نکاتی برای طبخ غذا در ظروف مسی

مس قطعا علاوه بر زیبایی، فوایدی برای پخت‌وپز دارد. اما بسیاری از ما فکر می‌کنیم هر نوع غذایی را می‌توانیم در ظروف مسی بپزیم و برای سلامتی ما مفید است. پیش از هرکار این تفکر غلط را کنار بگذاریم. ورود بیش از حد مس به بدن موجب مسمویت و برخی از بیماری‌هاست.

مس بهترین رسانای گرما است و به سرعت گرم می‌شود و گرم می‌ماند. این ویژگی برای بسیاری از آشپزها بی‌همتاست و آن‌ها را به استفاده از این نوع ظروف تشویق می‌کند. از آن گذشته این روزها آبکش‌های مسی، کفگیرهای مسی، کاسه‌های مسی و سایر لوازم آشپزخانه مسی در فروشگاه‌ها وجود دارد و بسیاری از افراد از آن استفاده می‌کنند. بنابراین بیش از هر چیزی باید در مورد آن اطلاعات کسب کنیم.

برای طبخ غذا در ظروف مسی به نکات زیر توجه کنید:

ما با دو نوع مس روبرو هستیم. مس‌هایی که با پوشش قلع وجود دارند و به همین علت نباید نگران مسمویت مسی باشیم. در این حالت به علت این پوشش، متخصصان می‌گویند که از لوازم آشپزخانه تیز استفاده نکنید تا این پوشش را وارد غذا نکنید.

خوراکی های خیلی شور، ترش، شیرین، گوشت و چرب را نباید در ظروف مسی به مدت طولانی نگه‌داشت.

در شرایطی که ما با ظروف مسی، به طور مستقیم و بدون محافظت قلع سر و کار داریم، باید بدانیم که مس واکنش‌پذیر است. اسیدهایی مانند سرکه و گوجه‌فرنگی می‌توانند مس را به مواد غذایی وارد کنند و در طول زمان سمی باشند.

ظروف مسی پوشانده شده با قلع نباید به تنهایی گرم شوند و حتما باید دمای داخل آن زمانی که خالی است از حرارت متوسط بالاتر نرود. اگر قلع به صورت خالی داغ شود، به علت اینکه درجه ذوب آن پایین(۲۳۰ درجه سانتیگراد) است، می‌تواند خطرناک باشد. با مراقبت، یک پوشش قلعی می‌تواندتا چند سال سالم بماند.

یکی از جدیدترین روکش‌های ظروف مسی، از جنس استیل است. تابه مسی تبدیل به قابلمه‌ای با ویژگی‌های تمام قابلمه‌های استیل شده است و تنها از ویژگی رسانایی مس استفاده شده است.

کاسه‌های مسی که در ابزار آشپزی جدید وجود دارند در بسیاری از موارد برای مخلوط کردن تخم‌ مرغ‌ها استفاده می‌شوند که به ایجاد حالت فومی تخم‌ مرغ کمک می‌کنند و خطری ندارند.

مهم‌ترین ویژگی که روی کیفیت تابه‌های مسی اثر می‌گذارد، ضخامت تابه‌های مسی است. بهترین حالت ۲ تا ۳ میلی‌متر بودن آن است. اگر بیش از این مقدار ضخیم باشد این تابه خیلی سریع گرمای خود را از دست می‌دهد.

بدن به مقادیری مس نیاز دارد تا سالم بماند اما ورود بیش از حد مس به بدن مخصوصاً در کودکان، با شدت بیشتری موجب مسمومیت می‌شود. بنابراین این ادعا که مس برای بدن مفید است درست است اما مانند هر عنصر لازمی نباید از حد مجاز آن بیشتر شود.