لیست لاریجانی با کدام پشتوانه؟

اگر برای علی لاریجانی قدرتی متصور باشیم، نه در سطح جامعه، بلکه در ساختار قدرت است که او توانایی و اعتبار این را داشته باشد که در جهت خواست مردم، ائتلافی را درون بلوک قدرت ایجاد کند

داوود حشمتی در امتداد نوشت:

منصور حقیقت‌پور مشاور علی لاریجانی گفته است که «علائمی از اینکه آقای لاریجانی قصد داشته باشد که لیست بدهد ملاحظه نمی‌کنیم.» او در ادامه تاکید می‌کند که «در مورد ائتلاف‌هایی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود باید پرسید چه کسی با چه کسی قرار است ائتلاف کند! در حال حاضر نه گفتگو‌یی برای ائتلاف وجود دارد، نه سبدی از آرای تعیین شده وجود دارد. به نظر میرسد پیام دوم او مبنی بر عدم ائتلاف با جریان اعتدال و توسعه باشد که اخیرا سخنگوی این حزب از «ائتلاف‌های غافلگیر کننده» حرف زده بود. اما مهمتر از آن نکته‌ای است که حقیقت پور در مورد «لیست دادن» لاریجانی مطرح کرده است.

سوال این است که لاریجانی در کدام نقطه زمین سیاست ایستاده که از دادن لیست حرف بزند؟ او هنوز تکلیفش میان اصولگرایی و اعتدالگرایی هم روشن نیست که بداند در کدام سو ایستاده است چه برسد به عبور او از اصولگرایی و نگاه کردن به جایگاه کسانی چون محمد خاتمی که می‌توانند به عنوان رهبر یک جریان سیاسی لیستی را ارائه کنند.

به فرض که علی لاریجانی لیستی را به جامعه معرفی کرد. صرفنظر از اینکه چه کسانی در درون آن لیست حضور دارند، چه افرادی قرار است به این لیست رای بدهند؟ به عبارت روشنتر علی لاریجانی در صورت دادن لیست کدام طیف، طبقه و قشری را برای رای دادن به لیست خود می‌تواند ترغیب کند؟

به نظر می‌رسد مشاوران لاریجانی دچار نوعی خود بزرگ بینی شدند. آن‌ها تصور می‌کنند به خاطر انتقاداتی که جریان پایداری به لاریجانی انجام دادند و یا درگیری‌هایی که او با احمدی نژاد داشت، برای بخش معترض جامعه که در انتخابات‌های سال 98 و 1400 حاضر به حضور در پای صندوق‌های رای نشدند، جذابیتی دارد که حاضر باشند با اشاره او به لیست انتخاباتی‌اش رای بدهند؟

لیست‌های انتخاباتی از سوی کسانی ارائه می‌شود که برای مردم مرجعیتی داشته باشند و یا بخشی از نیروهای سیاسی آبرودار در میان مردم حاضر باشند لیست آن فرد یا جریان را تبلیغ کنند. کما اینکه دیدیم در سال 94 گروه‌های سیاسی حاضر و اشخاصی چون سیدمحممد خاتمی حاضر شدند برای لیستی تبلیغات کنند که بسیاری از آن‌ها ناشناخته وارد مجلس شدند و ناشناخته هم از آن در مجلس خارج شدند.

اگر برای علی لاریجانی قدرتی متصور باشیم، نه در سطح جامعه و رای آوردن لیست او، بلکه در ساختار قدرت است که او توانایی و اعتبار این را داشته باشد که در جهت خواست مردم، ائتلافی را درون بلوک قدرت ایجاد کند. قدرتی که مشخصا او از سال 98 که از مجلس خارج شد به طور کامل از دست داد. تا آنجا که حتی حضور برادرش در شورای نگهبان و بالاتر از آن استعفای آملی لاریجانی از شورای نگهبان هم باعث نشد تا او بتواند تایید صلاحیت خود را دریافت کند. لذا با توجه به تضعیف جایگاه لاریجانی در بلوک قدرت، او حتی توانایی و کارکرد خود را هم از دست داده است تا به این طریق برای مردم جذابیتی داشته باشد.

در چنین شرایطی حرف زدن از اینکه لاریجانی لیست انتخاباتی خواهد یا نه، آنچنان از فضای واقعی به دور است که نمی‌توان در مورد آن عبارات غیرطنزآمیز به کار برد.