نگاهی به بیوگرافی و کارنامه هنری عباس کیارستمی
عبّاس کیارستمی فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، عکاس، تهیه‌کننده و فیلم‌سازی تأثیرگذار در سینمای جهان به‌حساب می‌آید، و فیلمهای او همواره با علاقه‌مندان و منتقدان بین‌المللی روبه رو بوده‌است.
سرویس فرهنگی مستقل‌آنلاین: عباس کیارستمی متولد سال ۱۳۱۹ در شهر تهران است. خانواده پدری او از طایفه کیارستمی‌های میگون بوده و اصالت او به شهرستان شمیرانات می‌رسد.
عباس کیارستمی و نقاشی
عباس کیارستمی را همه با فیلم‌هایش می‌شناسند. او هنر را با نقاشی آغاز کرد و در مدرسه جم در قلهک با آیدین آغداشلو همکلاس بود. او در سن 18 سالگی توانست در یک مسابقه نقاشی برنده جایزه شود. وی کمی پس‌ازاین موفقیت وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در دانشگاه هم به فراگیری نقاشی و طراحی گرافیک پرداخت.
عباس کیارستمی هنگام تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برای تأمین هزینه‌های زندگی و دانشگاهش مدتی را به‌عنوان پلیس راهنمایی رانندگی مشغول به کار شد.
عباس کیارستمی و تبلیغات
کیارستمی پیش از آنکه فیلم‌سازی را شروع کند یعنی از سال ۱۳۴۰ به‌عنوان نقاش تبلیغاتی در آتلیه ۷ و یکی دو مؤسسه تبلیغاتی دیگر به کار طراحی جلد کتاب، پوستر و آگهی‌های بازرگانی مشغول شد. او سپس به «تبلی فیلم» رفت و مدتی در آنجا مشغول به فعالیت بود.
عباس کیارستمی و ساخت تیتراژ فیلم
عباس کیارستمی از سال ۱۳۴۶ در سازمان تبلیغاتی نگاره به طراحی و ساختن تیتراژ فیلم پرداخت که تیتراژ فیلم وسوسه شیطان ساخته محمد زرین‌دست اولین تیتراژ فیلمی بود که او ساخت. بعدتر طراحی پوستر و ساخت تیتراژ فیلمهای قیصر و رضا موتوری ساخته مسعود کیمیایی را نیز او انجام داد که بسیار موردتوجه قرار گرفت.
شروع فعالیت فیلم‌سازی عباس کیارستمی
کمی بعد فیروز شیروانلو که در آن زمان مسئولیت امور سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را داشت از کیارستمی دعوت کرد تا با کانون همکاری کند. کیارستمی در سال ۱۳۴۹ فیلم کوتاه نان و کوچه را ساخت. دو سال بعد فیلم زنگ تفریح را جلوی دوربین برد. فیلمی که باعث شهرت او شد فیلم مسافر بود که در سال ۱۳۵۳ ساخته شد.
عباس کیارستمی و موج نوی سینمای ایران
سال 1348 شمسی را سرآغاز تحولاتی مهم در سینمای ایران است که به موج نوی سینمای ایران شناخته می‌شود و با فیلم‌هایی چون گاو و قیصر و آرامش در حضور دیگران و رگبار آغاز شد. کیارستمی از پیشروان این موج بود و کمک کرد تا بخشی جدید برای فیلم‌سازی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران تأسیس شود. فیلم کوتاه دوازده‌دقیقه‌ای نان و کوچه در سال 1349 به کارکردانی عباس کیارستمی، شروع فعالیت‌های کانون در زمینه تولید فیلم بود. این فیلم کوتاه نئورئالیستی داستان بچه‌مدرسه‌ای بینوایی را روایت می‌کرد که گرفتار یک سگ شده بود. فیلم بعدی کیارستمی زنگ تفریح نام داشت که سال 1351 ساخته شد. کم‌کم کانون به جایی مهم برای ساخت فیلمهای مستقل و متفاوت ایرانی تبدیل شد و نه‌تنها فیلمهای کیارستمی بلکه فیلم‌هایی چون دونده و باشو، غریبه کوچک ساخته بهرام بیضایی هم در کانون پرورش فکری ساخته شد. در دهه 1350 در هنگام ایجاد تحولی تدریجی سینمای ایران، کیارستمی به فردگرایی در فیلم‌سازی روی آورد. هنگامی‌که درباره اولین فیلمش از او پرسیدند چنین پاسخ داد:
«نان و کوچه اولین تجربه سینمایی من بود و باید بگویم که بسیار سخت بود. من مجبور بودم با یک بچه بسیار کوچک، یک سگ و یک گروه فیلم‌سازی غیرحرفه‌ای البته به‌جز مدیر فیلم‌برداری که مدام غُر می‌زد و اعتراض می‌کرد کار کنم. خوب مدیر فیلم‌برداری در صحنه حق داشت چون من از روش فیلم‌سازی که او به آن عادت داشت پیروی نمی‌کردم.»
عباس کیارستمی و فیلم مسافر
کیارستمی فیلم مسافر را در سال 1353 جلوی دوربین برد. مسافر داستان پسری ده‌ساله و پردردسر به نام قاسم جولایی (با بازی حسن دارابی) است که در یکی از شهرهای کوچک ایران زندگی می‌کند و می‌خواهد برای تماشای مسابقه تیم فوتبال موردعلاقه‌اش به تهران برود او برای این کار، دوستان و آشنایانش را هم فریب می‌دهد و پس از ماجراجویی‌ها فراوان در نهایت به‌موقع به ورزشگاه تهران می‌رسد. این فیلم، تصمیم پسر را به‌عنوان هدفش؛ و کوتاهی‌ها و بی‌تفاوتی‌هایش را به‌صورت تأثیر رفتار او بر دیگران به‌ویژه نزدیکانش نمایش می‌دهد. این فیلم به بررسی رفتار آدمی و تعادل راستی و ناراستی می‌پردازد. فیلم ویژگی‌های کیارستمی یعنی واقع‌گرایی، سادگی و سبک پیچیده و همچنین نوعی شیفتگی بین روح و جسم بشری را به نمایش گذاشت. منتقدان فیلم مسافر را فیلمی مهم در کارنامه او می‌دانند، ازاین‌جهت که عناصری بصری و روایی در آن وجود دارد که تا به امروز، در همه آثار کیارستمی کم‌وبیش وجود داشته است؛ و آن سبک مستندگونه و ادغام دو ویژگی متناقض یعنی ترکیب سادگی و پیچیدگی است.
سال 1354 کیارستمی دو فیلم کوتاه به نام‌های من هم می‌توانم و دو راه‌حل برای یک مسئله را جلوی دوربین برد. در سال 1355 فیلم «رنگ‌ها» و پس‌ازآن فیلم پنجاه‌وچهار دقیقه‌ای «لباسی برای عروسی» را کارگردانی کرد. لباسی برای عروسی داستان سه نوجوان است که بر سر یک لباس برای شرکت در یک جشن عروسی با هم درگیر می‌شوند. این فیلم در جشنواره‌ها موفق بود و توانست برنده دیپلم افتخار جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو و برنده دیپلم ویژه هیئت‌داوران و جایزه تلویزیون ملی ایران یازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران شود.
اولین فیلم بلند سینمایی عباس کیارستمی
تجربه‌های پربار کیارستمی در زمینه فیلمهای کوتاه و تجربی دیگر او را آماده ساختن اولین فیلم بلند سینمایی‌اش کرد. این فیلم ۱۱۲ دقیقه‌ای با نام «گزارش» در سال 1356 به نمایش درآمد. فیلم داستان یک ممیز مالیاتی است که متهم به دریافت رشوه شده و در ادامه ماجرا یک خودکشی هم در داستان روی می‌دهد. کیارستمی در سال 1358 فیلم قضیه شکل اول، شکل دوم را جلوی دوربین برد.
کیارستمی پس از انقلاب
کیارستمی از جمله کارگردانانی است که پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به خارج نرفت و زندگی و فیلم‌سازی در ایران را انتخاب کرد. او بعدها در مصاحبه‌هایش چنین گفت که «تصمیم به ماندن» مهم‌ترین تصمیم او برای زندگی حرفه‌ای‌اش بوده است. او گفت که حضور همیشگی‌اش در ایران و ملیت ایرانی توانایی او در ساخت فیلم را دوچندان کرده است: «اگر درختی را که ریشه در خاک دارد از جایی به جای دیگر ببرید، آن درخت دیگر میوه نمی‌دهد و اگر بدهد آن میوه دیگر به‌خوبی میوه‌ای که در سرزمین مادریش می‌تواند بدهد نیست. این یک قانون طبیعت است. فکر می‌کنم اگر سرزمینم را رها کرده بودم درست مانند این درخت شده بودم.» او در سینمای بعد از انقلاب پایه‌گذار سینمایی شد که تابه‌حال فیلم‌سازان زیادی پیرو این نوع سینما، فیلم ساخته و مطرح‌شده‌اند.
کیارستمی در سال‌های ابتدایی دهه 60 چندین فیلم کوتاه کارگردانی کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به: بهداشت دندان 1359، به ترتیب یا بدون ترتیب 1360، همسُرایان 1361 و همشهری 1362 اشاره کرد.
عباس کیارستمی و فیلم خانه دوست کجاست
سینمای کیارستمی با ساخت فیلم خانه دوست کجاست؟ در سال 1365 وارد دوران جدیدی شد. فیلم بسیار موفق بود و هم در داخل مورد استقبال قرار گرفت و در بیرون از ایران هم شناخته شد و مورد تحسین قرار گرفت. کیارستمی برای این فیلم جایزه گریفون برنزی و مدال طلای شهر را از جشنواره فیلم جیفونی دریافت کرد و در جشنواره لوکارنو مورد تحسین بسیاری قرار گرفت. او نامزد پلنگ طلایی، برنده پلنگ برنزی، برنده جایزه کنفدراسیون بین‌المللی هنر سینما، برنده جایزه فیبرشی و برنده جایزه فیلم منتخب انجمن منتقدان فیلم جشنواره فیلم لوکارنو شد.
خانه دوست کجا است داستان یک پسر مدرسه‌ای هشت‌ساله باوجدان است که سعی می‌کند دفترچه دوستش را که در روستای همسایه زندگی می‌کند به او بازگرداند در غیر این صورت دوستش را از مدرسه بیرون می‌کنند.
کیارستمی در سال 1370 فیلم «زندگی و دیگر هیچ» و در سال 1373 فیلم «زیر درختان زیتون» را ساخت. منتقدان از این دو فیلم به همراه فیلم «خانه دوست کجاست؟» به‌عنوان سه‌گانه کوکر یا سه‌گانه زلزله یاد کرده‌اند. چون هر سه فیلم، روستایی به نام کوکر در ایران را به تصویر می‌کشد. پایه فیلم به زمین‌لرزه رودبار و منجیل مربوط می‌شود که در آن ۴۰٬۰۰۰ نفر جان سپردند. کیارستمی از نمادهای زندگی، مرگ، تغییر و دوام در هر سه فیلم استفاده کرده است. این سه‌گانه در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی از جمله هلند، سوئد، آلمان و فنلاند بسیار خوش درخشید و با موفقیت روبرو شد؛ اما به نظر خود کیارستمی این سه فیلم یک سه‌گانه نیستند، بلکه دو فیلم آخر و طعم گیلاس (1376) با هم یک سه‌گانه را می‌سازند و هر سه آن‌ها درباره ارزش زندگی‌اند. کیارستمی برای زیر درخت زیتون موردتوجه اکثر منتقدان قرار گرفت و جوایز بسیاری را گرفت.
کیارستمی در 1364 داستان فیلم کلید ساخته ابراهیم فروزش را نوشت و تدوین کرد. او در 1367 فیلم مشق شب را جلوی دوربین برد.
فیلم بعدی کیارستمی کلوزآپ نام داشت که در سال 1368 بر اساس یک داستان واقعی ساخته شد. داستان این فیلم درباره به مردی عاشق سینما به نام حسین سبزیان است که وارد یک خانواده می‌شود و خود را محسن مخملباف معرفی می‌کند. در پایان فیلم مخملباف واقعی پیدا می‌شود و سبزیان در دادگاه می‌گوید به دلیل علاقه به سینما دست به این کار زده است. بخش‌هایی از این فیلم مستند و بخشی از آن استودیویی است. کیارستمی برای این ساخته‌اش در میان علاقه‌مندان بین‌المللی سینما شناخته‌تر شد و فیلمش در سراسر اروپا به نمایش درآمد و موردتمجید قرار گرفت. کلوزآپ در سال ۲۰۱۲ نیز توسط نشریه سایت اند ساوند در فهرست ۵۰ فیلم برتر تاریخ سینما قرار گرفت و جایزه فیبرشی جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول و جایزه ویژه منتقدان جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال را به دست آورد. نانی مورتی در سال ۱۹۹۶ فیلم کوتاهی با نام روز افتتاحیه کلوزآپ درباره نمایش کلوزآپ در رم ساخت.
کیارستمی همین سال برنده نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه شد. کیارستمی در 1370 فیلم زندگی و دیگر هیچ را ساخت و برنده جایزه بخش نوعی نگاه در چهل و پنجمین جشنواره فیلم کن شد. به بیان منتقدین، این فیلم یکی از سه‌گانه کوکر یا سه‌گانه زلزله بود. این فیلم درباره یک پدر و پسر است که چند روز پس از زلزله ۱۹۹۰ یا ۱۳۶۹ کوکر، از تهران به این منطقه می‌روند تا از سلامتی دو پسر جوان که در زلزله بوده‌اند، باخبر شوند. آن‌ها در جریان سفر به این منطقه با بازماندگان زلزله روبرو می‌شوند که چگونه در سختی به زندگی خود ادامه می‌دهند. کیارستمی در آن سال برنده جایزه روبرتو روسلینی شد. این نخستین جایزه تخصصی بود که او برای کارگردانی یک فیلم دریافت می‌کرد. زیر درختان زیتون آخرین فیلم از سه‌گانه کوکر بود. کسانی همچون آدریان مارتین، سبک این سه‌گانه را هندسی می‌دانند؛ مانند ارتباط الگوهای زیگزاگی در چشم‌اندازها و مناظر هندسی فیلم با زندگی واقعی و نیروهای جهانی. فلاش‌بک‌هایی که در مسیر پر پیچ‌وخم زندگی و دیگر هیچ دیده می‌شود، به‌نوبه خود ذهن بیننده را به فیلم خانه دوست کجاست در سال ۱۹۸۷، یعنی پیش از زلزله می‌برد، این مسئله به‌طور نمادین ما را به‌سوی اتفاقات بعد، در فیلم زیر درخت زیتون سوق می‌دهد. در سال ۱۹۹۵ میلادی، میراماکس فیلمز، زیر درخت زیتون را در آمریکا منتشر کرد. کیارستمی برای فیلم تحسین‌شده زیر درخت زیتون برای اولین بار نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره فیلم کن شد.
عباس کیارستمی و فیلم طعم گیلاس
طعم گیلاس فیلم بعدی کیارستمی در سال 1376 بود. این فیلم مورد تحسین منتقدان و سینماگران در سراسر دنیا قرار گرفت و کیارستمی توانست جایزه نخل طلایی جشنواره فیلم کن ۱۹۹۷ و جایزه بهترین فیلم خارجی انجمن منتقدان فیلم بوستون را برای این فیلم به دست آورد مجله تایم در سال ۲۰۰۴ این فیلم را در لیست یکی از ۱۰ فیلم برتر تاریخ جشنواره کن قرارداد. طعم گیلاس در ادامه به‌عنوان بهترین فیلم خارجی زبان انجمن ملی منتقدان فیلم نیز انتخاب شد. مجموعه کرایتریون در ۱ ژوئن ۱۹۹۹ این فیلم را به‌عنوان فیلمی منحصربه‌فرد اعلام کرد. داستان فیلم درباره مردی است که تصمیم گرفته خودکشی کند.
کیارستمی در سال 1378 فیلم باد ما را خواهد برد را کارگردانی کرد و توانست برای این فیلم برنده دریافت جایزه شیر نقره‌ای جشنواره ونیز شود. همچنین این فیلم به‌عنوان یکی از صد اثر برتر سینمای جهان در دهه گذشته از نظر برگزارکنندگان جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو انتخاب شد. داستان فیلم در مورد گروهی روزنامه‌نگار است که برای تولید فیلمی مستند از آئین سوگواری به روستایی در کردستان می‌روند؛ اما پیرزنی که قرار است بمیرد، نمی‌میرد. یکی از نقاط جذاب فیلم، این بود که بیشتر شخصیت‌های آن جلوی دوربین ظاهر نمی‌شدند و فقط صدای آن‌ها شنیده می‌شود.
عباس کیارستمی و فیلم ای‌بی‌سی آفریقا
در سال ۲۰۰۱ میلادی، کیارستمی و همکارش سیف‌الله صمدیان به درخواست صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی سازمان ملل متحد، برای ساخت فیلمی مستند در مورد یتیمان اوگاندا، به کامپالا، اوگاندا سفر کردند. او در مدت مستند ای‌بی‌سی آفریقا را ساخت.
جف اندرو منتقد کمپانی تایم اوت، در مورد این فیلم کیارستمی می‌گوید: «مانند ۴ اثر قبلی‌اش، این فیلم هم در مورد مرگ نیست ولی در مورد مرگ و زندگی است: درباره اینکه آن‌ها چگونه با هم ارتباط دارند و ما چه نگرشی را در مورد همزیستی آنان داریم.»
در سال ۲۰۰۲ میلادی، کیارستمی فیلم ده را جلوی دوربین برد. در این فیلم زنی درون اتومبیلی نشسته است و در ده سکانس با ده نفر مختلف گفتگوهایی انجام می‌دهد. فیلم تصویری از زندگی زن امروز در ایران را نشان می‌دهد. در این فیلم شخصیت اصلی داستان با پسرش، خواهرش، یک عروس آینده، یک روسپی و پیرزنی مذهبی گفتگو می‌کند. این سبک فیلم‌سازی توسط بسیاری از منتقدان حرفه‌ای همچون آو اسکات مورد تجلیل قرار گرفت. اسکات در نیویورک‌تایمز می‌نویسد: «کیارستمی علاوه بر اینکه شناخته‌شده‌ترین کارگردان ایرانی در سطح بین‌المللی در دهه گذشته بوده است، جزو پیشروان سینمای خودرو نیز هست … او می‌داند خودرو مکانی است برای تفکر، مشاهده و بالاتر از همه، صحبت کردن». مجله معتبر کایه دو سینما نیز این فیلم را جزو ۱۰ فیلم برتر دهه ۲۰۰۰ معرفی کرد و این فیلم نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۲ شد.
در سال ۲۰۰۳ میلادی، کیارستمی فیلم پنج را کارگردانی کرد. فیلمی شاعرانه، بدون هیچ دیالوگ و شخصیتی، فیلمی که هر بخشش تنها یک نمای طولانی ثابت است که حدود ده تا بیست دقیقه طول می‌کشد و جمعاً این مجموعه یک ساعت و پانزده‌دقیقه‌ای را می‌سازد. کیارستمی قبل از نمایش فیلم از تماشاگران خواست که اگر خسته شدند، لطفاً سالن را ترک نکنند، چشمانشان را ببندند و فقط به صداها گوش کنند: «شما این شانس را دارید که فیلمهای دیگری را در سینماهای دیگر و در زمان‌های دیگر ببینید، اما این فیلم، برای اولین بار و امیدوارم نه برای آخرین بار به نمایش گذاشته می‌شود و من مطمئنم که شما موفق به تماشای چنین فیلمی در هیچ سینمایی نخواهید شد پس تا آخر بنشینید و تمام آن را ببینید.» فیلم دارای ۵ قسمت است و با نماهایی طولانی که به‌صورت پی‌درپی با دوربین دی وی بر روی دست در امتداد سواحل شهر خیخن در استان آستوریاس اسپانیا فیلم‌برداری شد. جف اندرو در مورد فیلم گفت: «این فیلم بیش از چند تصویر زیباست». او می‌افزاید: «با چینشی منظم شامل رنگین‌کمانی از روایت‌های انتزاعی و احساسی هستند که از جدایی و کنج خلوت به‌سوی جامعه، از حرکت به‌سوی سکون، از سکوتی نسبی به صدا و آواز، روشنایی به تاریکی و دوباره از تاریکی به روشنایی حرکت می‌کنند و به نوزایی و تجدید حیات پایان می‌پذیرند.»
کیارستمی توانست جایزه آکیرا کوروساوا جشنواره فیلم سانفرانسیسکو برای یک‌عمر دستاورد هنری و دکترای افتخاری اکول نرمال سوپریور و دانشگاه سوربن را به دست آورد.
او در سال ۲۰۰۴ میلادی، فیلم ۱۰ روی ده را ساخت. فیلمی مستند که در حین رانندگی فیلم‌برداری شده بود و ده درس در مورد ساخت فیلم را به مخاطب توضیح می‌داد. سراسر فیلم توسط دوربینی ثابت که در ماشین نصب شده بود گرفته شد که یادآور شیوه فیلم‌برداری فیلمهای طعم گیلاس و ده بود.
در سال ۲۰۰۵ میلادی، کیارستمی در ساخت فیلم بلیت‌ها با ارمانو اولمی و کن لوچ همکاری کرد. فیلمی ۳ اپیزودی که کارگردان یکی از قسمت‌های آن کیارستمی بود. مجموعه‌ای که داستان آن در قطاری در حال عبور از ایتالیا اتفاق می‌افتاد.
در نوامبر ۲۰۰۷ روزنامه گاردین در گزارشی، کیارستمی را در رتبه ششم در میان چهل کارگردان برتر معاصر سینما جهان قرارداد.
در سال ۲۰۰۸ میلادی، فیلم شیرین توسط کیارستمی ساخته شد. این فیلم روایتی از نگاه ۱۱۳ بازیگر زن، بدون هیچ سخنی رو به دوربین فیلم‌برداری است، درحالی‌که در پس‌زمینه صداهایی از قرائت منظومه خسرو و شیرین نظامی گنجوی به گوش می‌رسد. همه بازیگران فیلم به‌جز ژولیت بینوش، ایرانی و همگی از هنرپیشگان حرفه‌ای سینما بودند. این فیلم نامزد جایزه بهترین فیلم خارجی زبان جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۰۸ شد.
عباس کیارستمی و همکاری با ژولیت بینوش
در سال 2010 عباس کیارستمی فیلم «کپی برابر اصل» را با بازی با ژولیت بینوش هنرپیشه مشهور فرانسوی در توسکانی جلوی دوربین برد. این فیلم نخستین فیلم کیارستمی بود که در خارج از ایران ساخته می‌شد. فیلم داستان مواجهه یک زن فرانسوی با یک مرد انگلیسی است. چ فیلم در سال ۲۰۱۰ در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن پذیرفته شد. پیتر بردشاو از گاردین این فیلم را «عجیب و جذاب» توصیف کرد گفت که کپی برابر اصل به پردازش نمای یک ازدواج می‌پردازد. ژولیت بینوش در این فیلم نقش زنی پرانرژی ولی با رفتارهایی ساختگی و گیج‌کننده یا به عبارت ساده‌تر زنی عجیب را بازی می‌کند.
کیارستمی برای کپی برابر اصل برای چهارمین بار نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره فیلم کن شد. او همچنین برای این فیلم جایزه جوانان جشنواره فیلم کن و جایزه بهترین فیلم خارجی زبان انجمن منتقدان فیلم دالاس‌فورت وورث را به دست آورد.
فیلم بعدی کیارستمی به نام مثل یک عاشق ۲۰۱۲ که در ژاپن فیلم‌برداری شد، بازتاب‌های گوناگونی داشت. کیارستمی برای مثل یک عاشق برای پنجمین بار نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره کن شده بود. در سال ۲۰۱۳ نشان افتخار دولت ژاپن و در سال ۲۰۱۴ نشان دکوراسیون علوم و هنر اتریش به او اهدا شد.
زندگی شخصی و خانوادگی عباس کیارستمی
کیارستمی در سال 1347 با پروین امیرقلی ازدواج کرد. زندگی مشترک آن دو در سال 1360 به جدایی انجامید. ثمره این ازدواج، دو پسر به نام‌های احمد و بهمن هستند.
بیماری و مرگ عباس کیارستمی
در ۷ فروردین ۱۳۹۵ کیارستمی در پی شدت گرفتن مشکلات جسمی، با نظر پزشکان معالج در بیمارستان بستری شد. گفته می‌شد که عباس کیارستمی از سرطان دستگاه گوارش رنج می‌برد. او به دلایل متعدد، از جمله خونریزی داخلی، چهار عمل جراحی را پشت سر گذاشت. اولین عمل، عمل جراحیِ درمانی بود. دومین عمل به دلیل خونریزی داخلی صورت گرفت و سومین عمل برای برداشتن کیسه صفرا و آخرین عمل به دلیل عفونتِ پیشرفته بود. در ادامه، روند درمان وی روبه‌پیشرفت، گزارش شد.
کیارستمی پس از گذراندن دوره نقاهت در تهران برای ادامه درمان با آمبولانس هوایی کمپانی ام کی ۲ با هزینه تهیه‌کننده فیلم آخرش که ساخته نشد، راهی فرانسه شد اما پس از چند روز به علت لخته شدنِ خون، سکته مغزی کرد و در پاریس درگذشت.
آثار سینمایی فیلم عباس کیارستمی
- نان و کوچه 1349
- زنگ تفریح 1351
- تجربه 1353
- مسافر 1353
- من هم می‌توانم 1354
- دو راه‌حل برای یک مسئله 1354
- رنگ‌ها 1354
- لباسی برای عروسی 1354
- از اوقات فراغت خود چگونه استفاده کنیم: نقاشی 1355
- گزارش 1356
- بزرگداشت معلم‌ها 1356
- راه‌حل 1356
- قضیه شکل اول، شکل دوم 1358
- دندان‌درد 1359
- بهداشت دندان 1360
- به ترتیب یا بدون ترتیب 1361
- همسرایان 1361
- همشهری 1362
- اولی‌ها 1363
- کلید 1364
- خانه دوست کجاست؟1365
- مشق شب 1367
- کلوزآپ 1368
- زندگی و دیگر هیچ 1370
- سفری به دیار مسافر 1372
- زیر درختان زیتون 1373
- سفر 1373
- بادکنک سفید 1373
- لومیر و شرکا 1374
- درباره نیس 1374
- تولد نور 1376
- طعم گیلاس 1376
- بید و باد 1377
- باد ما را خواهد برد 1378
- ای بی سی آفریقا 1379
- ایستگاه متروک 1380
- ده 1380
- پنج 1381
- ده دقیقه پیرتر 1381
- 10 روی ده 1383
- بلیت‌ها 1384
- کارگران مشغول کارند 1384
- فرش ایرانی 1385
- هر کس سینمای خودش 1386
- شیرین 1387
- کپی برابر اصل 1389
- مثل یک عاشق 1391
- آشنایی با لیلا 1391
- آینده دوباره پرشده 1392
جوایز و افتخارات عباس کیارستمی
- جایزه روبرتو روسلینی 1990
- جایزه سینمایی دکوورتس 1992
- جایزه فرانسوا تروفو جشنواره فیلم جیفونی به خاطر مجموعه آثار 1993
- جایزه پیر پائولو پازولینی 1995
- مدال طلا فدریکو فلینی یونسکو 1995
- دریافت نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه لژیون دونور 1996
- برنده نخل طلایی جشنواره فیلم کن 1997
- جایزه یادبود ویتوریو دسیکا 1997
- برنده مدال طلای فلینی 1997
- جایزه اسکندر طلایی، جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی 1999
- شیر نقره‌ای جشنواره فیلم ونیز 1999
- لوح طلایی پانوراما سینمای اروپا 1999
- جایزه ویژه جشنواره فیلمهای مدیترانه‌ای مون پلیه 1999
- جایزه آکیرا کوروساوا جشنواره فیلم سانفرانسیسکو برای یک‌عمر دستاورد هنری 2000
- جایزه ویژه از وزارت فرهنگ و هنر لبنان 2000
- دکترای افتخاری دانشگاه اکول نرمال سوپریور 2003
- جایزه سینمایی کنراد ولف 2003
- نامزد عضویت مؤسسه فیلم بریتانیا 2005
- جایزه یک‌عمر دستاورد سینمایی جشنواره فیلم ایسلند 2005
- نشان افتخار پلنگ طلایی، جشنواره فیلم لوکارنو 2005
- جایزه یک‌عمر دستاورد جشنواره بین‌المللی فیلم ایروان 2005
- برنده جایزه هانری لانگلوا 2006
- دکترای افتخاری دانشگاه تولوز 2007
- نشان استاد بزرگ جهان، جشنواره فیلم کلکته 2007
- جایزه افتخاری فیلم‌ساز، جشنواره فیلم ونیز 2008
- دریافت جام جم 2008
- جایزه شایستگی سینمایی برای یک‌عمر دستاورد سینمایی جشنواره فیلم مونیخ 2010
- دکترای افتخاری دانشگاه پاریس 2010
- خوشه طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم وایادولید 2010
- نشان افتخار دولت ژاپن 2013
- نشان دکوراسیون علوم و هنر اتریش 2014
- جایزه یک‌عمر دستاورد سینمایی جشنواره بین‌المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا 2014
- عضویت در آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار 2016
آثار مکتوب عباس کیارستمی
- باد و برگ (شعر)
- حافظ به روایت کیارستمی
- سعدی از دست خویشتن فریاد
- همراه با باد
- ده (10)
- گرگی در کمین
- جزئی از غزلیات شمس (آتش)
ارسال نظر