چگونه خودروی خود را به نمونه‌ای الکتریکی تبدیل کنیم؟

از آنجایی که اکثر خودروسازان در حال حاضر به‌سوی قوای محرکه‌ی الکتریکی حرکت می‌کنند، خریداران نیز بیش از گذشته به خودروهای الکتریکی و هیبریدی توجه نشان می‌دهند. شاید عوض کردن پیشرانه‌ی احتراق داخلی با نمونه‌ای الکتریکی برای ماشین بازها نوعی خیانت به حساب آید اما راهی مناسب برای همراهی با خیل عظیم خودروهای الکتریکی است؛ بنابراین اینجا نکات اصلی این کار را برای شما ذکر کرده‌ایم.

انتخاب خودروی مناسب

یک نکته‌ی کلیدی اینکه هر بخشی که از قدرت پیشرانه استفاده می‌کند برای شما بی‌فایده است. فرمان هیدرولیک و ترمز کمکی خوب نیستند و ما کنترل‌های کاملاً آنالوگ را برای این هدف نیاز داریم. وزن اضافی نیز خوب نیست بنابراین نباید شیشه‌های برقی، صندلی‌های گرم شونده و… در خودرو باشند.

خودرویی مثل شورلت اسپرینت یا هوندا سیویک می‌تواند ایده آل باشد و البته شما می‌توانید خودرویی بسیار ارزان انتخاب کنید.

انتخاب یک پیشرانه الکتریکی

گزینه‌های خیلی زیادی که ارزان و درعین‌حال قابل‌اعتماد باشند وجود ندارد. پیشرانه‌های تراک Forklift انتخابی محبوب هستند که از موتورهای 12 تا 72 ولت استفاده کرده و تا دور 3500 چرخش دارند. اندازه‌ی پیشرانه به وزن و اندازه‌ی خودرو بستگی دارد بنابراین خودرویی مثل شورلت تنها به پیشرانه‌ی الکتریکی کوچکی نیاز دارد. شما می‌توانید یک پیشرانه‌ی 72 ولت مناسب را با بهای حدود 200 پوند پیدا کنید.

باز کردن تمامی قطعات پیشرانه احتراق داخلی

خب حالا زمان باز کردن کل اجزای قوای محرکه است. باید پیشرانه، رادیاتور، باک سوخت، استارتر، سیستم اگزوز و خطوط انتقال سوخت را باز کنید. می‌توان به منظور کاهش وزن خودرو برخی قطعات دیگر نظیر مخزن آب را نیز باز کرد.

البته قبل از باز کردن باک سوخت از خالی بودن کامل آن اطمینان حاصل کنید و البته می‌توانید با فروش برخی قطعات بهای لازم برای خرید وسایل دیگر را به دست بیاورید.

تبدیل گیربکس

الکتریسیته باید به نوعی به چرخ‌ها برسد بنابراین گیربکس اصلی خودرو یکی از بخش‌های باقی مانده است. صفحه آداپتر باید از آلومینیوم ساخته شود و سپس به منظور اتصال پیشرانه الکتریکی به گیربکس تغییرات ضروری انجام بپذیرد. همچنین باید اطمینان حاصل شود شفت خروجی گیربکس و شفت ورودی پیشرانه الکتریکی به‌طور دقیق در یک راستا هستند.

کمی جوشکاری برای اتصال این دو شفت به یکدیگر موردنیاز است. البته می‌توان پیشرانه الکتریکی و گیربکس را به‌صورت مکانیکی نیز به یک منتقل‌کننده متصل کرد تا نیرو به چرخ‌ها برسد.

باتری‌ها و کنترلر

مقدار و اندازه‌ی باتری‌های موردنیاز به نوع پیشرانه‌ای که انتخاب می‌کنید بستگی دارد. برای مثال یک پیشرانه 72 ولت به 6 باتری 12 ولت نیازمند است. باتری‌های اسیدی هرکدام حدود 12 کیلوگرم وزن دارند و بنابراین توزیع وزن یک اولویت مهم است. توصیه می‌شود دوسوم باتری‌ها را در صندوق‌عقب بگذارید و باقی‌مانده‌ها را نیز زیر کاپوت جای دهید تا توزیع وزن مناسبی داشته باشید. باتری‌ها را به یک درگاه قدرت متصل کرده و یک درگاه نیز برای شارژ شبانه در جای قبلی باک بنزین قرار دهید.

یک کنترلر نیز برای تنظیم قدرت انتقالی از باتری‌ها به پیشرانه الکتریکی موردنیاز است و این موضوع به ولتاژ و نوع پیشرانه مرتبط است. کنترلر از یک پتانسیل سنج برای ارائه‌ی گاز دادن الکتریکی استفاده می‌کند. سپس این تنظیم‌کننده به پدال گاز متصل می‌شود.

بازسازی خودرو

یک نمایندگی اخیراً یک مزراتی بای توربوی الکتریکی را بازسازی کرده است. بسته به اندازه‌ی پیشرانه الکتریکی و میزان آمپر کنترلر شما می‌توانید انتظار محدوده حرکتی حدود 32 کیلومتری را با شرایط نرمال رانندگی شهری داشته باشید. با توجه به اینکه این پیشرانه برای انتقال وزن‌های زیاد مهندسی شده، شتاب گیری خودرو همیشه نسبتاً چشمگیر خواهد بود؛ اما حداکثر سرعت خودرو به حدود 110 کیلومتر در ساعت محدود خواهد بود چراکه پیشرانه الکتریکی نمی‌تواند سریع‌تر بچرخد.

خودروی شما دقیقاً یادآور تسلا نیست اما اصول اساسی هنوز هم یکسان است.

اما مشکل اصلی هزینه‌های خودرو است چراکه باتری‌ها را باید هر دو تا پنج سال تعویض کرد و هر بار شارژ نیز حدود 8 ساعت طول می‌کشد. اگرچه خودرویی الکتریکی از این نوع قادر به سرعت گرفتن تا 110 کیلومتر در ساعت است اما خالی کردن شارژ فوراً انجام خواهد شد و محدوده حرکتی آن کاهش خواهد یافت.

مشکلات مکانیکی نیز موضوعی عادی خواهند بود مخصوصاً در زمینه ی جفت شدن پیشرانه و گیربکس این موضوع پررنگ‌تر است. اگر اتصالات به‌طور دقیق صورت نگرفته باشد لرزش‌ها و مشکلاتی پیش خواهد آمد که نیازمند بازسازی دوباره است. علیرغم این مشکلات، تبدیل یک هاچبک قدیمی به یک خودروی الکتریکی می‌تواند یک پروژه‌ی جالب‌توجه برای افراد باشد.