علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد
امیررضا نظری
روزنامه‌نگار
امنیت اساس توسعه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر کشوری را رقم می‌زند در این بین مرزهای سیاسی هر کشور در راستای حفظ تمامیت ارضی آن نقش کلیدی را بازی می‌کند. امنیت داخلی هر کشور و استقرار بنیادهای سازندگی در داخل، به میزان زیادی به امنیت از جانب مرزها بستگی دارد. موقعیت جغرافیایی مرزهای شمالی ایران، به ویژه در مرز ارمنستان و آذربایجان، حضور اقوام گوناگون و روابط سیاسی و نظامی آذربایجان با اسرائیل، همچنین تلاش ترکیه برای حضور فعال‌تر در منطقه‌ای که آن را ترکستان بزرگ می‌خواند، مسئله‌ی امنیت ملی را برای ما پیچیده‌تر کرده است. این حوزه حساس می‌تواند بحران‌های قومیتی و سیاسی همسایگان را نیز به داخل مرزها انتقال دهد.
یکسال پس از جنگ ۴۴ روزه‌ی قره‌باغ تنش‌های لفظی و رزمایشی در مرز ایران و آذربایجان شدت گرفته به گونه‌ای که نظر عامه را نیز به خود جلب کرده است.
در جریان تقدیم استوارنامه سفیر جدید جمهوری آذربایجان امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه ایران تصریح کرد که:《حضور رژیم صهیونیستی را در نزدیکی مرزهایمان تحمل نمی‌کنیم.》وی همچنین از برخوردهای نامناسب اخیر نیروهای مرزبانی جمهوری آذربایجان با رانندگان کامیون‌های ایرانی و بازداشت دو نفر از آن‌ها، ابراز نارضایتی کرد و اظهارات منفی اخیر از سوی جمهوری آذربایجان را تعجب‌آور و تاسف‌برانگیز خواند.
روز جمعه نیز امیر کیومرث حیدری فرمانده نیروی زمینی ارتش در حاشیه رزمایش فاتحان خیبر گفت: 《در این منطقه ما یک عنصر ناخوانده و برهم زننده امنیت را داریم که از جای دیگر آمده و آن رژیم نامشروع صهیونیستی است و از موقعی که این رژیم آمده، حساسیت ما به این مرز افزایش یافته، فعالیت آن‌ها در اینجا کاملا در رصد ما است.》
امیر سرتیپ حیدری تصریح کرد: 《جمهوری اسلامی ایران کاملا نسبت به تغییرات مرزهای رسمی کشورها در این منطقه حساس است و آن را قابل قبول نمی‌داند.》 فرمانده نیروی زمینی ارتش یادآور شد:《همه مرزهای قانونی باید حفظ شود و ضعف احتمالی یک کشور در حفظ مرزهای خود دلیل نمی‌شود که کشور دیگری با کمک بیگانه، مرزها را به هم بریزد و جمهوری اسلامی ایران اجازه این کار را نمی‌دهد.》
با این وصف می‌توان نگاه استراتژیک ایران به مسئله‌ی آذربایجان را دریافت و تاکید کرد اکنون زمان شکل‌گیری حوزه‌های نفوذ کشورهای منطقه می‌باشد و لازم است ایران با حفظ منافع ملی در رقابت تنگاتنگ با رقبای منطقه‌ای؛
اولا با هوشمندی از ورود بازیگران متفرقه‌ی سیاسی و نقل قول‌های هزینه‌زا از داخل ایران به این محدوده پیشگیری کند تا قدرت حکومت مرکزی و سیاست‌گذاران کلان کشور در موقعیت انفعالی قرار نگیرد.
ثانیا با جلب حمایت و همراهی نخبگان و روشنفکران در ایجاد همراهی ملی و تک‌صدایی از تضعیف حاکمیت خودداری شود.
اما در کنار اینها جلب توجه متولیان امور سیاسی به این نکته ضروری است که کارآمدی حکمرانان و حفظ اعتبار و سرمایه‌ی اجتماعی نظام سیاسی در چنین مقاطعی نشان از هوشمندی و آینده‌نگری آنان دارد.
تخریب و تضعیف وزیر خارجه‌ی پیشین، پیشنهاد محاکمه رئیس جمهور سابق، توهین، تعرض و بازداشت فعالین سیاسی و مدنی که سال‌ها جایگاه‌های سیاسی در مجلس و دولت داشته‌اند، دشمنان ریز و درشت را تهییج و تحریک به عرض‌اندام می‌کند.
ارسال نظر