تأثیر سلفی روی انسان‌ها

رنکین وادل به‌عنوان یکی از عکاسان مشهور در پروژه جدید عکس‌برداری خود به نام "آسیب سلفی" به دنبال آن بود که نقش شبکه‌های اجتماعی روی تصویر از خود جوانان را بررسی کند.

او از گروهی از نوجوانان 13 تا 19 ساله عکس‌برداری کرد و از آن‌ها خواست تا با استفاده از یکی از نرم‌افزارهای ویرایش عکس محبوب تصویر خود را ویرایش کنند.

او درباره نتایج به‌دست‌آمده در اینستاگرام خود بیان کرد که: «مردم از بت‌های خود تقلید می‌کنند، چشم‌هایشان را بزرگ‌تر ، بینی‌شان را کوچک‌تر و پوستشان را شفاف‌تر می‌کنند و تمامی این کارها را برای خوشایند شبکه‌های اجتماعی انجام می‌دهند.»

این پروژه توسط آژانس M&C Saatchi و MTArt به‌عنوان بخشی از پروژه Visual Diet طرح‌ریزی شد که چگونگی تأثیرگذاری تصاویر روی سلامت روان افراد را بررسی می‌کرد.

هر سری از عکس‌های تهیه‌شده نسخه اصلی و دست‌کاری نشده صورت‌ها را در کنار نسخه جلا داده‌شده و تغییریافته آن‌ها نشان می‌دهد.

این پدیده اغلب به‌عنوان دیسمورفیا اسنپ چپ خوانده می‌شود که از جانب متخصصان به‌عنوان نوعی از اختلال خلقی بدن مجازی تعریف می‌شود. نرم‌افزارهایی مانند فیس تون (Facetune)، سلفی سیتی (SelfieCity)، ریتاچ می (RetouchMe) و... برای تغییرات بسیار اندک در چهره تا جراحی‌های زیبایی مجازی به کار می‌روند.

رنکین برای از بین بردن هرگونه پیش‌فرضی که ممکن بود بر نتیجه تحقیق تأثیر بگذارد، نوجوانانی را پیدا کرد که از این نرم‌افزارها استفاده نمی‌کردند و سپس چگونگی استفاده از آن‌ها را به این نوجوانان آموزش داد.

او دراین‌باره بیان کرد که: «کارهایی که شما در این نرم‌افزارها می‌توانید انجام دهید بسیار فراتر از توان یک فتوشاپ کار حرفه‌ای است. این نرم‌افزارها اعتیادآور و بسیار مؤثر هستند و می‌توانید با پوشاندن، تغییر یا بازسازی تصویر خود اوقات خوشی داشته باشید. اما زمانی که مردم از این نرم‌افزارها برای ساخت یک شخصیت بهتر یا جایگزین در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند مشکلی روحی بازگو خواهد شد.»

رنکین بر این باور است که این ایده‌ها نه‌تنها از شبکه‌های اجتماعی بلکه از صنعت تبلیغات هم سر می‌زند که به عرضه مدل‌های ایدآل‌سازی شده به افراد می‌پردازند.

کشورهایی نظیر فرانسه حتی قانونی وضع کرده‌اند که بر اساس آن‌ها تصاویر فتوشاپ شده و تغییر داده‌شده باید حتما برچسبی در این رابطه در زیر عکس‌های خود بزنند. هدف وضع چنین قوانینی مبارزه با مشکلات روانی و اختلالات غذا خوردن اجتماع است که دومین دلیل رایج مرگ افراد 15 تا 24 ساله است.