نیمکت‌نشینی کاپیتان؛ که هواداران پرسپولیس نمی پسندند
پرسپولیس یکی از معدود تیم‌های لیگ نوزدهم بود که در فصل نقل و انتقالات روزهای آرامی را پشت سرگذاشت و استراتژی این تیم به حفظ ستارگان فصل گذشته معطوف شده بود اما از همان روزی که کنعانی‌زادگان در لیست خرید قرمزها قرار گرفت، مشخص بود که زنگ خطر برای سیدجلال حسینی به صدا درآمده.
سیدجلال درحالی به فصل جدید فوتبال پا گذاشت که جایزه بهترین مدافع فصل گذشته فوتبال ایران را گرفته بود و با سومین قهرمانی پیاپی پرسپولیس، تبدیل به پرافتخارترین بازیکن تاریخ ایران شده بود.
آغاز لیگ با گابریل کالدرون هم با حضور ثابت سیدجلال در ترکیب اصلی همراه بود. با این حال کمتر کسی تصور می‌کرد روزهای نیمکت‌نشینی کاپیتان پرسپولیس به این زودی فرا برسد. سیدجلال سال‌هاست که در فوتبال ایران بازی می‌کند و کمتر به یاد داریم که برای مدتی طولانی مصدوم شده باشد اما یک مصدومیت بدموقع از سیدجلال، بهترین فرصت برای کالدرون بود که کنعانی‌زادگان را در قلب خط دفاعی در کنار شجاع خلیل‌زاده قرار دهد. این تغییر و تحول در خط دفاعی، اگرچه با برد در دربی تهران همراه بود اما دو شکست پیاپی مقابل سپاهان و شهرخودرو، باعث شد بار دیگر نگاه سکوها به کاپیتان محبوب تیم‌شان معطوف شود و چشم انتظار بازگشت سیدجلال به ترکیب باشند. واقعیت این است که وزن سیدجلال به لحاظ محبوبیت قابل قیاس با میزان محبوبیت کنعانی‌زادگان نیست و جدا از مسائل فنی، تماشاگرانی که خاطرات خوشی با حسینی دارند، با منطق هواداری‌شان به سادگی نمی‌پذیرند که کاپیتان‌شان به سال‌های پایانی فوتبالش رسیده و شاید دیگر نتواند تمام فصل را به صورت ثابت بازی کند اما اتفاق عجیب‌تر، در بازی با پیکان و جایی رخ داد که شجاع به خاطر محرومیت از لیست کنار گذاشته شد و درحالی که تصور می‌شد سیدجلال به ترکیب ۱۱ نفره برمی‌گردد، این محمد انصاری بود که در کنار کنعانی‌زادگان قرار گرفت. این برای اولین بار در تمام این سال‌هاست که سیدجلال به لحاظ آمادگی در شرایط بازی کردن است اما یک مربی، مدافع دیگری را به او ترجیح می‌دهد.
از یک منظر می‌توان گفت از نگاه کالدرون، سیدجلال که تازه از بند مصدومیت رها شده در شرایط فعلی بعد از شجاع، کنعانی‌زادگان و انصاری چهارمین گزینه خط دفاعی پرسپولیس است اما از منظری دیگر باید به سابقه کالدرون در تیم‌های قبلی و اصرار عجیبش بر استفاده چرخشی از مهره‌هایش رجوع کرد. کالدرون برخلاف برانکو که تمام فصل را با یک ترکیب ثابت بازی می‌کرد، به شدت علاقه دارد که از همه بازیکنانش به تناوب استفاده کند و حالا به نظر می‌رسد او سیدجلال را هم وارد این چرخه کرده؛ گاهی در ترکیب اصلی و گاهی روی نیمکت. این یک فصل تازه در همه این سال‌هایی است که سیدجلال در لیگ ایران بازی کرده. او چه در ملوان و سایپا و چه در سپاهان و پرسپولیس، هیچ وقت چنین تجربه‌ای نداشته و همیشه انتخاب اول تیم‌هایش در خط دفاعی بود اما حالا باید در سیستم چرخشی کالدرون، گاهی بازی را از روی نیمکت آغاز کند و به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شود.
هضم نیمکت‌نشینی برای بازیکنی که سال‌ها کاپیتان تیم ملی و پرسپولیس بوده، سخت و دشوار است ولی نوع مواجهه سیدجلال با این ماجرا، در روزهای گذشته همانی بوده که از یک کاپیتان انتظار می‌رود. او گفته «حاضرم تمام فصل نیمکت‌نشین باشم اما پرسپولیس باز هم قهرمان شود» اینکه در شرایط فعلی کنعانی‌زادگان ملی‌پوش برای حضور در ترکیب اصلی گزینه شایسته‌تری است یا سیدجلال ۳۸ ساله، بحث دیگری است اما تردیدی نیست که کالدرون اگر بخواهد کاپیتان تیمش را برای مدتی طولانی روی نیمکت بنشاند، تصمیم مخاطره‌آمیزی گرفته که ابداً با ذائقه هواداران جور درنمی‌آید.
ارسال نظر