آیا قرار است طلبه‌های زن را گریم کنید تا نقش زن‌های دیگر را بازی کنند؟

زنان طلبه که استعداد دارند در عرصه‌های هنری مانند  فیلم، بازیگری، فیلم نامه و... استعداد دارند، معرفی شوند تا آموزش‌های لازم را فرا بگیرند

محمدپوریا بهشتی در امتداد نوشت :

«زی طلبگی» اصطلاحی است که پیشترها بیشتر به گوش میرسد. «زی طلبگی» به زیست طلبه وار گفته می‌شد که با سختی و مشقت‌های فراوان رنج مشکلات مادی را به جان خریده و به دنبال طلب علم و دانش می‌رفتند. از مظاهر رفاه عمومی حتی خودداری می‌کند. کارهایی که شاید برای افراد عادی اشکالی نداشته باشد را انجام نمی‌دهد. «زی طلبگی» مدل زیست اختیاری بود که طلبه‌ها در آن جز به کسب علم و دانش نمی‌اندیشیدند تا راه سعادت را برای خود و جامعه همواره کنند، اما حالا انگار شرایط فرق کرده است.

از یک سو معاون رئیس جمهور به دنبال «بازیگر» کردن طلبه‌هاست تا با توسل به آن‌ها توی دهن «سلبریتی‌ها» بزند، از سوی دیگر اظهاراتی داشته که گویی برخی به دنبال شغل برای آن‌ها می‌گردند.

مدت‌هاست این زمزمه‌ها شنیده می‌شود. از یک سو انسیه خزعلی معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده می‌گوید: «زنان طلبه که استعداد دارند در عرصه‌های هنری مانند  فیلم، بازیگری، فیلم نامه و... استعداد دارند، معرفی شوند تا آموزش‌های لازم را فرا بگیرند. چرا ما باید اسیر سلبریتی‌ها باشیم که حرکت‌های ضدارزشی می‌کنند؟»

از سوی دیگر سید احمد زرهانی قائم مقام ستاد اقامه نماز گفته: «ما نزدیک به بیست هزار طلبه در مدارس داریم، اما مدارس ما صد هزار عدد است. اگر ۵۰ هزار مدرسه را معاف کنیم نزدیک به ۵۰ هزار مدرسه ظرفیت اقامه نماز دارد، اما به اندازه کافی طلبه نداریم و امیدواریم با اهتمام دولت مسئله حل شود.»

در کنار اینها می‌بینیم معاون حوزه‌های علمیه می‌گوید: «دو هزار طلبه روانشناس داریم» و توصیه می‌کند از اینها باید برای آموزش استفاده کنیم.

دست آخر هم اظهارات همین معاون حوزه‌های علمیه را شاهد هستیم که گفته بود: «۶ هزار طلبه طی سه سال گذشته وارد آموزش و پرورش شده‌اند»

آیا قرار است طلبه‌ها در مدارس برای برپایی نماز استخدام شوند؟ معاون رئیس جمهور درحالی از تلاش برای بازیگر کردن طلبه‌ها حرف می‌زند که انگار طلبه‌ها کارشان را انجام دادند و حالا برای یافتن شغلی که استعداد درون آن دارند باید بیایند و آموزش ببینند تا وارد عرصه بازیگری، فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی شوند. طلبه‌ای که در تمام طول تاریخ تمام وقتش را صرف یادگیری علم می‌کرد و «طالب علم» بود اگر در امر دیگری استعدادی دارد به همان می‌پردازد. از جمله این افراد می‌توان به حسین پناهی و رضا کیانیان اشاره کرد که طلبگی را رها کردند و بازیگر شدند. 

آیا قرار است طلبه‌های زن را گریم کنید تا نقش زن‌های دیگر را بازی کنند؟ آیا این روش با زیست طلبگی همخوان است؟ از اینها گذشته سلبریتی‌ها نه فقط به خاطر شهرتشان بلکه به خاطر نزدیکی روحی و احساسی به مردم است که نزد مردم محبوبیت پیدا می‌کنند. بسیاری افراد هستند که مشهورند اما لزوما محبوب نیستند. کما اینکه می‌بینیم افراد مشهور سیاسی که در زمان سخنرانی آن‌ها مردم سالن را ترک می‌کنند. لذا با بازی کردن افراد در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیون که دربست در اختیار یک جریان است، نمی‌توان سلبریتی محبوب مردم ساخت. اما سلبریتی خزعلی پسند چرا.