برنامه‌ی وابستگی ۳۰ ساله ایران، به گاز روسیه در پیش است؟ تنها برنده ناترازی‌ها و کسری‌ها، در فروش گاز و بنزین به ایران، روسیه خواهد بود
تنها امید روسیه بازار مصرف ایران است که در حال حاضر حدود روزانه ۲۵۰ میلیون متر مکعب کسری گاز دارد و بزودی به ۳۵۰ و حتی ۵۰۰ میلیون متر مکعب خواهد رسید/ ایران برای پذیرش قرارداد در داخل کشور، ابتدا از آن بعنوان هاب گازی یاد می‌کند اما واقعیت وابستگی ۳۰ ساله دومین دارنده گاز جهان به روسیه است/ اگر خیلی از مولفه‌ها را کنار هم بگذاریم، متعجب خواهیم شد که چرا ایران سالیانه حدود ۲۷ درصد از انرژی خود را به هدر می‌دهد و تمایلی بر مدیریت کاهش این درصد را ندارد و اکنون می‌خواهد همین مقدار را از روسیه بخرد
آیا دولت چهاردهم هم همان مسیر سیزده دولت قبلی را طی می‌کند؟
در حال‌حاضر ایران پس از آمریکا و روسیه، سومین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی در جهان می‌باشد.
و باید در نظر داشت که با توجه به میزان ذخایر، قیمت و فاصله، ایران پس از روسیه که تحریم شده است، بهترین موقعیت مناسب جهت تامین گاز اروپا را و قبل از قطر دارد.
اما افسوس که ایران منهای تحریم، با شرایط تولید و مصرف و کمبودهای ایجاد شده فعلی، در تامین مصارف گازی خود هم مانده است و نیاز به واردات گاز نیز دارد.
عبدالله باباخانی سرمایه‌گذار در انرژی‌های تجدیدپذیر در این باره نوشته است:
بنظر می‌رسد که روسیه می‌تواند اقتصاد گاز خودش را نجات دهد
روسیه اکنون دیگر یقین پیدا کرده است که برای همیشه بازار گازی در حدود ۳۵۰ میلیون متر مکعب صادرات روزانه به اروپا را از دست داده است.
روسیه ابتدا امیدوار بود که ترکیه گازش را بخرد و بعنوان هاب منطقه گازی آن را صادرات مجدد به اروپا کند، اما اروپا با تغییر ماهیت مصرف انرژی خود (کاهش ۳۵ درصدی مصرف گاز) و قیمت‌های مناسب LNG، تمایلی به خرید گاز از ترکیه هم نشان نداد و طرح فوق نیز ملغی گردید.
روسیه چندین بار تمایل خود به اجرای خط لوله قدرت سیبری ۲ را به چین اعلام کرد، اما کنگره با وابستگی انرژی چین به روسیه روی خوش نشان داد و طرح فوق هم ملغی شد و چین خط جدید با ترکمنستان را پیگیری کرد. (حتی چین برای گاز خط لوله قدرت سیبری ۱ دنبال تخفیف ۵۰ درصدی از روسیه است، فعلا ۳۰ درصد تخفیف میگیرد)
تنها امید روسیه بازار مصرف ایران است که در حال حاضر حدود روزانه ۲۵۰ میلیون متر مکعب کسری گاز دارد و بزودی به ۳۵۰ و حتی ۵۰۰ میلیون متر مکعب خواهد رسید.
روسیه از طرفی قرارداد تضمین خرید ۳۰ ساله از ایران می‌خواهد و با قیمتی که بتواند بخشی از اقتصاد خود را بعد از جنگ بازسازی کند. اگر چه ایران برای پذیرش قرارداد در داخل کشور، ابتدا از آن بعنوان هاب گازی یاد می‌کند اما واقعیت وابستگی ۳۰ ساله دومین دارنده گاز جهان به روسیه است.
بنظر می‌آید با شرایط ضعف مدیریت انرژی ایران و کسری ۲۵ درصدی گاز در ۴-۵ ماه زمستان و کسری ۲۵ درصدی برق در ۴-۵ گرم تابستان و همچنین کسری ۲۰ درصدی بنزین، تنها برنده این کسری‌ها روسیه در فروش گاز و بنزین به ایران خواهد بود.
اگر خیلی از مولفه‌ها را کنار هم بگذاریم، متعجب خواهیم شد که چرا ایران سالیانه حدود ۲۷ درصد از انرژی خود را به هدر می‌دهد و تمایلی بر مدیریت کاهش این درصد را ندارد و اکنون می‌خواهد همین مقدار را از روسیه بخرد.
«این تعجب زمانی بیشتر می‌شود که دولت چهاردهم هم همان مسیر سیزده دولت قبلی را طی می‌کند»
ارسال نظر