فریدون مجلسی تحلیلگر حوزه بین‌الملل در گفتگو با مستقل:

آمریکا برای تقابل با ایران، برخوردهای سختی را در دستور کار قرار داده است

مجلسی می‌گوید: با همه این شرایط به این نتیجه می‌رسیم که ایران می‌داند در آینده نزدیک مذاکره‌ای در کار نخواهد بود. البته آمریکا هم در دور جدید اختلافات نشان داده است که در ادامه برخوردهای سختی را در دستور کار خود برای تقابل با ایران قرار داده است.

آمریکا برای تقابل با ایران، برخوردهای سختی را در دستور کار قرار داده است

سرویس سیاسی مستقل: آمریکایی‌ها در تابستان به احیای توافق هسته‌ای موسوم به برجام امیدوار بودند، در این مورد باید به متن پیشنهادی که توسط اتحادیه اروپا تهیه شده بود اشاره کرد که مورد استقبال ایران و آمریکا قرار گرفت. آمریکا منتظر یک سیگنال و چراغ سبز از سوی تهران بود تا متن توافق را احیا کند، ظاهرا به دلایلی هیچ خبری از طرف ایرانی نشد. قطعنامه که در جریانش از ایران خواسته شد تا در باب ذرات ادعایی اوارنیوم در سه سایت اعلام نشده با نهاد ناظر همکاری داشته باشد. حالا ناظران پیش‌بینی می‌کنند، واکنش تهران به کنش شورای حکام باعث شتاب بیشتر به سوی گریز هسته‌ای می‌شود. این موضوع در کنار گزاره‌هایی چون ناآرامی‌ها در ایران و ادعای ارسال پهپادهای ایرانی به روسیه، عصر تازه‌ای از رویارویی میان ایران و غرب را تعریف کرده است؛ تحولی دراماتیک که پیشتر در سایه حمله روسیه به اوکراین و افزایش رقابت‌ها میان واشنگتن و پکن و توقف مذاکرات ۱۸ ماهه هسته‌ای قرار داشت.

فریدون مجلسی، تحلیلگر مسائل ایران و آمریکا در پاسخ به این سوال که «روابط آینده نزدیک این دو کشور باتوجه به صدور قطعامه‌ها علیه ایران، فعال شدن دو سایت «فردو» و «نطنز» و در دستو کار قرار گرفتن افزایش غنی‌سازی اورانیوم از سوی دولت ایران، به کجا خواهد رسید» می‌گوید: 

روابط ایران و آمریکا باتوجه به تحولات اخیر، غبارآلودتر از قبل برجام شده است و باید بگوییم تصوری که جهان و به‌ویژه آمریکا از ایران داشت حالا دیگر وجود ندارد. به‌نظر می‌آید حالا چشم اندازی برای گفت‌وگو، میانجی‌گری و امضای توافقنامه وجود ندارد. قبل از سال ۲۰۱۵ که ایران با گروه ۱+۵ در قالب برجام به توافق رسید همه در این تصور بودند که بعد از اینکه ایران به جامعه جهانی متصل شود می‌توانند از دسترسی این کشور به بمب هسته‌ای جلوگیری کنند ولی حالا این دیدگاه در نزد غربی‌ها وجود ندارد. آمریکا تلاش داشت که بعد از برجام بتواند روند روابط دو کشور را به حالت عادی باز گرداند و بتوانند وقایع گذشته که باعث تیره شدن روابط شده بود را فراموش کنند.

تحلیلگر مسائل بین الملل ادامه داد:

 همچنین مهمترین موضوعی که در این رابطه باید به آن اشاره کنیم، تلاش آمریکا برای عادی‌سازی روابط ایران و اسراییل است که در این مورد باید گفت، طیف اصولگرای ایران چنین چیزی را هرگز نپذیرفتند و بعد از آن در پیام‌هایی اعلام کردند که همچنان بر شعار «مرگ بر اسرائیل» تاکید دارند و مشروعیت این دولت را نخواهند پذیرفت. 

او افزود: در سال انتهایی فعالیت دولت «حسن روحانی»، آمریکا پیشنهاداتی را برای بازگشت به برجام ارائه کرد و البته توسط دولت یازدهم هم پذیرفته شد ولی مخالفت مجلس شورای اسلامی اجازه توافق جدیدی را نداد. این بار هم اصولگرایان از ایجاد روابط بین ایران و آمریکا جلوگیری کردند. حالا هم باتوجه به گفته‌های هفته‌های اخیر مسئولان ایرانی، به‌نظر آن‌ها از مردم می‌خواهند که خود را برای شرایط سخت آماده کنند.

فریدون مجلسی در پایان گفت:

با همه این شرایط به این نتیجه می‌رسیم که ایران می‌داند در آینده نزدیک مذاکره‌ای در کار نخواهد بود. البته آمریکا هم در دور جدید اختلافات نشان داده است که در ادامه برخوردهای سختی را در دستور کار خود برای تقابل با ایران قرار داده است.

 عاقبت برجام

در همین رابطه ریچارد هاس، تحلیلگر آمریکایی در مقاله جدیدش در مورد انتخابات اخیر کنگره و عاقبت برجام نوشت:

در ایالات متحده بر سر چگونگی رسیدگی به موضوع هسته‌ای اختلاف نظر وجود دارد. با این حال، با وقوع اعتراضات و ادعاهای مبنی بر حمایت نظامی ایران از روسیه [علی‌رغم تکذیب مکرر از سوی تهران]، به هر فرصتی برای آمریکا برای پیوستن مجدد به برنامه جامع اقدام مشترک 2015 پایان داده است.

کره‌شمالی، با ادامه تحریکات و هفتمین آزمایش هسته‌ای خود، چالش دیگری را ارائه می‌دهد، اما هیچ یک از طرف‌های آمریکایی سیاست جایگزین مناسبی برای ارائه ندارند. 

این بدان معناست که ایالات متحده به تحریم کشور شمالی شبه‌جزیره کره ادامه خواهد داد.

اسرائیل هم‌چنان از حمایت گسترده کنگره برخوردار خواهد بود. با این حال، برای ابتکارات طراحی شده برای مقابله با تغییرات آب و هوایی نمی‌توان چنین تعبیری (حمایت کنگره) را به کار برد.

به طور کلی، بر سیاست خارجی ایالات متحده بیش‌تر نوعی تداوم غالب خواهد بود، تا حدی به این دلیل که نظام سیاسی ایالات متحده به رئیس‌جمهور آزادی عمل گسترده‌ای در اجرای دیپلماسی خود می‌دهد.

ارسال نظر

یادداشت

آخرین اخبار

پربازدید ها