خداحافظی با اعظم طالقانی

نکته دیگر این بود که اغلب شرکت کنندگان از افراد مبارز و زندان رفته یا به نوعی همسنگران این مبارز عدالت خواه و ازادی طلب بودند و افراد معمولی کمتر بین انها یافت می‌شد. حضور نویسندگان و روزنامه نگاران و خبرنگاران بطور ملموس و چشمگیر مشهود بود.

افراد معترض و نقاد کنونی نظام هم بین جمعیت زیاد دیده می‌شد. حضور زنان نیز زیاد و چشمگیر بود. از شهرهای دیگر از جمله از اصفهان نیز امده بودند. روحانیون روشن اندیش نیز حضور داشتند. از اهل تسنن نیز یک شخصیت دانشگاهی جناب دکتر جلالی زاده دیده شد که در یک صحنه زیر کتف یک روحانی کهنسال را گرفت و از زمین بلند کرد تا بر روی صندلی بنشیند که این نگارنده به اقای هادی غفاری که با دکتر حرف می‌زد گفتم حواست هست در این مراسم یک نفر اهل تسنن زیر کتف یک روحانی شیعه را گرفت و بر روی صندلی نشاند؟ غفاری گفت بله و شورای نگهبان چنین برادری را رد صلاحیت می‌کند.
از بیت امام و بیت ایت الله منتظری هم امده بودند والبته مهندس حجت الاسلام احمد منتظری، فرزند آیت الله منتظری سخنرانی نمود و نماز میت را خواند. سخنران دیگر اقای محمد مهدی جعفری بود. دختر دیگر ایت الله طالقانی نیز از شرکت کنندگان تقدیر نمود.
از نمایندگان مجلس و ادوار مجلس نیز چند نفر حضور داشتند ولی از هیات وزیران و دولت کسی دیده نشد. انتظار این بود از سران شوراهای مهم کشور بپاس زحمات و یاد ایت الله طالقانی که برای شوراها کشید بطور چشمگیر حضور یابند این نگارنده ندیدم.
هنگام ورد به مراسم دکتر درد کشان فرزند اقا محمود بمن گفت یکایک این بزرگان می‌روند و کسی نیست که سنگر انها را پر کند. چه شده است که جانشین سازی نداریم و انقطاع ایجاد می‌شود؟ جای گفتگو در این باره نبود ولی پرسشی جدی است که نسل هم‌دوره اعظم طالقانی و نسل جوان کنونی هردو باید بیندیشند که چرا چنین شد و به‌سرعت عمل کنند.

خداوند این انسان صالح را با اجداد طاهرینش محشور نماید.

10/8/98 عباس نصر