کاوشگر هوشمندی که به شکار سلول‌های سرطانی می‌رود

محققان نوعی کاوشگر رباتیک با هدف شناسایی دقیق محل تومور‌های سرطانی و کاهش نیاز به تصمیم گیری جراح برای شناسایی تومور را طراحی کرده‌اند.

کاوشگر هوشمندی که به شکار سلول‌های سرطانی می‌رود
کارشناسان موسسه تحقیقات بهداشتی NIHR به تازگی اعلام کردند نوعی کاوشگر رباتیک جدید برای شناسایی سرطان پروستات طراحی کرده‌اند که می‌تواند به شناسایی محل دقیق سرطان در حین جراحی کمک کند.
 

متخصصان با استفاده از این پروب و با کمک توسعه نوعی فناوری تصویربرداری جدید در نظر دارند به شناسایی هرچه بهتر تورموهای سرطان پروستات بپردازند.

این فناوری که به وسیله متخصصان کالج امپریال لندن در دست اجراست به جراحان کمک می‌کند تا تومورهای سرطانی را در حین جراحی شناسایی و آنها را از بین ببرند؛ به این ترتیب امکان موفقیت عمل جراحی و افزایش طول عمر بیماران و آسیب کمتر به بافت های سالم بدن انسان کاهش می‌یابد.

با استفاده از ترکیب فناوری رباتیک و تصویربرداری پزشکی، جراحان می توانند بافت سرطانی را روی نمایشگر در زمان جراحی به طور واضح مشاهده کنند و بدون آسیب رساندن به بافت های مجاور تومور را از بدن بیمار خارج کنند.

به گفته کارشناسان بدون استفاده از فناوری‌های پیشرفته، به ویژه درباره سرطان پروستات، شناسایی بافت سرطانی از سالم بسیار دشوار است و این سبب می شود بیشتر جراحان در زمان انجام جراحی مجبور به گرفتن تصمیم‌های دشوار و پرخطر شوند که در برخی مواقع سبب شکست جراحی و حتی تشدید سرطان می شود.

کارشناسان امیدوار هستند با بهره‌گیری از فناوری جدید تصویر برداری و استفاده از کاوشگرهای رباتیک بتوانند نیاز جراحان به گرفتن تصمیم های پرخطر درطول جراحی را کاهش شوند و به این ترتیب افزون بر موفقیت جراحی، میزان عارضه های جانبی و بازگشت سرطان کاهش یابد.
 

از جمله دیگر دستاوردهای استفاده از کاوشگر رباتیک و شیوه تصویربرداری فوق پیشرفته برای شناسایی تومورهای سرطانی، کاهش نیاز به معاینه برای شناسای تومورها و بی نیازی به انجام درمان های تکمیلی برای درمان سرطان چون دارو درمانی یا رادیوتراپی است و به این ترتیب طول عمر وامید به زندگی بیماران افزایش می یابد.
 
بنا بر آمارها، بافت سرطان پروستات در حدود ۳۸درصد از مردان پس از عمل جراحی تا حدودی باقی می‌ماند و این سبب بازگشت بیماری و سرایت آن به دیگر اعضای بدن می‌شود.

همچنین برداشت بی‌اندازه بافت سرطانی و بافت های سالم مجاور آن هم می‌تواند سبب ایجاد عارضه‌های جانبی طولانی مدت چون بی اختیاری ادرار یا ناباروری شود.
 

ارسال نظر

یادداشت

آخرین اخبار

پربازدید ها