بیشتر شدن سهمیه بازیکنان خارجی؛ شمشیری دولبه؟

هیئت رئیسه سازمان لیگ فوتبال در تصمیمی مهم، سهمیه تعداد بازیکنان خارجی هر تیم مسابقات لیگ برتر فوتبال را افزایش داد. این سازمان پیشنهاد داد که هر تیم هفت بازیکن خارجی داشته باشد، اما هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال با شش سهمیه خارجی هر تیم موافقت کرد؛ مشروط بر اینکه یکی از این بازیکنان، آسیایی باشد.

صادق درودگر عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ این تصمیم را در راستای درخواست باشگاه‌ها و در واکنش به افزایش بی‌رویه قیمت بازیکنان داخلی دانست.

قانون جدید باید از دو جنبه بررسی شود. با وجود افزایش چشمگیر قیمت  ارز در کشور، جذب بسیاری از بازیکنان خارجی صرفه مالی بهتری برای باشگاه‌ها دارد. نفراتی چون هانسل زاپاتا و ریکاردو آلوز در لیگ بیست‌ودوم به میدان رفتند که از برخی بازیکنان صاحب‌نام داخلی که درخشش چندانی نداشتند، درخشان‌تر بودند. حضور پُرتعداد بازیکنان خارجی به کیفیت لیگ برتر هم کمک می‌کند و بازی‌های جذاب‌تری می‌آفریند.

در نقل‌وانتقالات تابستانی 1401، برخی از قرارداد 70 میلیارد تومانی و سه ساله یک بازیکن با باشگاه خود خبر داد. در همین فصل، باشگاه تراکتور تبریز توانست ریکاردو آلوز را با قیمت 250 هزار دلار به خدمت بگیرد که با در نظر گرفتن یوروی 60 هزار تومانی، او 15 میلیارد تومان هزینه روی دست تراکتور گذاشت و بازدهی بسیار بیشتری به بازیکنان گرانقیمت‌تر از خودش داشت.

این مسئله اما یک طرف ماجراست. مشکلات مالی باشگاه‌های فوتبال ایران بر کسی پوشیده نیست و کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال تاکنون باشگاه‌های لیگ برتری را بارها محکوم کرده است. این موضوع فراتر از فدراسیون ایران است و کمیته انضباطی فیفا مقصد دائمی شکایت بازیکنان و مربیان سابق تیم‌های کشورمان بوده است.

دو سال پیش بند جدیدی به آیین‌نامه نقل‌وانتقالات فیفا اضافه شد که طی آن، اگر باشگاهی در پرداخت دستمزد ماهانه بازیکن خود 60 روز تأخیر کند، آن بازیکن فرصت 10 روزه دیگری برای دریافت مطالبات خود می‌دهد. او سپس می‌تواند قرارداد خودش را فسخ و کل مبلغ قرارداد را دریافت کند.

مارک ویلموتس و آندره‌آ استراماچونی با شکایت از فدراسیون فوتبال و باشگاه استقلال در سال‌های اخیر، برای کارِ نکرده در مجموع بیش از صد میلیارد تومان گرفتند و زخم‌های بزرگی به پیکر فوتبال ایران زدند. نیکلای بودوروف، کوین کنستانت، آنتونی استوکس، لی اروین و کوین فورچونه، تعدادی از بازیکنانی هستند که با بهره از مشکلات مالی باشگاه‌ها یا اشراف نداشتن مدیران بر بندهای قرارداد، باشگاه‌های کشورمان را نقره‌داغ کرده و تمام پول قرارداد خودشان را گرفتند.

افزایش سهمیه بازیکنان خارجی با پابرجا ماندن مشکلات مالی باشگاه‌ها، ممکن است تعداد پرونده‌های شکایت از این باشگاه‌ها را قطورتر و کارنامه فوتبال ایران در کمیته انضباطی فیفا را سیاه‌تر کند. مدیران عامل باشگاه‌ها باید به این نکته دقت کنند که جذب بازیکن ارزان‌قیمت خارجی (نسبت به بازیکنان داخلی) شاید پرونده جدیدی برای آنها در فیفا تشکیل بدهد و اگر قرارداد این بازیکنان را در موعد مقرر پرداخت نکنند، ممکن است آنها را زودتر از موعد از دست بدهند. فدراسیون و سازمان لیگ که این قانون را تصویب کرده‌اند نیز باید این موضوع را مدنظر قرار دهند و فکری به حال این موضوع کنند.