خانه‌ام را مصادره کردند

در چشم برهم زدنی فهرست «ضدانقلاب» چنان بلند شد که نه فقط صاحب منصبان نظام سیاسی پیشین و وابستگان به دربار و هسته اصلی قدرت مطلقه استبدادی، بلکه کارخانه دار، تاجر، خواننده، بازیگر و به‌طورکلی هرکس را که سوپراستار آن دوره بود نیز در برگرفت. گویا توده انقلابی سرشار از خشمِ ناشی از نابرابری، هر دارایی را که در دست سوپراستارهای عصر پهلوی می‌دید به حساب نداری خود می‌گذاشت و به دنبال مال خود در جیب دیگرانی بود که به قول معروف «توی چشم» بودند؛ البته شاید این متوقف نماندن مصادره‌ها در حد مقامات فاسد سیاسی و حکومتی علامتی مهم در اثبات ابعاد اجتماعی و فراسیاسی انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ باشد.

رفتیم با یک معمار معامله‌ای کردیم تا نصف این زمین و مقداری پول را بدهیم و درعوض آن، معمار خانه‌ای برای ما بسازد که این خانه هنوز موجود است و بعدها مصادره شد.

روی دیوار خانه من شعارنویسی می کردند. مثلاً نوشته بودند: «شماعی‌زاده سرمایه‌دار اعدام باید گردد» زیر این شعار هم نوشته بودند: «چریک‌های فدایی خلق ایران».

روزی که من باخبرشدم خانه را گرفته‌اند، به کمیته جماران تلفن زدم تا مسئله را پیگیری کنم. اتفاقاً همان روزی بود که خرمشهر آزاد شده بود.

من همیشه یکی از حامیان مردم فلسطین بودم. زمانی هم که برای کنسرت رفتم، مرا برای دیدن خانه های فلسطینی ها بردند. خانه هایی که غصب شده بودند.

در آمریکا هم اوضاع ما بهتر نیست؛ تا الآن در آمریکا دو خانه من را بانک مصادره کرده است.

متن کامل این گفتگو را همراه با مقالات، گفتگوها و گزارش‌های متنوعی با موضوع خانه و حق به مسکن مناسب در شماره چهارم حق ملت بخوانید.

برای تهیه نسخه چاپی علاوه بر کیوسک‌ها و کتابفروشی های منتخب می‌توانید با مراجعه به سایت مجله به این نشانی سفارش خود را ثبت کنید و بدون پرداخت هزینه حمل و پست در منزل یا محل کارتان دریافت کنید. همچنین نسخه الکترونیکی مجله را در طاقچه یا جار بیابید.