به داد عضلات کوتاه شده خود برسید
با تغییر الگوی زندگی انسان‌ها از فعالیت‌های بدنی سنگین و تحرک زیاد به سوی زندگی شهرنشینی و تحرک کم و قرار گرفتن افراد در یک وضعیت خاص به مدت طولانی، توازن میان عضلات مختلف بدن به‌هم خورده و برخی از آنها در زمان طولانی در وضعیت کشیده قرار می‌گیرند و ضعیف می‌شوند و گروه دیگر در طول کوتاه، باقی می‌مانند و استخوان‌ها و سایر ساختارهای ستون فقرات را با خود جابه‌جا می‌کنند.
راهکار هم کاملا واضح است. باید فعالیت‌های بدنی سبک و مداوم در برنامه‌های روزمره گنجانده شود تا این عدم توازن را جبران کند؛ فعالیت‌هایی که عضلات ضعیف شده را تقویت کرده و عضلات کوتاه شده را در وضعیت کشیده قرار دهد.
از جمله وضعیت‌هایی که افراد بسیاری در جامعه به مدت طولانی در آن قرار دارند، حالت نشسته پشت میز یا روی صندلی است. در حالت نشسته عضلات شکم و جلوی ران در وضعیت کوتاه خود است، عضلات پشت زانو و ساق هم چنین شرایطی دارد.
در ناحیه بالاتنه هم عضلات سینه‌ای و صاف‌کننده بالایی گردن کوتاه می‌شود و ضمن ایجاد قامت نادرست در فرد، هنگام برخاستن و فعالیت، سبب اعمال نیروهای صدمه‌زننده و مخرب به مفاصل می‌شود. کارمندان بانک‌ها و ادارات، کاربران رایانه در مشاغل مختلف و رانندگان از جمله کسانی هستند که بیش از سایر اقشار در معرض این اختلالات قرار دارند.
با مراجعه به فیزیوتراپیست و ارزیابی بالینی بیمار، عضلات کوتاه شده مشخص می‌شود و براساس تکنیک‌های کشش‌درمانی، این عضلات آزاد می‌شود. بیماران پس از یک جلسه درمان کششی عضلات، احساس افزایش دامنه حرکتی در مفاصل خود را داشته و سبکی و روانی غیر‌منتظره‌ای را در حرکات خود خواهند یافت.
باید توجه شود که این تمرینات در مرحله حاد بیماری‌ها و اختلالات مفصلی و عضلانی ممنوعیت دارد و حتی می‌تواند علائم بیمار را تشدید کند. همچنین فیزیوتراپیست با بررسی کلیشه‌های رادیوگرافی و سلامت مفاصل و غضروف‌ها، ورزش‌های کششی مناسب را برای انجام در منزل به او آموزش می‌دهد.
آنچه که اهمیت دارد تداوم انجام این ورزش‌ها در منزل است. تداوم انجام این ورزش‌ها سبب تغییر پایدار در طول ماهیچه‌ها خواهد شد وگرنه افزایش طول به دست آمده در جلسات فیزیوتراپی ناپایدار و احساس بهبودی و سبکی بیمار موقت خواهد بود.
از نکات مهم دیگر در درمان کششی عضلات، مقدار نیروی وارد شده بر عضله است. در صورت اعمال نیروی بیش از حد به عضله و کشش شدید آن، احتمال پارگی برخی از فیبرهای آن وجود دارد که می‌تواند با خونریزی داخل عضله همراه شود و وضعیت بیمار را بدتر از قبل کند.
بنابراین در فیزیوتراپی به بیمار توصیه می‌شود که این تمرین‌ها را در حد تحمل انجام دهد و حتی به آنها آموزش داده می‌شود که قبل از کشش از انقباض‌های ایزومتریک استفاده کند. انقباض‌های ایزومتریک عضله پیش از کشش باعث آزاد‌سازی فیبرهای کوتاه شده در عمق آن شده و کشش مؤثرتری را برای ما فراهم کرده و نتایج درمان مطلوب‌تر خواهد بود.
ارسال نظر