مرفاوی: مدیران آلومینیوم به من گفتند فوتبال جای آدم‌های سالم نیست

صمد مرفاوی در کنار مهدی رحمتی و سیروس پورموسوی گزینه های مربیگری باشگاه آلومینیوم اراک بودند اما باشگاه در نهایت از بین این گزینه ها سرمربی فصل گذشته تیم شهر خودرو را انتخاب کرد.

 این موضوع بهانه ای شد بعد از مدت ها با مربی فصل گذشته استقلال صحبتی داشته باشیم. در کلام او کاملا پیدا بود که از رفتار باشگاه آلومینیوم اراک ناراحت شده است؛ نه به این خاطر که مهدی رحمتی سرمربی شده است. به این خاطر که باشگاه در یک روز سه مربی را به اراک فرا خوانده بود.

بازگشت به لیگ برتر؛ این می توانست اتفاق خوبی برای شما باشد...

قسمت نبود و به تصمیم باشگاه احترام می گذارم اما اتفاقاتی که در جریان سفر من به اراک رخ داد اصلا اتفاقات خوبی نبود و من را ناراحت کرد. مدیر عامل باشگاه شب قبل از سفرم به اراک به من زنگ زد و تصور من این بود برای مذاکره و در نهایت عقد قرارداد به اراک خواهم رفت اما زمانی که وارد اراک شدم متوجه شدم پیش از من باشگاه با مهدی رحمتی صحبت کرده و قرار است بعد از من هم صحبتی با سیروس پورموسوی داشته باشند. جلسه من با باشگاه ساعت 11 برگزار شد و به من گفتند کار شما تمام است و اگر فشاری از کارخانه به اعضای هیات مدیره وارد نشود شما سرمربی تیم می شوی. بعد ازجلسه ناهار خوردیم و بعد به من گفتند به شما خبر می دهیم و این بدین معنی بود که باید شهر را ترک کنم. بعد از آمدن به تهران متوجه شدم که باشگاه مهدی رحمتی را به عنوان سرمربی انتخاب کرده است. به این انتخاب احترام می گذارم و برای تیم آرزوی موفقیت می کنم. اما اگر می دانستم باشگاه قرار است در یک روز با سه مربی صحبت کند به هیچ وجه به اراک نمی رفتم.

*ظاهرا خیلی گله مند هستید؟ 
بله. صد در صد. من اگر می دانستم باشگاه پیش از من با مهدی رحمتی جلسه دارد و بعد از من قرار است با سیروس پورموسوی صحبت کند به اراک نمی رفتم. این یک رفتار غیر اخلاقی و غیر حرفه ای بود. سه ساعت با ماشین شخصی خود به اراک رفتم و سه ساعت برگشتم. تو این 6 ساعت اگر اتفاقی برای من رخ می داد چه کسی جواب می داد؟ زمانی که وارد جلسه شدم متوجه شدم با مهدی رحمتی مذاکره کرده اند و بعد او را نگه داشته اند که با من هم مذاکره کنند و بعد هم با سیروس پورموسوی. من از تهران به اراک رفتم اما بنده خدا سیروس پورموسوی از اهواز به اراک آمده بود. اینها مدیران فوتبال ما هستند و به همین خاطر است که فوتبال ما پیشرفتی نمی کند. خب اگر قرار است از کارخانه و یا بالا برای انتخاب سرمربی فشاری بیاورند چرا از ما دعوت کردید و چرا همان کسی که از بالا می گویند ابتدا سرمربی تیم نمی کنید؟ در جلسه هیات مدیره به من گفتند تو یک ضعف داری. منتظر بودم که ضعفم را به من بگویند و خودم را آماده کرده بودم که به من گفتند تو آدم خیلی سالمی هستی! این را یکی از اعضای هیات مدیره به من گفت و بقیه هم آن را تایید کردند. خب این چه حرفی است که به من زده شد؟ خب دفعه بعد اگر باشگاهی مرا فرا بخواند یک هد بند می بندم و روی آن می نویسم من یک مربی اهل لابی و زد و بند هستم. متوجه شدم برای اینکه سرمربی شوم باید قالتاق باشم! یک نکته جالب ...

چه نکته ای ؟ 
من ابتدای فصل هم جزء گزینه های سرمربیگری باشگاه آلومینیوم اراک بودم اما رد شدم و در نهایت باشگاه رسول خطیبی را به عنوان سرمربی انتخاب کرد. آنجا هم ناراحت نشدم چون انتخاب سرمربی حق طبیعی باشگاه است و من هیچ جا نمی توانم خودم را به زور سرمربی کنم. اما وقتی من ابتدای فصل جزء گزینه های باشگاه بودم و رد شدم چه دلیلی وجود داشت که دوباره ازمن برای مذاکره دعوت کردند؟ این رفتار درستی با صمد مرفاوی نبود. من نمی خواهم به سبقه فوتبالی خود اشاره کنم. ابتدای فصل هم رییس هیات مدیره به من گفت برنامه شما کاملا جامع است اما فوتبال ایران جای آدم های سالم نیست. من از این حرف ناراحت شدم. یعنی چی که فوتبال ایران جای آدم های سالم نیست. این حرف را نزنید. باز تکرار می کنم به تصمیم باشگاه احترام می گذارم. اما اتفاقاتی که در اراک برای من رخ داد خیلی ناراحت کننده بود. ساعت 7 صبح به سمت اراک حرکت کردم. نیم ساعت جلسه برگزار کردیم و این جلسه در ساعت 11 برگزار شد و بعد به من ناهار دادند و گفتند به تو خبر می دهیم. همین طور که گفتم به تهران برگشتم و ساعت 18:30 به خانه رسیدم. باشگاه هم با من عکس گرفت. هم مهدی رحمتی و هم سیروس پورموسوی و در نهایت یکی از عکس ها را به رسانه ها داد. قسمت نبود سرمربی تیم آلومینیوم اراک شوم اما باز هم می گویم ای کاش من مطلع می شدم قرار است باشگاه با دو مربی دیگر هم در یک روز صحبت کند و در این صورت من به اراک نمی رفتم. اصل بر این است باشگاه از بین گزینه ها یکی را انتخاب می کند و با او وارد مذاکره می شود و اگر به توافق نرسید با مربی بعدی وارد مذاکره می شود. اما مذاکره در یک روز با سه مربی را ندیده بودم و این حرف هایی که به من زدند!