سینما دیگر جایی برای خانواده ها نیست
تنظیم پخش و نمایش فیلمهای در حال اکران در سینما به گونهای است که خانوادهها عملاً حق انتخاب ندارند.
با نگاهی به صفحه انتخاب فیلمهای سینمایی در سایتهایی مانند «سینما تیکت» یکباره شوکه میشویم زیرا رنگ قرمز ردهبندی سنی بالای فیلمهای سینمایی عمدتا بالای 12 و 15 سال را نشان میدهد. تعدد این علامت آنقدر بالا است که یکباره گمان میکنیم به جای صفحه انتخاب فیلمهای سینمایی ایران وارد صفحات آمریکایی، اروپایی و یا در جشنواره فیلمهای ترسناک «اسکریمفست» سن سباستین وارد شدهایم.
فیلمهای جدید در حال اکران مانند « مردی بدون سایه» «شاه کُش» «رد خون» و... همگی به علت مضامین خشن، جنایی و جنگی برای بچهها مناسب نیستند و بنابراین والدین مجبورند فرزندان خود را در خانه بگذارند و تنها به سینما بیایند.
توضیح دو نکته در اینجا ضروری است اول آنکه این موضوع به معنای بد یا اشتباه بودن ردهبندی سنی نیست، بلکه اتفاقا اقدام مهم و فرهنگی است که باید زودتر از این انجام میشد.دوم آنکه این گزارش حتی مخالف ساخت آثار جنایی، جنگی و یا پلیسی نیست، بلکه موافق ساخت آثاری در دیگر گونههای سینمایی است که علاقهمندان زیادی دارد. فقر ژانر یکی از معضلات جدی سینمای کشور ما است که از آن رنج میبرد.
آنچه که در این متن کوتاه بیان میشود نقدی بر شیوه تنظیمِ پخش، اکران و نمایش است که در آن فیلمها بدون در نظر گرفتن ردهبندی سنی، باهم اکران میشوند. اگر مشکل کمبود فیلمهای اجتماعی یا خانواده محور است باید گفت که همانطور که در اکثر اخبار پروانههای ساخت و نمایش مشاهده میشود فیلمهای زیادی مدتها است که با داشتن پروانه نمایش آماده اکرانند اما بعضا تا دو سال پشت درهای بسته اکران باقی ماندهاند.
پس مشکل را در جای دیگری باید جست. کمبود تعداد سالنهای سینما نیز دلیل خوبی برای عدم اکران فیلمهای خانوادگی نیست زیرا در حال حاضر تعداد سالنهای سینما چندان کم نیست و حتی عموما سالنهای سینما بدون تماشاگر و با صندلیهای خالی فیلم نمایش میدهند. کمبود تعداد فیلمهای کودک و نوجوان نیز از دلایل دیگر سخت شدن ورود خانوادهها به سینما است.
آنچه که ایجاد مشکل کرده است عدم وجود قانون و آئیننامه درستی برای اکران و نمایش است. پمپاژ فیلمهای پرفروش در 6 ماه اول سال با آثاری مانند «شبی که ماه کامل شد» «سرخپوست» «متری شیش و نیم» همراه با کمدیهایی مانند «تگزاس 2» و با فیلم کودک «تپلی و من» باعث شده است تا به این وضعیت دچار شویم؛ وضعیتی که دو مشکل اساسی دارد: فروش بسیار پایین سینما و سالنهای خالی و همچنین ممنوعیت ورود خانوادهها به سینما. سینماداران نیز از این وضعیت راضی نیستند چون نهتنها تاثیر خوبی در فروش فیلمهای سینمایی ندارند بلکه باعث جدایی و قهر خانوادهها از سینما شده است. البته این بخش مهم و حیاتی سینمای کشور باید یا با ورود به حوزه شورای اکران و نمایش قوانین را تغییر بدهد یا با هماهنگی میان همکاران خود و سرگروههای سینمایی از تداخل فیلمهایی با ردهبندی سنی بالا جلوگیری کند.
اینطور که اخبار اکران میگوید قرار است تا فیلم نوجوانانه «منطقه پرواز ممنوع» همراه با کمدی «زیر نظر» و فیلم ورزشی «سونامی» و چند فیلم اجتماعی دیگر بعد از ماه صفر اکران شود. آیا امکان اکران این فیلمها و دیگر آثار خانوادگی همراه با جنایی و پلیسی وجود ندارد؟
البته یادمان باشد که کمدیهای این روزهای ما چندان هم مناسب خانواده نیست!
ارسال نظر