یک خاطره و یک هشدار!

مصطفی ایزدی

نویسنده و پژوهشگر 

سی سال قبل به دلیل مسئولیتی که در خراسان داشتم، برای سخنرانی در همایشی دعوت شدم که حدود هزار نفر از بانوان معلم امور تربیتی در آن شرکت داشتند. تصور می‌فرمائید که تمامی آن بانوان محترمه با چادر مشکی در جلسه حاضر بودند. بنده در آن جلسه خبری را نقل کردم که یک دانش آموز دوره راهنمائی را به خاطر این که غیر از مقنعه و مانتو، چادر نداشت، امور تربیتی مربوطه او را از صف دختران شرکت کننده در راهپیمائی ۱۳ آبان بیرون کشیده و باعث ناراحتی و حتی گریه آن دختر معصوم شده بود.

این خبر زمینه‌ای شد که من بحث را روی حجاب متمرکز کنم و فشار بی‌مورد به دختران را که اثر نامطلوب دارد، گوشزد نمایم و همانجا نظرم را به عنوان یک مسئول سیاسی در مورد نتیجه معکوس حجاب اجباری بگویم. برای مخالفت با نظر من، یک حاج خانم از میان جمعیت برخاست و در رابطه با ضروت اجبار برای حجاب و حتی چادر دانش آموزان سخن گفت. جلسه تبدیل شد به یک مناظره بین من که پشت تریبون بودم و حاج خانمی که در میان جمعیت بود. نکته جالب آن مناطره بدون برنامه‌ریزی این بود که خانم‌های حاضر در جلسه دو گروه شدند، گروهی سخنان بنده و گروهی هم نظرات حاج خانم را تائید می‌کردند.

گروه طرفدار حجاب اجباری در میان خانم‌های چادری امور تربیتی مدارس خیلی کمتر بودند از مخالفان حجاب اجباری. این تفاوت عددی از آنجا مشخص بود که برای تائید اظهارات من کف می‌زدند و برای تائید حرف‌های حاج خانم صلوات می‌فرستادند. 

سی سال قبل نه دوم خردادی پیش آمده بود که دولت اصلاحات را عامل اعتراض به حجاب اجباری قلمداد کنند، نه مخالفت گسترده‌ای در میان مردم با حجاب اجباری وجود داشت، نه تلویزیون‌های فارسی زبان خارجی در ایران قابل رؤیت بود و نه حتی ویدئو در اختیار مردم بود و نه فضای مجازی وجود داشت که به قول بعضی‌ها سمپاشی کند و بگویند مخالفان حجاب اجباری تحت تاثیر خارج نشین‌ها یا استکبار جهانی هستند، اما بیشتر معلمان امور تربیتی، آن هم در مشهد، خودشان با توجه به مسئولیت و تجربه‌ای که با دانش آموزان و خانواده‌ها داشتند، فایده‌ای برای حجاب اجباری نمی‌دیدند.

قصدم از بیان این خاطره این است که به حاکمیت هشدار دهم و عرض کنم، اگر حاکمیت می‌خواهد با زور قانون و فشار انتظامی، آن دسته از بانوان را که نمی‌خواهند روسری سر کنند، ابدالدهر پوشیده مو نگهدارد، موفق نخواهد شد. 

حاکمیت اگر می‌خواهد جامعه را در زمینه حجاب متعادل نگه دارد، تنها یک راه دارد : پایش را از این موضوع بیرون بکشد.

من چند سال قبل که دکتر علی مطهری نایب رئیس مجلس بود و حساسیت خاصی نسبت به ظاهر اسلامی جامعه و مخصوصا بدحجابی داشت، حضوری عرض کردم تا زور دولت و نیروی انتظامی وجود دارد، بدحجابی به بی‌حجابی و پس از آن به برهنگی تبدیل می‌شود. 

اولیای امور از شکست طرح ممنوعیت استفاده از ویدیو و از بی‌اثر شدن قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره و نیز قانونی که گشت ارشاد را در خیابان‌ها راه انداخت، درس بگیرید و بگذارید جوانان جامعه از لجبازی و مبارزه منفی دست بردارند تا جامعه به تعادل برسد.

نماینده‌های مجلس کاری نکنند که آحاد مردم به قانون‌شکنی عادت کنند. معلوم نیست برای همیشه، زور حکومت از زور مردم بیشتر باشد. یقین کنید، اکثر خانواده‌های مذهبی هم با اجبار بر دختران جوان مخالفند، همانگونه که سی سال قبل بیشتر معلمان امور تربیتی مشهد که صددرصد از نیروهای مذهبی و دلسوز بودند، با حجاب اجباری مخالف بودند. والسلام.