گوگل چگونه اطلاعات شما را به پول تبدیل می کند

گوگل با Calendar از قرارهای شما خبر دارد. تصور کنید در زمان رفتن به یک عروسی که در تقویم تنظیم کرده اید یا یک قرار تولد اطلاعاتی که گوگل می تواند از شما به دست آورد تا چه میزان در تبلیغات هدفمند مفید هستند.


گوگل چگونه اطلاعات شما را به پول تبدیل می کند

گوگل با سرویس هایش اطلاعات زیادی از کاربرانش در اختیار دارد اما این داده ها از کجا حاصل می شوند؟

گوگل اولین بار در سال 1998 با یک موتور جستجو شروع به فعالیت کرد و تلاش داشت هر آنچه در وب وجود دارد را فهرست کند. نام این شرکت از «googol» آمده بود که به معنی عدد فوق العاده بزرگ 10 به توان 100 بود. گوگل برای اینکه به کارمندان خود یادآوری کند که باید درستکاری را سرلوحه کار خود در این شرکت قرار دهند جمله «شیطان نباشید» را در منشور اخلاقی آورده بود. البته اخیراً این جمله را از منشور خود حذف کرده است.

در ادامه با رشد بیشتر شرکت، حوزه های کاری به سایر فعالیت های آنلاین هم گسترش پیدا کرد و شامل مواردی از جمله سرویس ایمیل مشهور جیمیل، گوگل داکیومنتز، سرویس ابری گوگل درایو و مپس شد. گوگل همچنین سیستم عامل اختصاصی خود برای گوشی های هوشمند را بر اساس هسته لینوکس توسعه داد و نام اندورید را بر آن نهاد. علاوه بر این کروم او اس برای کامپیوترها توسعه داده شد.

البته نباید مرورگر کروم را فراموش کرد که اکنون دو سوم از مرورگری اینترنت جهان به تنهایی توسط آن انجام می شود. به عبارتی برای بیشتر کاربران اینترنت، حضور گوگل و محصولاتش در همه جا احساس می شود.

تبلیغات گوگل چگونه کار می کنند

با راه های فراوانی که گوگل برای جمع آوری داده ها ایجاد کرده به سرعت اطلاعات فراوانی از هر کاربر خود را به دست می آورد. سوالی که در پی این موضوع مطرح می شود این است که گوگل با این داده ها چه می کند؟ جواب به طور خلاصه ساده است: از همین داده ها برای درآمدزایی و شخصی سازی تبلیغات که به عنوان تبلیغات هدفمند هم شناخته می شوند استفاده می شود.

روش مورد استفاده گوگل در مقابل تبلیغات سنتی رسانه ها کارایی بسیار بالاتری دارد. تلویزیون ها، روزنامه ها یا سایر رسانه های سنتی تبلیغاتی را برای همه پخش می کنند، اما گوگل می تواند تبلیغاتی را که دقیقاً خود شما به آن نیاز دارید برایتان نمایش دهد که همین موضوع بسیار ارزشمند محسوب می شود.

اما این اطلاعات از کجا به دست می آید؟ وقتی که کاربر جستجویی در گوگل انجام می دهد در مرورگری های بعدی خود در اینترنت (چه روی همان دستگاه یا کامپیوتر، موبایل یا هر دستگاه دیگری) موارد مشابه نشان داده می شود. اما در کنار اینها محصولات مشابه یا رقیب یا با موضوعاتی مشابه هم نشان داده می شوند. در واقع گوگل این گونه تصور می کند که اگر به موضوعی علاقه مند هستید ممکن است این کالاها یا خدمات را هم خریداری کنید.

گوگل همواره ادعا می کند اطلاعات شخصی شما را نمی فروشد و از داده هایتان برای شخصی سازی تبلیغات بهره می برد. در ادامه بررسی می کنیم که این داده ها از کجا می آیند و گوگل چه مقدار داده جمع می کند.

همه چیز از جستجو شروع می شود

جمع آوری داده ها توسط گوگل از موتور جستجو شروع می شود. همان طور که گفته شد با هر جستجو اطلاعات مرتبط نمایش داده می شود. در ادامه همچنین کلیک های کاربر روی تبلیغات ثبت می شود و الگویی از علاقه مندی های فعلی مشخص می شود. به این ترتیب گوگل لیست کاملی از علاقه مندی های کاربر را تهیه می کند.

در کنار اینها اطلاعاتی از گوشی هوشمندتان به دست می آید و لیستی کامل از اطلاعات شخصی از جمله نام، ایمیل ها، شماره تلفن، تاریخ تولد، جنسیت و مکان ایجاد می شود.

گوگل ایمیل های شما را می خواند؟

گوگل توسط جیمیل لیست تمامی مخاطبین ارسالی یا دریافتی  شما را در اختیار دارد. در روشی بحث برانگیز تمامی آنچه که در جیمیل خود دریافت یا ارسال می کردید به صورت خودکار توسط گوگل خوانده و تحلیل می شد تا از آنها برای تبلیغات هدفمند استفاده شود.

البته گوگل اخیراً خبر از توقف اسکن کردن ایمیل های کاربران داده اما به نظر می رسد اپلیکیشن های شخص ثالث همچنان ایمیل ها را اسکن می کنند. به عنوان مثال یک اپ مرتبط با سفر که با جیمیل یکپارچه می شود می تواند از ایمیل ها برای برنامه ریزی سفر استفاده کند.

دیگر سرویس های گوگل هم می توانند داده ها را جمع آوری و تحلیل کنند. متون رد و بدل شده در اپ پیام رسان هنگ آوت از جمله این موارد هستند. اما برخی دیگر این قدرها هم واضح و آشکار نیستند. به عنوان نمونه گوگل فوتوز اطلاعات مرتبط با افراد و مکان های تگ شده را بررسی می کند و تصاویر سگ ها، گربه ها یا مواردی از این قبیل را دسته بندی می کند.

همچنین تصاویر بررسی می شوند و با استفاده از سیستم تشخیص چهره گوگل افراد حاضر در عکس شناسایی می شوند. همین حالا هم برای مورد آخر، در ایالات متحده شکایت های قانونی از گوگل مطرح شده است.

گوگل مپس چه می کند؟

گوگل از طریق مرورگرهای دسکتاپ و نیز گوشی های هوشمند به واسطه سرویس مپس، اطلاعات جمع آوری می کند. در واقع سرویس نقشه گوگل برای اینکه به درستی و یا به طور کامل کار کند نیاز به اطلاعات شخصی از جمله آدرس های محل کار و مواردی از این قبیل دارد.

اما اطلاعات دیگری هم به طور روزانه ثبت می شوند: از جمله میزان مسافت طی شده توسط خودرو یا پیاده، رستوران ها یا فروشگاه های مراجعه شده و نیز زمان صرف شده برای هر یک از اینها. گوگل مپس حتی می تواند توقف شما در یک نمایشگاه ماشین را متوجه شود و به شما پیشنهادهایی برای خرید خودروهای مرتبط ارائه دهد.

شاید تصور کنید برای رهایی از این کنجکاوی های گوگل بهتر باشد به وِیز پناه ببرید اما از یاد نبرید که ویز هم اکنون سال ها است تحت مالکیت گوگل است و داده های به دست آمده از هر دوی اینها با هم به اشتراک گذاشته می شوند. در نهایت علاوه بر تبلیغات، از تمام این اطلاعات استفاده می شود تا بهترین مسیر پیشنهادی با ویز یا گوگل مپس به شما ارائه شود.

سایر روش های استخراج داده گوگل و استفاده از آنها

گوگل با Calendar از قرارهای شما خبر دارد. تصور کنید در زمان رفتن به یک عروسی که در تقویم تنظیم کرده اید یا یک قرار تولد اطلاعاتی که گوگل می تواند از شما به دست آورد تا چه میزان در تبلیغات هدفمند مفید هستند.

همچنین بر اساس داده های به دست آمده می تواند خبرهایی که احتمالاً به دنبالش هستید را حدس زده و برایتان نمایش دهد. گوگل می تواند دیدگاه سیاسی شما را متوجه شود. همچنین اطلاعات وارد شده در نرم افزارهای اداری G Suite و هر آنچه که در فضای ابری گوگل درایو دارید مورد بررسی قرار می گیرد.

علاوه بر اینها هر آنچه که در سرویس ویدیویی گوگل، یعنی یوتیوب انجام می دهید مورد نظارت گوگل است و می تواند برای اهداف تبلیغاتی استفاده شود.

جمع بندی

در حالی که گوگل تلاش می کند با سرویس های متعدد خود اینترنت مدرن را شکل دهد اما همین موضوع به قیمت جمع آوری داده های کاربران تمام شده است. اجتناب از استفاده از گوگل و روی آوردن به شرکت های دیگر هم احتمالاً مشکل را حل نمی کند، چرا که تنها اطلاعاتمان را در اختیار شرکت های بزرگ دیگری از جمله مایکروسافت یا اپل قرار می دهیم.

با این حال دوری از گوگل و رفتن به سمت شرکت های دیگر الزاماً به معنی بهتر شدن شرایط نیست. بنابراین شاید بهتر باشد با این شرایط کنار بیایید یا خانه خود را بفروشید و به جزیره ای دور افتاده و بدون اینترنت بروید چرا که اصولاً در اینترنت چیزی به نام حریم شخصی وجود ندارد.

ارسال نظر

یادداشت

آخرین اخبار

پربازدید ها