نخستین چالش علیرضا دبیر و فدراسیون کشتی

با پایان سریال پر افت و خیز انتخاب رئیس فدراسیون کشتی و اتفاقات حاشیه های که در یکسال گذشته گریبانگیر پرافتخارترین رشته ورزشی ایران شد، به نظر می رسد دوران جدید و پرامیدی در حال آغاز است. دوره ای که اهالی کشتی و متولیان ورزش معتقدند به رغم زمانبر بودنش، حتمی است و می تواند کشتی ایران را دوباره به روزهای اوج خود بازگرداند.

علیرضا دبیر در شرایطی برای رسیدن به صندلی ریاست فدراسیون کشتی وارد گود رقابت انتخاباتی با مدعیان شد که کمتر کسی جرات می‌کرد پذیرای چنین مسئولیتی باشد. جرات و جسارت از آن جهت که رئیس جدید باید فدراسیونی را تحویل می گرفت که طی یکسال گذشته با فراز و نشیب های فراوانی همراه بود و نیاز به تغییرات و آسیب شناسی داشت.

فدراسیونی که با ناکامی کشتی آزاد و فرنگی ایران در رقابتهای جهانی ۲۰۱۸ مجارستان و استعفای رئیس و رابطه تیره و تار متولیان وزارت ورزش با مسئولان وقت فدراسیون مواجه بود و  تاخیر در برگزاری مجمع و ماهها بلاتکلیفی و انبوهی از مشکلات مالی و تغییر و تحولات مهره های کلیدی را هم در پی داشت.

به هر حال برگزاری انتخابات مجمع و معرفی رئیس جدید توانست تا حدی از این نگرانی‌ها کاسته و گوش‌شکسته‌ها را به آینده ای روشن امیدوار کند، اما گویا دغدغه های این جماعت تمامی ندارد. علیرضا دبیر در شرایطی فدراسیون کشتی را تحویل گرفت که این مجموعه در اوج اعزام‌های بین المللی تیم های نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان قرار دارد. تیم هایی در دو رشته آزاد و فرنگی با تعداد زیادی کشتی‌گیر و اعضای کادر فنی که هم هزینه سنگین برای حضور در اردو دارند و هم هزینه‌های کمرشکن اعزام به میادین رسمی بین المللی که با توجه به قیمت ارز، به یک عدد نجومی خواهد رسید.

در نتیجه رئیس تازه از راه رسیده فدراسیون کشتی بیشتر از آنکه به مدیریت و تدوین و استارت برنامه های بلندمدت و مدنظر خود بپردازد، در حال رایزنی و تهیه مخارج اعزام و اداره تیم های ملی است که مثل یک چاه عمیق، پایانی ندارد و هر روز نیز بر عمقش اضافه می‌شود!

بدین ترتیب می توان دغدغه های مالی فدراسیون کشتی را مهمترین و بزرگترین چالش رئیس جدید خواند که به محض ورود به عرضه مدیریت با آن مواجه شد. در واقع ورود دبیر به عنوان سکاندار تازه نفس کشتی، مواجه شد با شلوغ ترین روزهای تقویم اجرایی فدراسیون که هم اعزام های بین المللی به میادین رسمی و تدارکاتی را در پیش داشت و هم انبوهی از بدهی‌های مالی داخلی و بین المللی که باید به هر شکل ممکن از پس پرداخت آنها بر آید.

به معنای دیگر، فدراسیون کشتی هم اکنون با تقویمی روبروست که باید با جیب نسبتا خالی آنرا اجرایی کند. مسئولیتی که فعلا توان و نیرویی برای اقدامات جدید و مدیریتی سکاندار فدراسیون باقی نگذاشته و او را فعلا در کلاف پیچیده مشکلات مالی گرفتار ساخته است. هر چند که او امیدوار است بتواند با حمایت متولیان ورزش و اسپانسرهای مالی و همچنین تکیه بر ایجاد درآمدهای پایدار برای کشتی از این شرایط سخت مالی خارج شود.