی شده تا در طی گذر هزاران سال کلیسیفه شده و به صورت بلوری در بیاید.

  رود عالم سفلی:

این رود یکی از برجسته ترین مکان های اسطوره شناسی در یونان باستان است. این رود که در شمال غرب یونان واقع شده به رود مهنت معروف است و باورها بر آن است که یکی از چندین راه ورود به قلمروی هادس بوده است. در اودیسه ی هومر، اودیسیوس برای ورود به دنیای مردگان باید از این رود گذر کند.

همچنین در کتاب جهنم از سه گانه ی کمدی الهی نوشته ی دانته آنهایی که نه گناهکاران نه رستگار در کرانه ی این رود دوران می گذرانند.

  کوهستان هکلا:

هکلا در سلسله ی جبال جنوبی ایسلند واقع شده و از قرن ۱۲ تا کنون باورها بر این بوده است که دروازه ای به جهنم است.

داستان هایی وجود دارد که گفته می شود در سال ۱۳۴۱ پرنده هایی غریب بر دهانه های آتش فشانی این کوه پرواز می کرده اند که به عقیده ی محلی ها ارواح گناهکاران بوده اند. بندیکت عارف شعری سروده است از سفر سن برندان به این منطقه در سال ۱۱۲۰ که او این کوه را زندان ابدی یهودا معرفی کرده است.

  غار سیبل:

یکی از قدیمی ترین اماکنی که در این لیست قرار دارد غار سیبل است که قدمت داستان های مربوط به آن به دو هزار سال قبل بر می گردد که رومی ها شروع به نوشتن در مورد این دروازه ی جهنمی کردند. در کتاب ویرجیل “انه اید” او در مورد غاری می نویسد که شخصیت اصلی کتابش در آن با پیشگویی روبرو می شود به نام سیبل که به عنوان راهنما او را به سمت جهنم می برد.

  حوضچه ی جهنم شهر بپو:

در کتاب های تاریخی بودایست ها در سال ۷۰۰ بعد از میلاد نهمین چشمه ی آب گرم شهر بپو که به رنگ قرمز است و دائما غلیان می کند دروازه ای است به سوی جهنم.

این چشمه که به نام چینوکه جیگوکو یا چشمه ی خونین جهنم نام دارد در دمای ۷۸ درجه غل می زند و محلی بوده برای تنبیه و شکنجه ی گناهکاران. در حال حاضر این چشمه درون یک مجموعه ی ماساژوری واقع شده و آب آن برای مصارف درمانی به فروش می رسد.

  دروازه ی پلوتو:

در نزدیکی معبد آپولو در ترکیه یک دریچه ی غار مانند کوچک وجود دارد که به اسم دروازه ی پلوتو معروف است. این غار کوچک که زمانی بسیار طولانی توسط مردم منطقه به عنوان دروازه ای رو به جهنم شناخته می شده است

و عامل وحشت بسیاری بوده در واقع دریچه ای است به غارهای زیرزمینی با گازهای بسیار سمی که خروج این گازها از این دریچه باعث ایجاد توهم در کسانی می شده که در نزدیکی آن قرار داشتند و همچنین مرگ حیوانات در اطراف آن، پس قبول کنید مردم ناآگاه آن دوره چاره ای نداشتند جز این که باور کنند که این دریچه راهی است به سمت جهنم.