عموما افراد خانه‌داری را شغل محسوب نمی‌کنند

زهرا فرج‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا در دلایل تمایل مادران امروزی برای تربیت فرزندان به شیوه‌های مدرن، اظهار کرد: شاهد حرکت خزنده و شتابان گذر از زندگی سنتی به مدرن هستیم، این مسئله در جای جای دنیا نیز مشاهده می‌شود، قطعا این تغییر هم مزایایی را به‌همراه دارد و هم معایبی را به‌دنبال خواهد داشت.

این روانشناس خانواده با اشاره به اینکه در زندگی سنتی به شغل خانه‌داری اهمیت بیش‌تری داده می‌شد، عنوان کرد: امروزه بانوان بخشی از نیروی کار در جامعه محسوب می‌شوند، شاغل بودن بانوان در بیرون از محیط خانواده موجب افزایش اعتماد به‌نفس آن‌ها می‌شود، همچنین از تخصص بانوان در برخی حرفه‌ها که به حضور آنان نیاز است، استفاده می‌شود.

وی افزود: شرایط اقتصادی خانواده‌ها اقتضا می‌کند، بانوان نیز در تامین هزینه‌های خانواده مشارکت داشته باشند، عموما به شیوه‌های تربیتی در زندگی سنتی ایراداتی وارد است، عموما در شیوه زندگی سنتی به وظایف مادرانه و خانه‌داری به‌عنوان شغل نگاه نمی‌شد، عموما تمام وظایف تربیت فرزند و انجام امورات خانه بر عهده بانوان بود و باید توجه داشت که خانه‌داری یک هنر والا است، اما در جامعه بانوان خانه‌دار دارای جایگاه اجتماعی نیستند.

فرج‌زاده با بیان اینکه در دین مبین اسلام برای نقش مادرانه، تربیت فرزند و خانه‌داری ارزش بالایی قائل شده‌اند، گفت: زن می‌تواند برای انجام وظایف خود در منزل دستمزد مطالبه کند، زن در خانواده نقش محوری دارد، زنان باید به شغل مادرانه و خانه‌داری نگاه مثبت داشته باشند.

این روانشناس خانواده تاکید کرد: طبق فرهنگ غلط در جامعه، عموما افراد خانه‌داری را شغل محسوب نمی‌کند، باید اهمیت و ضرورت آن در جامعه مشخص شود، باتوجه به اینکه بانوان شاغل در بیرون از منزل به‌واسطهه مهارت خود قدرت تصمیم‌گیری، اعتماد به نفس و اطلاعات بالاتری دارند، ترجیح می‌دهند مهارت‌های خود را در راستای مهارت‌آموزی برای شغل مناسب افزایش دهند.

وی با تاکید بر اینکه تعریف مشخصی برای  شغل خانه‌داری در جامعه وجود ندارد، عنوان کرد: بسیاری شغل خانه‌داری را مختص به آشپزی، تمیز کردن منزل، شست‌وشوی لباس و ... می‌دانند و تربیت فرزند و خانه‌داری به‌نوعی کوچک شمرده می‌شود، همچنین از نظر کمیت فعالیت بانوان در منزل دیده نمی‌شود، به‌همین دلیل نقش مادران برای آماده کردن دختران برای پذیرش مسئولیت خانه‌داری در حال کمرنگ شدن است.

فرج‌زاده افزود: در دوران گذر جوامع از زندگی سنتی به مدرن، بحران هویتی رخ می‌دهد، زنان هویت گذشته را قبول نمی‌کنند و هویت جدید نیز برای آن‌ها تعریف نشده است، جوامع مدرن امروز اهمیت فراوانی به نقش مادران در خانواده می‌دهند، اما در جامعه کنونی کشورمان این اتفاق رخ نداده است، نقش مادرانه باید در جامعه پررنگ شود.

این روانشناس خانواده با اشاره به افزایش شدید هزینه‌های خانوار، خاطرنشان کرد: به‌همین دلیل بسیاری از مردان به تنهایی نمی‌توانند هزینه‌های زندگی را متحمل شوند، بنابراین زنان نیز باید به‌همراه مردان در تامین هزینه‌های معیشت کمک کنند، باتوجه به اینکه برای شغل خانه‌داری دستمزدی تعیین نشده و بیمه‌ای نیز در نظر گرفته نشده است، بنابراین بانوان به‌دنبال کسب مهارت‌های درآمدزا هستند.

وی ادامه داد: امکان دارد کسب برخی مهارت‌ها و بی‌توجهی به برخی دیگر از مهارت‌های مورد نیاز زندگی در آینده به کانون خانواده آسیب بزند که باید برای آن چاره‌ای اندیشیده شود، اما فلسفه مهارت‌آموزی زنان در جامعه کاملا مفید است.

فرج‌زاده با بیان اینکه در جامعه مدرن و دسترسی آزاد به اطلاعات آموزش منسجم برای کسب مهارت‌هایی برای خانه‌داری، آشپزی و ... معنای چندانی ندارد، گفت: افراد می‌توانند با جستجو در اینترنت به انواع آموزش‌ها دسترسی داشته باشند و باتوجه به اقتضا و نیازهای خود آموزش ببینند.

این روانشناس خانواده تصریح کرد: باید در جامعه بین زنان و مردان تفاوت قائل شد تا تعارض شغلی ایجاد نشود، برخی افکار فمینیستی به جامعه آسیب وارد می‌کند، باید با تدابیر فرهنگی نواقص زندگی مدرن را برطرف کنیم، در جوامع مختلف آموزش به زوجین در مراحل مختلف و متناسب با نیاز آموزش داده می‌شود و ادامه دارد.

وی یادآور شد: متاسفانه در جامعه فعلی در سیستم آموزشی ضعف‌هایی وجود دارد و به دختران و پسران قبل از ورود به زندگی مشترک آموزش داده نمی‌شود، باید در بحث گذر از زندگی سنتی به مدرن تعادل برقرار شود، مهم‌ترین هنر زن این است که از مهارت‌های کسب شده در زندگی به‌خوبی استفاده کند.