سه هفته از احضار قلعه‌نویی گذشت؛ خبری از رأی کمیته اخلاق نشد

شاید نیاز به یادآوری مجدد صحبت‌های یک ماه پیش امیر قلعه‌نویی نباشد. صحبت‌هایی که یادآوری آن هم باعث شرم و خجالت است، اما به هر حال این حرف‌ها از سوی یکی از مربیان با سابقه فوتبال ایران زده شده است. صحبت‌هایی که سوم آبان‌ماه و پس از دیدار سپاهان و سایپا در نشست خبری گفته شد.

شرم‌مان می‌آید که دوباره بگوییم قلعه‌نویی چه حرف‌هایی زده اما برای اینکه متوجه عمق فاجعه و بی‌‌تفاوتی مسئولان فدراسیون فوتبال شوید یک بار دیگر و این بار با پوزش فراوان صحبت‌های سخیف قلعه‌نویی را مرور می‌کنیم: «باید حواس‌مان باشد؛ قبل از مسابقه خودشان می آیند و می‌گویند که فلان لیدر در فلان جایگاه منتسب به فلان باشگاه به شما توهین می‌کند و این اتفاق هم رخ می‌دهد. اینها لقمه و نطفه‌شان ایراد دارد و این برمی‌گردد به خانواده‌ای که ندارند. امیدوارم این افراد پدرشان را پیدا کنند!»

سرمربی سپاهان عادت دارد در صورت پیروز نشدن تیمش، یا در نشست خبری شرکت نکند یا با صحبت‌های غیرمرتبط، نتیجه تیمش را توجیه کرده و زیر سایه ببرد. بهترین حربه پس از توقف خانگی سپاهان مقابل سایپا هم این بود که قلعه‌نویی با اتهام زدن و به کار بردن الفاظ زشت و زننده علیه تماشاگرانی که در رابطه با او شعار سر داده بودند، نتیجه را توجیه کند.

با این حال گفتن این صحبت‌ها، تکرار جزء به جزء جمله‌های امیر قلعه‌نویی و بررسی مجدد این ماجرا، چیزی را حل نمی‌کند. شاید این مسئله نیاز به برخوردی قاطع داشته باشد که اقدام برای برخورد قاطع از سوی فدراسیون فوتبال دیده نمی‌شود. آن هم در حالی که اقدامات متناقض فدراسیون چنین دیدگاهی را ایجاد کرده که برخی مصونیت قانونی دارند و هر اقدامی انجام دهند، هیچ برخوردی با آنها صورت نمی‌گیرد.

به طور نمونه گابریل کالدرون، سرمربی پرسپولیس 8 آبان‌ماه در نشست خبری صحبت‌هایی را مطرح کرد و نسبت به برخی اشتباهات داوری در مسابقات لیگ واکنش نشان داد. صحبت‌هایی که واکنش سریع فدراسیون فوتبال را به دنبال داشت و سایت این فدراسیون با انتشار ابلاغیه‌ای از سوی کمیته انضباطی به کالدرون فرصتی 48 ساعته داد تا مدارک خود را ارسال کند. وقتی حتی چنین اقدامی در خصوص امیر قلعه‌نویی صورت نگرفته بود، ناخودآگاه این مقایسه به میان آمد که چرا ارکان قضایی فدراسیون فوتبال نسبت به صحبت‌های تند و زننده سرمربی سپاهان واکنشی نشان دادند. شدت انتقادها که بیشتر شد، دو روز بعد (10 آبان‌ماه) فدراسیون فوتبال با ابلاغیه از سوی کمیته اخلاق، سرانجام قلعه‌نویی را احضار کرد.

10 روز پس از صحبت‌های کالدرون و ابلاغیه کمیته انضباطی، رأی این کمیته علیه سرمربی پرسپولیس اعلام و او یک جلسه از همراهی تیمش محروم شد. درست در همان روزی که مهدی تاج با استعفای اسماعیل حسن‌زاده، رئیس کمیته انضباطی موافقت کرد. در حالی که پس از چند روز مشخص شد حسن‌زاده مدت‌ها در محل کار خودش نبوده و مشخص نبود رأی سرمربی پرسپولیس چگونه و از سوی چه کسی صادر شد. در کنار این اتفاق، یک ماه از صحبت‌های قلعه‌نویی گذشته و بیش از سه هفته است او به کمیته اخلاق احضار شده، اما هنوز خبری از پرونده سرمربی سپاهان نیست و هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی از سوی فدراسیون فوتبال در این باره صورت نگرفته است.

امیر قلعه‌نویی یک روز پس از احضارش به کمیته اخلاق و صحبت از لقمه‌ها و نطفه‌های حرام، اعلام کرد با مدارک راهی کمیته اخلاق خواهد شد. حال اینکه او چه مدارکی برای اثبات صحبت‌هایش قرار بوده به کمیته اخلاق ارائه کند، بماند، اما چرا هنوز هیچ خبری از پرونده او نیست؟ چرا فدراسیون فوتبال در خصوص حضور یا عدم حضور قلعه‌نویی در کمیته اخلاق اطلاع‌رسانی نمی‌کند و چرا رأی این مربی هنوز صادر نشده است؟ قلعه‌نویی به عنوان متهم به کمیته اخلاق دعوت شده که یا باید تبرئه شود یا حکم این کمیته باید محکومیت سرمربی سپاهان را به دنبال داشته باشد، اما انگار سکوت تنها واکنش فدراسیون فوتبال در این خصوص است.

شاید فدراسیون فوتبال مدعی شود که با قبول استعفای مرتضی تورک -که البته 22 آبان‌ماه، 12 روز پس از احضار امیر قلعه‌نویی رقم خورد- کمیته اخلاق بلاتکلیف است و کسی برای صدور رأی نیست، اما در همین وضعیت هم کمیته اخلاق علیه پیام صادقیان رأی صادر کرده است. رأی کمیته انضباطی علیه گابریل کالدرون نیز در همین شرایط صادر شده است. قیاس چنین رفتارهایی از سوی ارکان قضایی فدراسیون فوتبال است که این دیدگاه را به وجود می‌آورد شاید برخی‌ها مقابل قانون مصونیت دارند و برخوردی با رفتارهای آنها صورت نمی‌گیرد.