سکوت سیاسی در قتل غیر سیاسی

نیلوفر مجیدی-دبیر سرویس

سکوت بانوان مسئول در مورد کشته شدن میترا استاد توسط همسرش، تعجب و عصبانیت مردم به ویژه جامعه زنان را در پی داشت. سکوتی که جای تامل دارد؛ چرا که در موارد و زمان‌های دیگر، راهنما و نگران بودند، به عنوان نمونه در پرونده زهرا نویدپور که داستان این‌گونه بود: دی ماه سال گذشته جسد زهرا نویدپور، دختر 28 ساله اهل ملکان، در منزل مادرش پیدا شد. همان دختری که در فایلی ویدئویی مدعی شده بود: «برای استخدام به دفتر نماینده مجلس رفتم و بعد از رد کردن پیشنهاد رابطه با زور مورد تجاوز قرار گرفتم». علت مرگ او را خودکشی تشخیص دادند.

این نکته جلب توجه می‌کند که همان کسانی که بعد از قتل میترا استاد سکوت کردند در آن زمان بعد از جریان زهرا نویدپور، اعلام نگرانی کردند و حتی به او گفتند که از آن نماینده مجلس شکایت کند. حتی پس از انتشار این خبر از شورای نگهبان با او تماس گرفته و گفته‌ بودند شکایت کند و از او حمایت می‌کنند.
جدای از مرگ مشکوک زهرا نویدپور، ابهام و سوال در عملکرد بانوان مسئول در پرونده میترا استاد است. در این ماجرای از هیچ‌کدام از بانوان مسئول صدایی در نیامد. کسانی که حتی برای باد و باران در شبکه‌های اجتماعی‌شان پست منتشر می‌کردند در این باره حتی یک کلمه نگفتند! اما چرا؟ دلیل این سکوت مبهم چه می‌تواند باشد؟ 

زنان فعال سیاسی یا زنانی که دارای مشاغل مدیریتی هستند یا عناوینی در احزاب دارند، معمولا طبق رویه جاری، در باب مسائل زنان اظهار نظر کرده و موضع خود را به ویژه در حمایت از زنان اعلام می‌کنند. سکوت در پرونده قتل غیر سیاسی میترا استاد ظاهرا به علت وزن سیاسی دکتر محمدعلی نجفی است و برای اینکه در مواضع سیاسی بانوان خللی ایجاد نشود سکوت را بر اظهار نظر علیه هم‌جناحی خویش ترجیح داده‌اند.
در این مورد خاص اتفاقا لازم است رفقای هم‌جناح و زنان شاخص، پس از مشخص شدن ابعاد و زوایای جنایت اعلام نظر کنند و به جامعه زنان و همچنین به لایه‌های بی‌صدای جامعه نشان دهند جانب حق را نگه‌ می‌دارند ولو این‌که برخلاف منافعشان باشد.
جامعه در حال پوست‌اندازی ایران در این موارد خاص و مواجهه با چهره درونی و بی‌نقاب دولت‌مردان و دولت‌زنان، می‌تواند تصمیمات دقیق‌تری بگیرد تا در زمانه گذار، مرتکب اشتباهاتی همچون شعارزدگی و احساسات رقیق نشود. مبنا را خرد و قانون قرار دهیم باشد که در شرایط مشابه برای رقبا هم بتوانیم با سربلندی اعلام نظر کنیم.

میترا استاد، حتی با وجود صحبت‌های که در مورد او در رسانه‌ها می‌شود، باز هم یک زن بود و این حق را داشت که از جانب جامعه زنان، حتی تنها قتلش مذمت و نکوهش شود. کشتن انسان، با هر دلیل موجه و غیر موجهی، کار وحشتناکی است. حتی در بدترین شرایط هم می‌توان راهی برای حل مشکلات انسانی پیدا کرد. حتی اگر راه حل پیدا نشود فرار از مشکل از قتل انسانی دیگر بهتر است!