تا زمانیکه مسئله سپاه حل نشود، هیچ چیز حل نمی‌شود

سرویس سیاسی

مذاکرات هسته‌ای در دولت رئیسی به وزارتخارجه سپرده شده و هدایت مذاکرات هم‌اکنون در اختیار جمعی از اصولگرایانِ مخالف مذاکره، قرار دارد.

اخیرا نماینده روسیه در وین خبر داد که فرستادگان اروپایی حاضر در وین محل مذاکرات را ترک کرده‌ و عملا مذاکره متوقف شده است. اما این مذاکرات طولانی چه فایده‌ و هزینه‌ای برای کشور داشته است. قرار است تا کجا ادامه یابد؟ بحث اصلی بر سر کدام موارد است که به نتیجه نمی‌رسد؟  چگونه بسط و انتشار جزئیات موارد مطروحه در وین مورد غفلت قرار گرفته و هنوز کسی نمی‌داند چه داده‌ و چه گرفته‌ایم. به جهت بررسی موضوع فوق گفتگو کردیم با عزت الله یوسفیان ملا، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده سابق مجلس، که مشروح آن را می‌خوانیم:

در مذاکرات دور قبل در دوران دولت روحانی آیا این بحث در مجلس به عنوان جزئیات مذاکرات مطرح شد که تیم مذاکره کننده سعی در برداشتن تحریم های سپاه و خروج آن از لیست تروریسم دارد؟

این موضوع اصلا جز مصوبات نبود در مذاکرات بین المللی موارد زیادی مطرح و بحث‌ها صورت جلسه می‌شود.

خواست طرفین نیز نوشته می‌شود آنچه مهم است و باعث تصویب می‌شود پرانتزهاست یعنی تصمیماتی که با آن موافقت شده است.

اما زمان دولت قبل ۸ پرانتز داشتیم، در این دولت گفته شده که ۴ پرانتز ادامه دارد ولی هیچ موردی در گذشته مورد تصویب غرب قرار نگرفت و هیچ پرانتزی در آن مذاکرات تا آخر دولت قبل باز نشد.

البته ممکن است در صورت جلسات خیلی مطالب گفته شود اما دلیل موافقت یا مخالفت نیست مثلا آمریکایی‌ها هم خواسته‌های زیادی داشتند و بحث می‌شد اما پرانتزی که نشانه تصویب باشد، وجود نداشت. ممکن است بگویند خواست دولت قبلی بوده، اما مصوبه مشخصی در این زمینه نداریم تمام مصوبات باید با هم امضا شود.

حتی همین امروز هم وزیر امورخارجه گفته است اگر در مورد همه چیز توافق نشود، در هیچ چیز توافق نخواهد شد.

الان مسئله سپاه باقی مانده است و تا زمانیکه مسئله سپاه تصویب نشود یعنی هیچ چیز تصویب نشده است. به هر حال دولت نیز باید شرح مذاکرات را منتشر کند و باعث خوشحالی ما می‌شود که تحریم سپاه برداشته شود.

در توافق برجام اول هم چنین چیزی اتفاق نیفتاد و تحریم سپاه بعد از امضای برجام اول صورت گرفت و‌ آن زمان اصلا سپاه تحریم نبود که بخواهند برای برداشتن آن اقدامی کنند.

به هر حال سپاه نیروی ملی و مصوب قانون اساسی ماست.

 وضعیت فعلی مذاکرات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا به واقع تیم باقری کنی دستاوردهای برجام را از بین برده است؟

الان جمهوری اسلامی حرفش را زده است و نمی‌توانیم بدون راستی‌آزمایی و ضمانت اجرا چیزی را نهایی کنیم.

البته هیئتی برای ضمانت اجرا تعیین شده‌اند اما امضای تعهد اعتمادآور باید کسب شود، شما اگر بدانید صد درصد طرف مقابل روزی زیر قرارداد می‌زند امضای قرارداد اصلا عاقلانه نیست بخصوص وقتی سپاه هم تحریم است و آن را تروریست می‌دانند.

به این ترتیب در اعتماد طرف مقابل تردید ایجاد می‌شود و لذا برای نشان دادن حسن نیت باید طرف مقابل این تحریم را بردارد. برای ایران سخت است که این توافق را بپذیرد. الان نیز در صحنه مذاکرات بی‌اعتمادی حاکم است.

دولت رئیسی برای شرایط جایگزین در صورت عدم امضا توافق چه برنامه‌ای دارد؟ حیات اقتصادی دولت در شرایط ادامه تحریم چگونه پیش خواهد رفت؟

اداره کشور بدون توافق سخت است و قبول داریم اگر هم آمریکایی‌ها دوباره وارد برجام نشوند شرایط سخت‌تر می‌شود. در بودجه نیز باید ۲/۷ بشکه نفت روزانه صادر کنیم. البته گاز و دیگر کالاها نیز هستند اما بودجه کشور ما بر اساس فروش نفت نوشته شده است و برای فروش نفت این عدد با تحریم فروخته نمی‌شود. برای دولت بسیار سنگین است که بتواند چنین مقداری را با وجود تحریم بفروشد.

قطعا شرایط تحریم نیز سخت‌تر خواهد شد و پروژه‌های ۱۴۰۱ در بودجه بر اساس درآمد نفت چیده شده است.

البته دولت همانگونه که تاکنون پیش رفته باز هم پیش خواهد رفت ولی خیلی به زحمت می‌افتیم و امیدواریم انشالله این توافق امضا شود و هم نفت صادر شود و هم پول آن به کشور بازگردد تا بسیاری از کالاها در ابعاد مختلف تا این حد گران نشود.

ما حتی در تهیه واکسن کرونا نیز دچار مشکلات بسیار جدی بودیم. این یک واقعیت بود که وقتی اوباما با ما توافق کرد و پول‌ها را نقدی هم به ما داد اما باز مشکل بانکی داشتیم و بیشتر بانک‌ها با ما ارتباط برقرار نمی‌کردند.

یعنی زمانیکه همه تحریم‌ها هم برداشته شد باز هم مشکلاتی داشتیم و آمریکا برای ایجاد وحشت در بانک‌های جهانی به سراغ آن‌ها می‌رفت و نمی‌گذاشت با آن‌ها ارتباط موثری داشته باشیم. اما امیدواریم این مشکلات رفع شود و اگر توافق امضا شود دولت به راحتی می‌تواند اقتصاد را رونق دهد و حتما هم رشد اقتصادی عدد بالاتری به خود می‌گیرد.

دولت باید خود را برای هر دو گزینه بازگشت و عدم بازگشت به برجام آماده کند.

 برخی از اصولگرایان این نقد جدی را به رئیسی وارد کرده‌اند که او مدیران دولت روحانی را برکنار نکرده و ۷۰ درصد دولت از جمله در دستگاه خارجی دست مدیران دولت قبل است، این گزاره تا چه حد صحیح است و آیا رئیسی به واقع قصدی برای تغییر مدیران ندارد یا کادر مسلطی اطراف خود پیدا نکرده است؟

بالاخره عده‌ای اعتراض داشتند مدیری که آدم سالمی بوده را کنار نزنید و خانه نشین کردن این افراد در دستگاه خارجی کار درستی نیست.

به هر حال دولت آقای رئیسی که نمی‌تواند از خارج کشور مدیر وارد کند در ریاست جمهوری هم که نمی‌توان مدیر تربیت کرد.

شما هر کار بکنید خیلی از مدیران دوره قبل می‌مانند و چاره‌ای نیست. البته در حد وزیر و معاون وزیر و روسای سازمان‌ها، می‌توان جا به جایی انجام داد، اما اینکه همه مدیران را جا به جا کنند غیرممکن است. بخصوص اینکه برخی از مدیران بخصوص در دستگاه خارجی جا به جا کردن آن‌ها به صلاح نیست و به علت اینکه یک نفر در دوره قبلی مدیر بوده و اتهامش فقط مدیریت است، برداشتن او با هیچ وجدانی درست نیست.

اگر آن مدیر سیاست‌های دولت فعلی را بپذیرد چه اشکالی دارد سر کار باشد. البته استانداران و وزرا باید هم صدا دولت باشند، اما مدیران میانی که مشکلی ایجاد نمی‌کنند چه اشکالی دارد سر جایشان بمانند؟

خیلی‌ها می‌گفتند آن دولت اتوبوسی آمده است و... اما نمی‌توان که شمشیر دست گرفت و همه را کنار زد. زمان ۴ سال دولت نیز آنقدر زیاد نیست که تمام مدیران را عوض کنند.

ما که مثل فرانسه ریاست جمهوری هفت ساله نداریم. البته ما در مجلس تلاش می‌کردیم ریاست جمهوری یک دوره هفت ساله شود و دو دوره چهارساله را حذف کنیم اما در هر حال الان دوره ریاست جمهوری چهار ساله است.

اکثر کشور‌های دنیا که خودشان را از جهت دموکراسی پیشرفته می‌بینند یک نامزد برای یک دوره کاندیدا می‌شود حتی کشورهای همسایه هم همینطور است اما الان تا مسئولین کنار می‌روند نقشه پست دیگر را می‌کشند و دور اول برای دور دوم تلاش می‌کنند.