یک فصل بد برای علی قلیزاده
علی قلیزاده به جای رشد تدریجی و هر روز بهتر از دیروز شدن، وارد یک روند «رشد معکوس» شده است.
علی قلیزاده به جای رشد تدریجی و هر روز بهتر از دیروز شدن، وارد یک روند «رشد معکوس» شده است. این چپپای مستعد که در بدو لژیونر شدنش در شارلروای بلژیک خوش درخشید و به «عرش» رسید، در دو، سه سال بعدی پیوسته رو به پایین آمده و حالا (اواسط بهار 2023) واقعاً به «فرش» رسیده و بدجوری زمین خورده است.
علی قلیزاده 7-6 سال پیش در سایپای تهران چهره شد و با پای چپ هنرمندش طوری حریفان را در لیگ برتر دریبل میزد که توگویی با مُشتی آماتور طرف است. اینچنین بود که خارجیها هم او را دیدند و باشگاه شارلروا که دستکم نیمی از مالکیت آن با سرمایهداران ایرانی است، به رسم معمول او را جذب خود کرد و البته در سه دهه اخیر این پروسه توسط شارلروا روی دستکم 15 بازیکن پراستعداد دیگر ایرانی از امامیفر و ترابیان گرفته تا کاوه رضایی و امیرحسین حسینزاده پیاده شده است. دو فصل اول حضور قلیزاده در شارلروا برای او و تیمش همچون بهشت بود و وی هم گلهای زیادی برای این تیم زد یا پایهگذاری کرد و هم به مهره تقریباً فیکس تیم ملی ایران در میدانهای بینالمللی شامل جام ملتهای آسیا و جام جهانی تبدیل شد و هم کیروش پردوام از او با وسعت استفاده کرد و هم ویلموتس ناکام و اسکوچیچ موفق.
بسان یک بختک
امروز اما قلیزاده در جهان دیگری سیر میکند. او در فصلی که هم مصدومیتهای مزمن و مکرر او را کمرنگ کرده و هم فرم وی به سبب مسائل مختلف بشدت پایین آمده، اسباب ناامیدی همگان شده است. او در نیم فصل اول لیگ فوتبال بلژیک فقط در 9 بازی بهمدت 878 دقیقه برای شارلروا به میدان آمد و فقط یک گل زد و پاس گلهایش هم از عدد یک فراتر نرفت. درست است که او به بیلان 43/0 درصد دریبل موفق در این تعداد بازی رسید و 40 درصد دوئلها و موقعیتهای «یک در برابر یک» را مقابل رقبایش برد اما این آمار در قیاس با سالهای خوشتر قبلی وی بسیار پایین بود. آنقدر پایین که مدیران شارلروا با وجود تمام ملاحظات و مماشاتهایشان او را از سر خود باز کردند و در نیم فصل به طور موقت به تیم نازل و معمولی کاسیم پاشا (قاسم پاشا) در لیگ ترکیه واگذار کردند.
خداحافظ تا فصل بعد
با این حال بخت بد و ناآمادگی در آنجا هم قلیزاده را بسان یک بختک رها نکرد و او فقط توانست دو بازی برای این تیم انجام بدهد. او البته در یکی از این دو مسابقه که مقابل تیم عمران اسپور بود، فروغ محسوسی داشت و یک پاس گل داد و در پایان بهعنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد اما دیری نپایید که یک مصدومیت جدید و شدیدتر از دفعات قبلی به سراغ او آمد، به طوری که قلیزاده کل زمان باقیمانده از فصل 2023-2022 را از دست داد و متوجه شد که فقط از شروع تمرینات «پیشفصل» آینده میتواند به صحنه برگردد و یارانش را همراهی نماید و سه ماه پایانی فصل جاری را باید تنها با تماشای بازیهای تیم خود سپری کند. در 27 سالگی شاید فرصت جبران مافات و اوجگیری دوباره برای قلیزاده کم نباشد اما شکی نیست که فصل رو به اتمام بدترین و کمثمرترین فصل او پس از لژیونر شدنش و بد اندر بد بوده است. فصلی که وی قطعاً دوست دارد هر چه زودتر فراموشش کند و شروعی دوباره و بهتر را برای خود رقم بزند.
ارسال نظر