چرایی رواج تک‌فرزندی در جامعه
بسیاری از والدین به دلیل ترس از طلاق، که امروزه بیشتر به چشم می‌خورد، ترجیح می‌دهند از فرزندآوری زیاد بپرهیزند تا فرزندانشان درگیر تبعات سوء جدایی پدر و مادر نشوند.
پروین فرج‌زاده با اشاره به دلایل رواج تک‌فرزندی در سال‌های اخیر، اظهار کرد: دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای این موضوع می‌توان نام برد که یکی از این دلایل، تغییر و تحول هویت زنانه در زمینه فرزندآوری و فرزندپروری به دلیل ورود پررنگ زنان به اجتماع و دنیای کار است.
وی مسائل معیشتی و اقتصادی را در کنار مسائل اجتماعی از دیگر دلایل برشمرد و گفت: بسیاری از والدین به دلیل ترس از طلاق، که امروزه بیشتر به چشم می‌خورد، ترجیح می‌دهند از فرزندآوری زیاد بپرهیزند تا فرزندانشان درگیر تبعات سوء جدایی پدر و مادر نشوند.
مزایای تک‌فرزندی
فرج‌زاده با برشمردن محاسن و مزایای تک‌فرزندی، تصریح کرد: باید گفت که تک‌فرزندی مزایایی دارد اما اگر توجه و آگاهی والدین نباشد، از دل همین مزایا و محاسن، معایب و آسیب‌هایی تولید و متوجه فرزند می‌شود.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: معمولاً والدین توان تأمین تمام نیازهای تک‌فرزندشان را دارند و شرایط تکامل جسمی، معنوی، عاطفی، فرهنگی و اجتماعی کودک تک‌فرزند مهیا است بنابراین کودک ناامیدی و سرخوردگی را تجربه نمی‌کند، ضمن اینکه کنترل فرزند و توجه به او، حس امنیت کودک را تقویت می‌کند.
فرج‌زاده در تشریح دیگر محاسن تک‌فرزندی تأکید کرد: خانواده فرصت و توان بیشتری برای رسیدگی به تک‌فرزند خود دارد، دیگر اینکه کودک تک‌فرزند مرکز توجه و مهرورزی والدین و اطرافیان است بنابراین رقیب محبتی و عاطفی ندارد.
معایب و آسیب‌های تک‌فرزندی
این روانشناس در ادامه به معایب و آسیب‌های تک‌فرزندی پرداخت و تصریح کرد: فردی که تک‌فرزند بوده است، چون در کودکی نیازهایش از سوی پدر و مادر پاسخ آنی گرفته و ناکامی و ناامیدی را تجربه نکرده است، در بزرگسالی در مواجهه با مشکلات شکننده می‌شود و با کوچک‌ترین مشکل، سلامت روانی وی به خطر می‌افتد.
فرج‌زاده افزود: این فرد معمولاً کسی را ندارد که مشکلاتش را با او در میان بگذارد و احساساتش را به صورت طبیعی و به‌هنگام بروز دهد، چنین فردی در هنگام مواجه شدن با مشکل عاطفی، چون نمی‌تواند عکس‌العمل مناسبی بروز دهد و حامی مناسبی برای بیان مشکلات نمی‌یابد، به مراتب از تبعات روانی بیشتری رنج می‌برد و منزوی و درون‌گرا می‌شود.
وی یکی دیگر از معایب تک‌فرزندی را شخصیت اضطرابی کودک و تبعات سوء آن در بزرگسالی دانست و ادامه داد: وابستگی شدید کودک تک‌فرزند به والدین و برخورداری از توجه و حمایت و مراقبت بیش از اندازه آنان، سبب اضطراب دائمی کودک می‌شود.
فرج‌زاده بیان کرد: حساسیت والدین و حمایت و مراقبت آنان بر روی تک‌فرزند، این کودک را به سمت رفتار و گفتار نامطلوب سوق می‌دهد و او را خودخواه و اصطلاحاً لوس بار می‌آورد که این امر منجر به آسیب‌پذیری او در بزرگسالی می‌شود، ضمن اینکه وابستگی بیش از حد به والدین در او نهادینه و مانع از پرورش استقلال و عدم وابستگی به دیگران در مواجهه با مشکلات در آینده خواهد شد.
وی افزود: عدم توانایی کودک و نوجوان در استقلال، سبب ناکامی او در ارتباط با همسن و سالان و ارتباط مطلوب با آنان می‌شود .
فرج‌زاده با نام بردن از خودخواهی به عنوان یکی دیگر از تبعات سوء تک‌فرزندی، تصریح کرد: تک‌فرزند چون در کودکی فرصت رقابت با خواهر و برادر یا دوستان را نیافته و مبارزه و شکست را تجربه نکرده است، در آینده دیدن ناپختگی‌های رفتاری از جمله خودخواهی و خودرأی بودن از وی، دور از انتظار نیست چرا که فراهم شدن تمام نیازهای او بدون وجود رقیب، فرصت رشد عاطفی و اجتماعی را از او سلب کرده است.
گرفتن فرصت کودکی کردن از فرزند
وی تأکید کرد: چون پدر و مادر با حالت تسلیم‌گونه و بدون مخالفت نیازهای تک‌فرزندشان را برآورده می‌کنند و در عین حال انتظار رفتارهای عاقلانه و بالغانه از او دارند، فرصت کودکی کردن را از فرزند می‌گیرند که این موضوع تبعات عاطفی سوء بر فرد دارد و تاب و تحمل مشکلات را در او کاهش می‌دهد.
فرج‌زاده با بیان اینکه انسان‌ها در ارتباطات اجتماعی مهارت‌های ارتباطی را فرا می‌گیرند، اضافه کرد: لازمه کسب این مهارت‌ها، ارتباطات سالم در کودکی با همسن و سالان است حال آنکه کودک تک‌فرزند از این فرصت بی‌نصیب است و نمی‌تواند احساسات خود را به جا و به موقع تنظیم کند، چنین فردی در بزرگسالی ممکن است در کنترل عواطف و احساسات ناتوان باشد و نمی‌تواند ارتباط و تعامل سازنده و صحیح و مدیریت‌شده با دیگران برقرار کند.
این مدرس دانشگاه لازمه بلوغ فکری و روانی را داشتن تجربه‌های واقعی دانست و تصریح کرد: اگر کودک همواره با افراد بالغ در ارتباط باشد و نتواند تجربه‌های واقعی شکست و طردشدن و قهر و آشتی و ... را در خلال ارتباط با همسن و سالان تجربه کند، دربزرگسالی از بلوغ روانی و اجتماعی لازم برخوردار نخواهد بود و این امر آسیب‌زا است.
عدم پذیرش مسئولیت‌های اجتماعی از سوی تک‌فرزند در آینده
فرج‌زاده در ادامه گفت: حمایت‌های افراطی والدین از تک‌فرزند و درگیر نکردن او با مسئولیت، سبب عدم پذیرش مسئولیت‌های اجتماعی از سوی تک‌فرزند در آینده می‌شود و چنین فردی چون انتقاد، مخالفت، ملامت و تنبیه پدر و مادر را تجربه نکرده است، زیر بار عواقب کارهای خود نمی‌رود و مسئولیت عملش را نمی‌پذیرد، بلکه با خودخواهی و عدم مسئولیت‌پذیری گناه را به گردن دیگران می‌اندازد، چرا که والدین از ترس رنجیده خاطر شدن تک‌فرزندشان، اشتباهاتش را به او گوشزد و او را بازخواست نکرده‌اند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان این معایب و آسیب‌ها را به تمام تک‌فرزندها تعمیم داد، تصریح کرد: این آسیب‌ها متوجه تک‌فرزندان در تمام خانواده‌ها است اما اگر والدین با آگاهی و هوشیاری موارد لازم را در تربیت فرزندشان مدنظر داشته باشند، تا حدود زیادی می‌توان این آسیب‌ها را تقلیل داد، چه بسا تک‌فرزندهایی که به مدد تربیت و توجه صحیح، به مراتب انسان‌های موفق‌تری در آینده می‌شوند و از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند.
عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان تأکید کرد: بسیاری از خانواده‌ها از روی اضطرار از جمله عدم توانایی در باروری مجدد و ... نمی‌توانند بیش از یک فرزند داشته باشند، این افراد با دقت و آگاهی از آسیب‌ها و خطرات احتمالی که متوجه فرزندشان است، به تربیت آگاهانه و هوشمندانه فرزندشان توجه داشته باشند که در این خصوص، ارتباط اصولی و مناسب با فرزند، راه دادن او در جمع همسن و سالان در مهدهای کودک یا جمع کودکان خویشاوندان و آشنایان و ... می‌تواند در دستور کار قرار بگیرد.
ارسال نظر