باز هم کرونا

مستقل آنلاین، سیدجمال ساداتیان نماینده ادوار مجلس/

این روزها، تقریبا تمام تیتر یک رسانه‌های جهان، اعم از تصویری، صوتی، مکتوب و شبکه‌های مجازی، کماکان ویروس مخرب کروناست که از جهات مختلف برای مردم جهان و از جمله برای مردمان خودمان، ایران عزیز، ایجاد نگرانی نموده است.

به مصداق هر کسی از ظن خود شد یار من، از زاویه‌ای به موضوع می‌پردازند و سخنی می‌پراکنند:

۱. کادر درمانی، تلاش دارند راهکارهای پیشگیری از ابتلا و مراقبت‌های مختلف را به زبان ساده به مردم آموزش دهند و خدمه و مجموعه نیروهای بهداشتی و درمانی، با تلاش و سخت‌کوشی که در این مدت، ایثارگرانه بیشترین همت را به کار بستند تا علاوه بر درمان مبتلایان، تجارب و دستاوردهای علمی کسب شده را به جامعه انتقال دهند، امری که به لحاظ عملکرد به سریع‌ترین شکل ممکن، در نوع خود بی‌نظیر است، سابقه‌ای در خور تحسین از خود به جای نهاده‌اند.

۲. اهل سخن و اندیشه در حوزه فلسفه و امور اجتماعی و حتی روانشناسی اجتماعی و همچنین متخصصین امور دینی و اعتقادی، هر یک از زاویه دید خود به واکاوی تغییرات در نگرش و نیز سبک زندگی مردم پرداخته‌اند، آوردن همه آن مقالات و مطالب و یا حتی بیان خلاصه مطالب مطروحه در اینجا، فرصتی مبسوط می‌طلبد، ضمن آنکه مخاطبین فرهیخته، ممکن است با آن نظرات موافق یا مخالف باشند، اما به هیچ وجه نمی‌توان منکر ایجاد حجم عظیمی از ادبیات ایجاد شده در حوزه‌های مورد اشاره شد. حوزه تکنولوژی و نظرات مطرح شده از تاثیر کرونا در آن حوزه و همچنین در سطحی وسیع‌تر، مبحث اقتصاد، در سطح بین المللی، خود فصلی بسیار گسترده را ایجاد کرده است. آینده جهان پس از کرونا در بعد اقتصادی آیا همان خواهد بود که پیش از آن؟ حداقل توجه را باید به تحلیل‌هایی که معتقدند این ویروس ساخته و پرداخته چینی‌ها از طریق آزمایشگاهی بوده است تا سرمایه‌گذاری‌ها و سهام عمده شرکت‌های بزرگ بین المللی در چین را با ذخایر ارزی فراوانش، به ثمن بخس بخرد، که خرید، تا خود به سهولت به قدرت اول اقتصادی جهان بدل شود! و اینکه این خواب چینی‌ها تعبیر می‌شود یا نه و اینکه واقعا چنین بوده یا خیر و اگر بوده اصولا اخلاقی بوده یا نه؟ درآینده‌ای نه چندان دور، واقعیت آن از پرده برون خواهد افتاد. لیکن تغییراتی قطعی را پیش رو خواهیم داشت که این عنصر کوچک و موذی، چگونه در عصر ارتباطات و پیشرفت محیر العقول بشر از نظر تکنولوژی، این چنین او را به خود مشغول ساخته و در عرصه‌هایی او را زمین‌گیر نموده است، مورد اذعان بسیاری اهل عقد و نظر است.

۳.رفتارها در قبال کرونا از سوی رهبران و مدیران کشورهای مختلف در قبال کرونا، که طبق آمارهای ارائه شده، تقریبا همه کشورهای جهان را فرا گرفته است، بسیار متفاوت بوده است. برخی در ابتدا سعی در پنهان‌کاری برای مقاصدی داشتند و بعد مجبور به اعتراف شدند و سریعا به ارائه راه حل پرداختند، برخی از ابتدا، بسیار متواضعانه در برابر مردم ظاهر شدند و حداکثر توان کشور را در مسیر مقابله با کرونا و تامین سلامت و فراهم آوردن رفاه و آسایش مردم به کار گرفتند. و متاسفانه برخی هم ضمن پنهان‌کاری‌های اولیه، در ادامه باز هم راه صداقت با مردم را در پیش نگرفتند و هر روز چیزی و روشی را مطرح کردند، آمارهای جعلی و غیر واقعی ارائه دادند،  امری که بعضا به اعتراضات داخلی در آن کشورها دامن زده است. ۴.در ایران، اما ضمن قدردانی از تلاش‌های کادر پزشکی- درمانی برای مهار کرونا، که دستاوردهای قابل توجهی در شیوه‌های درمانی در کشور را شکل داده و بعضا در تبادل اطلاعات به روز با سازمان بهداشت جهانی بوده و از تجارب دیگر کشورهایی که موفق به مهار کرونا شده‌اند، بهره برده است. اما سیاست‌های سعی و خطا و نیز عدم همکاری همه بخش‌های حاکمیتی، کماکان اطلاعات ضد و نقیضی را به جامعه تزریق می‌کند.

روش‌هایی برای مهار و مقابله با کرونا پیشنهاد شده است: 

الف- قرنطینه جدی، که در ابتدا با قرنطینه قم و احتمالا یکی دو شهر دیگر با کمترین هزینه و صرف زمان اندک، و همچنین بستن مرزها و تعلیق پروازها و رفت و آمدها، موفق می‌شدند سریعا کشور را در موقعیت امن از نظر شیوع کرونا قرار دهند. این امر هزینه‌هایی داشت و دارد که دولت تحت تحریم‌های ظالمانه و تروریسم اقتصادی آمریکا، به تنهایی از عهده آن بر نمی‌آمد و نمی‌آید. ۴۰ در صد اقتصاد کشور، خارج از حوزه اقتدار دولت است که اغلب مالیات هم نمی‌پردازند، اگر به کمک بیایند و از ذخایر و دارایی‌های خودشان در کمک به تامین معیشت مردم کمک می‌کردند و یا کمک کنند، بدون نگرانی از اینکه با خست و ترس و نگرانی از خالی بودن خزانه و عدم توان برای مساعدت به مردم، به خصوص سه چهار دهک پائین جامعه، قرنطینه با قاطعیت اجرا و از مرگ و میر مردم و نیز تحمیل هزینه‌های بیشتر بر اقتصاد کشور جلوگیری می‌شد. اما متاسفانه در این رابطه مقاومت‌هایی وجود داشته و دارد که اجرای این امر را به کناری نهاده‌اند!

ب- مردم را کاملا آزادانه رها کنند تا اکثریت جامعه آلوده شوند و بدن اغلب مردم در برابر آن مقاومت نموده، ایمن شود و تعدادی هم جانشان را از دست بدهند، به تعبیری امنیت عمومی یا گله‌ای حاصل شود، روشی که انگلیسی‌ها بخاطر نداشتن امکانات وسیع اتاق‌های رسیدگی ویژه ICU، آن را پیشنهاد دادند، اما با مبتلا شدن نخست وزیر آن کشور، گویا از نظرشان عدول کردند!

ج- رها سازی و آزاد ساختن فعالیت‌ها و تبادلات اقتصادی و اجتماعی محدود و مشروط، روشی که ایران در پیش گرفته است، تا مردم، بخصوص طبقات فرو دست جامعه بتوانند به کسب درآمد برسند و زندگی‌شان را اداره کرده و تامین معاش کنند، دولت هم تمهیداتی را فراهم کند که اولا مشاغل پرخطر فعلا شروع به کار نکنند، ثانیا مراقبت‌های ویژه در فاصله‌گذاری‌های اجتماعی مثل استفاده از وسیله‌های نقلیه عمومی همانند مترو و اتوبوس صورت پذیرد و بعد هم با تبلیغات وسیع آموزش‌های لازم به مردم داده شود تا رعایت‌های فردی را داشته باشند و از ورود به تجمعات خودداری کنند و برخی تمهیدات دیگر مثل پرداخت وام یک میلیون تومانی! روشی که با انتقادات بسیار مواجه شده و از هم اکنون هشدار داده می‌شود که ناکارآمد است و با موج جدید شیوع مواجه خواهد شد و نه تنها در بهار، بلکه در تابستان هم کرونا در ایران مهار نمی‌شود و در زمستان هم باید شاهد اوج‌گیری شیوع مجدد آن باشیم. دولت محترم اگر روابط عمومی‌اش را مامور نماید می‌تواند حجم عظیمی از انتقادات و استدلال‌ها را جمع آوری کند و به رویکردی متناسب‌تر در برخورد با این پدیده برسد. نتیجه آنکه با مشارکت همه بخش‌های حاکمیتی و یک‌پارچگی سیاستگذاری‌ها و حمایت قاطعانه از اجرا و ستاد مقابله با کرونای دولت، از سوی اقتصاد خارج از حیطه دولت، یعنی نهادها و سازمان‌های قدرتمند مالی، نیروهای مسلح بخصوص سپاه، قوه مقننه و مجلس در شرف شکل‌گیری جدید و قوه قضائیه، رویکرد اول یعنی قرنطینه جدی، با پوشش مناسب همه اقشار مردم و همچنین اقتصاد در معرض آسیب و دادن مهلت به همه در پرداخت‌ها و قسط‌ها و تبادلات مالی، بتوان به سریعترین شکل ممکن از همه‌گیری و شیوع این بیماری خطرناک عبور کنیم که هم اقتصاد مقاومتی بتواند سر پا بایستد و هم جان‌های با ارزش هموطنانمان حفظ شود. انشاءالله