مادر وسواسی ام قبول نمی کند که به شدت وسواس دارد!

تا به حال مطالب زیادی درباره راه های درمان وسواس چاپ کرده اید اما من ندیده ام. به اطرافیان افراد وسواسی بگویید چه کنند. مادری 45 ساله دارم که به شدت وسواسی است. فقط چند دقیقه طول می کشد تا دست هایش را بشوید. به تمیزی خانه هم خیلی حساس است و این باعث می شود که با من، دو برادرم و پدرم دعوا کند. قبول هم نمی کند که وسواس دارد. ما باید چه کار کنیم؟ 

مخاطب گرامی، اختلال وسواس فقط مشکل شخصی نیست و تاثیر بسیار زیادی بر اعضای خانواده و روابط شخصی فرد می گذارد و همچنین همه اعضای خانواده تحت تاثیر این مشکل قرار می گیرند به خصوص زمانی که مادر خانواده درگیر این اختلال شود، فرزندان و دیگر اعضای خانواده از شرایط به وجود آمده رنج بیشتری  می برند. با این حال و با توجه به توضیحات شما، جای خوشحالی بسیار دارد که علاقه مند به همکاری برای رفع این مشکل هستید زیرا زمانی که اعضای خانواده اطلاعات کافی درباره این اختلال پیچیده به دست آورند، می توانند نقش کلیدی در موفقیت درمان داشته باشند.

مادرتان را از اثرات وسواس اش مطلع کنید

بهتر است در اولین قدم لحظاتی با مادرتان صحبت کنید و او را از چگونگی اثرات وسواس اش در زندگی شما و دیگر اعضای خانواده مطلع کنید. احتمالا راه هایی که تاکنون در تعامل با مادرتان به کار برده اید، چندان کارساز نبوده است. البته تا حدودی طبیعی است و شما می توانید با فروتنی در این باره با مادرتان صحبت و اشتباه تان را قبول کنید و به جای فرار، به عنوان یک فرد موثر در راه درمان این مشکل قدم بردارید.

اختلال وسواس را بشناسید

به طور معمول فرد وسواسی از افکار و اعمال وسواسی خود احساس شرمندگی و سعی می کند آن را از دیگران مخفی کند. زمانی که شما و مادرتان درک و شناخت بیشتری از وسواس پیدا کنید، مادرتان علایم بیشتری را مطرح می کند و این آغاز کار است. به وی نشان دهید که سعی دارید وسواس را بفهمید و می خواهید با کمک هم شناخت بهتری در این زمینه به دست آورید.

از درمان ناامید نشوید

زمانی که با وجود اختلال شدید، فرد بیماری خود را انکار می کند و نمی خواهد برای درمان کاری بکند، گرفتاری خود را عمیق تر و گسترده تر می کند و باعث ناراحتی کل اعضای خانواده می شود. در این زمان اگر شما و دیگر اعضای خانواده احساس ناامیدی، افسردگی و درماندگی می کنید، کاملا طبیعی است اما باید خودتان دست به کار شوید و برای حل مشکل تلاش کنید.

از همه اعضای خانواده کمک بگیرید

با تمامی اعضای خانواده صحبت کنید و برای مقابله با این مشکل، در چارچوب یک گروه یک پارچه عمل کنید. می توانید در این زمینه از یک روان شناس یا مشاور که در زمینه وسواس آگاهی دارد، کمک بگیرید تا درباره نحوه ارتباطات و چگونگی بهتر شدن کیفیت ارتباط در خانواده با هدف بهبود بیماری راهنمایی دریافت کنید. توجه داشته باشید که در این زمینه، کمک تمام اعضای خانواده ضروری است و باید همه اعضای خانواده با روشی همدلانه  به مادر توضیح دهند که چگونه رفتارهای وسواسی اش، تک تک اعضای خانواده را درگیر و وضعیت را غیر قابل تحمل کرده است. البته فراموش نکنید که مادرتان نیز از این وضعیت در عذاب است و فراهم کردن هر نوع حمایت و راهنمایی و اطلاعات برای مقابله با وسواس کمک کننده خواهد بود. یکی از نکات مهم در این زمینه که لازم است با مادرتان مطرح کنید این است که وسواس و رفتارهای وسواسی غیر قابل تحمل است نه خود فرد وسواسی.

انکار وسواس نیز علامتی از بیماری است

اگر مادرتان همچنان بیماریش را انکار می کند، به او توضیح دهید که این افکار نیز علامتی از بیماری است و به تاخیر انداختن درمان آن روش درستی نیست. همچنین می توانید عواقب مراجعه نکردن به پزشک را برای وی توضیح دهید و بیشتر از روش های انگیزشی استفاده کنید. به طور مثال این که به دلیل وسواس از چه کارها و اهدافی بازمانده یا چه کارهایی می خواسته انجام دهد اما نتوانسته است.