نسل جوان حکومت نمی‌خواهد، می‌خواهد زندگی راحتی داشته باشند

‍ درمیزگرد راه گفتگو یکشنبه های روزنامه اطلاعات مطرح شد

محمدعلی ابطحی، پژوهشگر و فعال رسانه‌ای گفت:

 نسل جوان نه سیاسی است و نه دنبال به‌دست آوردن پست و مقام دولتی و سیاسی. آنها حکومت نمی‌خواهند، فقط می‌خواهند زندگی راحتی داشته باشند.

 وقتی بر اثر یک اتفاق، نسل جوان مجالی برای برون‌ریزی تحقیر فشرده‌شده این همه سال پیدا کرد، آن را به شکل اعتراضات نشان داد و عواملی چون تحقیر این نسل، بی‌توجهی به خواسته‌های آنها، نشنیدن و نشناختنشان، مقدمه شکل‌گیری این اعتراضات بودند.

 منابع قدرت حاکمیت و جامعه، کاملا متفاوت شده است. حاکمیت به آمار موشک‌ها و پهبادهایش افتخار می‌کند اما این برای نسل جوان منبع قدرت نیست. جوان می‌گوید ما جنگی با کسی نداریم و می‌خواهیم زندگی کنیم. در سیاست خارجی هم، نسل فعلی نمی‌تواند بفهمد که چرا ما باید با بخش از دنیا دعوا کنیم.

 بدترین ظلم را به این نسل و به این جامعه، حاکمیتی می‌کند که حرف، نیاز و انگیزه این نسل را نمی‌فهمد و متوجه نیست که وقتی اینترنت را می‌بندد، بدنه اصلی جامعه را به یک مجموعه معترض تبدیل می‌کند.

یاسر جلالی، پژوهشگر رسانه گفت:

چالش امروز این است که اگر مردم آن‌طوری که ما فکر می‌کنیم نباشند، سیاست‌های ما به گوششان هم نمی‌رسد، چه برسد به اینکه در قلب و جانشان رسوخ کند. پس تلاش می‌کنیم از شناخت واقعی مردم فاصله بگیریم و «مردم‌» خودمان را به عموم مردم تعمیم می‌دهیم.

 امروز فرصت داریم که نسل جوان و نوجوان وارد مباحثه‌های عمیق شوند. اگر ما درباره عصر سایبر و تغییرات اجتماعی صحبت می‌کنیم، مجبوریم شرایطی را فراهم کنیم که جوان، برای خودش و برای ما برنامه‌ریزی کند و ما پشتیبانی کنیم؛ زیرا اوست که روند آینده را می‌شناسد و این فرصت، فرصت اوست و اگر من بخواهم اعتلا پیدا کنم، مجبورم به جوان اعتماد کنم.

 ما به دانشگاه و ساحت علم ظلم کردیم. به زن و نقش زن بودنش ظلم کردیم. به معترض و اعتراض ظلم کردیم. به بخشی از دین و ساحت اعتقادی هم ظلم کردیم. اما به سه چیز خیلی جدی ظلم کردیم: به ایران، پیشرفت و آینده.

من به حاکمیت پیشنهاد می‌کنم در قطع و وصل کردن اینترنت، سه چیز را مدنظر داشته باشد: اولویت را توسعه و پیشرفت کشور قرار دهد، براساس منافع عامه مردم تصمیم بگیرد و همچنین، مسأله را اصلا ساده نبیند.