کارنامه قابل‌قبول یک ارگان حکومتی در فرهنگ

فریدون جیرانی  دریادداشتی در روزنامه جام جم نوشت :  سازمان اوج ، محصولاتی ساخته که مخاطبان بسیاری داشته و جریان فکری تاثیرگذاری در سینما شکل داده است. قبل از سازمان اوج، نهادهای حکومتی بسیاری وارد عرصه فرهنگ شده، فیلم ساخته، کتاب منتشر کرده و فعالیت هایی از این نوع داشته اند، اما بسیاری از آنها جریان فکری ایجاد نکرده اند.

اوج در مدت زمان کوتاهی که در عرصه رسانه فعالیت کرده موفق شده جریان فکری اثر گذار به وجود بیاورد. این محصول یک اتفاق مهم در این سازمان است.

اوج تفکر قبلی، شیوه های قبلی، آدم های قبلی و نگاه قبلی به موضوع فرهنگ و رسانه را کنار گذاشته، بنابراین از این شیوه نگاهی تازه، آثاری جدید و جریان فکری تاثیرگذاری خلق شده که حتی نگاه ما به محصولات پروپاگاندا را عوض کرده است. یعنی ما می توانیم فیلمی ببینیم که نگاه تبلیغاتی دارد، به حاکمیت متصل است اما تبلیغاتش گل درشت نیست و این آثار درگیر کننده، خوش ساخت و جذاب هستند.

ما در سینما گاهی با آثاری مواجه ایم که دولتی است. دولت در آنها سرمایه گذاری و مشارکت دارد و فیلم هایی که حکومتی هستند. نهادهایی هستند که بر اساس وظایف و اولویت هایشان فیلم می سازند و «اوج» یکی از مهم ترین آنهاست.

کاری که «اوج» انجام داده این بوده که توانسته طیف بیشتری را درگیر تولیداتش کند. فیلم ها و مستندهایی ساخته که گروه وسیع و متنوعی مخاطب داشته اند و این یک امتیاز بزرگ است. این تغییر روش و شیوه، این تغییر نگاه و راهبردی برای ساخت فیلم، مستند و سریال و جذب مخاطب بالا، نشانه خوبی است.

بیشتر محصولات این سازمان متوسط و خوب هستند. طبیعی است همه دارای یک کیفیت ممتاز نبوده اند. من بیشتر فیلم های سینمایی اوج را دیده ام. « تنگه ابوقریب »، « به وقت شام » و حتی « ۲۳ نفر » از آثار شاخص این سازمان هستند.

امیدوارم با وجود هجمه هایی که نگاه، تفکر و شیوه قبلی به سازمان اوج داشته، دوستان در این سازمان در ادامه مسیرشان موفق باشند و تلاش کنند با وجود مخالفت ها به راهشان ادامه بدهند.

به روز بودن و مطالعه جریان های اجتماعی و گرایش مردم می تواند باعث ساخت آثاری جذاب تر در این سازمان باشد. به نظر می رسد یکی از دغدغه های این سازمان، جلب نظر طیف های گسترده ای از اجتماع است. به روز بودن و مطالعه و شناخت وضعیت اجتماعی می تواند آنها را به این هدف نزدیک کند.

درباره نقدها و از جمله این نقد که سازمان «اوج» فیلمسازی را گران کرده، من این قدر ساده به موضوع نگاه نمی کنم، به نظرم ساخت فیلمی مانند «تنگه ابوقریب» کاری سخت و گران است. اما این پروژه ارزش هزینه کردن را داشته است.

به نظرم اتفاقی که با اوج در فضای فرهنگی افتاده باید بررسی شود، این جریان فکری که شکل گرفته و تاثیری که بر سینما و مخاطبان داشته، اهمیت بیشتری از این مباحث دارد. به نظرم تبلیغات درباره این سازمان و محصولاتش چندان مفید و قوی نبوده است.

نیاز است مدیران این سازمان در این زمینه بیشتر فکر و برنامه ریزی کنند و در تبلیغات هم پیرو همان شیوه های تازه و خلاقانه تولید اثر باشند.