فقرا تحرک کمتری دارند
در حالی که داده ها مطالعات قبلی را در مورد عواقب نامطلوب نشستن طولانی مدت تایید می کند، این موضوع در کشورهای با درآمد پایین و متوسط برجسته تر بود.
فقرا کم تحرک تر هستند
به نظر می رسد خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی ناشی از نشستن های طولانی مدت برای افرادی که در کشورهای کم درآمد زندگی می کنند، مشکل بزرگ تری باشد.
سیناپرس نوشت: یافته های جدید محققان چینی نشان می دهد که به نظر می رسد خطر بیماری های قلبی عروقی (CVD) مرتبط با دوره های طولانی مدت نشستن برای افرادی که در کشورهای با درآمد پایین و متوسط زندگی می کنند در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا بسیار بیشتر باشد.
دستورالعمل های سازمان جهانی بهداشت (WHO)، فعالیت بدنی کم و رفتار کم تحرک و تأثیر رفتارهای بی تحرک طولانی مدت در بزرگسالان و کودکان را به عنوان علائم خطرآفرین در بیماری های قلبی عروقی تشخیص می دهد.
در این دستورالعمل، سازمان جهانی بهداشت اشاره می کند که مقادیر بالاتر بی تحرکی با اثرات مرگبار علی الخصوص مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از سرطان و دیابت نوع ۲ همراه است.
در حالی که سطوح بیشتری از فعالیت بدنی برای بهبود خطر بیماری های قلبی عروقی در کل جمعیت توصیه می شود، یک بررسی سیستمیک در سال ۲۰۱۹ نشان داد که سطوح بالاتر زمان نشستن روزانه با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و دیابت مرتبط بوده و این امر مستقل از فعالیت بدنی است.
در مطالعه حاضر، یک تیم پژوهشی چینی در یک مطالعه کوهورت آینده نگر در مقیاس بزرگ که افراد ۳۵ تا ۷۰ ساله را مورد بررسی قرار می دهد، به دنبال تعیین ارتباط بین زمان نشستن و خطر بیماری قلبی عروقی در کشورهایی با سطوح درآمدی متفاوت بود.
اطلاعات مربوط به زمان نشستن و کل فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه های معتبر از ۲۱ کشور در سراسر مناطق آفریقا، آسیا، اروپا، خاورمیانه و آمریکای شمالی و جنوبی جمع آوری و زمان نشستن روزانه در چهار گروه طبقه بندی شد.
این چهار گروه شامل، نشستن کمتر از ۴ ساعت در روز، بین ۴ تا ۶ ساعت در روز، بین ۶ تا ۸ ساعت در روز و نشستن بیشتر از ۸ ساعت در روز طبقه بندی شد. در ادامه، نتیجه اولیه مورد ارزیابی با درنظر گرفتن خطر بیماری های قلبی عروقی، بر اساس ترکیبی از تمام علل مرگ و میر و حوادث قلبی شامل مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی، انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی یا نارسایی قلبی بود.
در این مطالعه میانگین زمان نشستن ۴ ساعت محاسبه شد که از ۲.۶ تا ۷.۳ ساعت متغیر بود. به طور کلی بیماران، ۱۳.۷ درصد افراد از کشورهای پردرآمد، ۴۷.۲ درصد از کشورهای با درآمد متوسط پایین و ۹.۸ درصد از کشورهای کم درآمد آمده اند.
در دوره پیگیری، ۶۲۳۳ مرگ و ۵۶۹۶ حادثه قلبی عروقی عمده ثبت شد. با استفاده از زمان نشستن کمتر از ۴ ساعت به عنوان نقطه مرجع، خطر برای کسانی که بیش از ۸ ساعت نشسته بودند، بالاترین میزان بوده و این خطر به طور قابل توجهی در نشستن های بالای ۶ ساعت افزایش می یافت.
جالب اینجاست که وقتی محققان دادهها را بر اساس سطوح درآمد کشورها طبقه بندی کردند، ارتباط بین زمان نشستن و نتیجه مرگ و میر برای افراد کشورهای کم درآمد و درآمد متوسط در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا، بسیار بیشتر بود.
محققان در انتها به این نتیجه رسیدند که در حالی که داده ها مطالعات قبلی را در مورد عواقب نامطلوب نشستن طولانی مدت تایید می کند، این موضوع در کشورهای با درآمد پایین و متوسط برجسته تر بود.
پژوهشگران توصیه می کنند که افزایش فعالیت بدنی می تواند یک استراتژی مهم برای کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی به دلیل نشستن طولانی مدت به شمار رود.
شرح کامل این پژوهش جذاب و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی JAMA Cardiol منتشر شده است.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
ارسال نظر