یادداشت‌های روزانه جشنواره فیلم فجر - روز اول: افتتاحیه سرد و کسل‌کننده در غیاب بزرگان

سرویس فرهنگی مستقل آنلاین - هادی حقانی:

روز اول جشنواره در پردیس سینمای چارسو اصلا امیدوار کننده نبود. شنبه 12 بهمن نمایش سه فیلم لباس شخصی، پدران و تومان به نمایش درآمدند که فیلمسازان هر سه فیلم نسبتا تازه‌کار به حساب می‌آیند. پیش‌تر، با استقبال فیلم‌اولی‌ها از جشنواره و ارائه 38 فیلم اولی به دبیرخانهجشنواره، این امید ایجاد شد که خونی تازه و ایده‌هایی نو در سینمای ایران در راه باشد. روز اول جشنواره سی و هشتم فیلم فجر چندان این امید را برآورده نکرد. جشنواره از لحاظ برنامه‌ریزی و اجرایی در سینمای رسانه‌ها چه در پردیس ملت و چه در پردیس چارسو هنوز دچار مشکلاتی است که امیدواریم در روزهای آینده با گرم شدن جشنواره برطرف شود.

نگاهی به فیلم‌های روز اول جشنواره سی و هشتم فیلم فجر

لباس شخصی؛ یک های‌کپی نسبتا تمیز

• نویسنده و کارگردان امیرعباس ربیعی

به‌نظر می‌رسد مهدویان دیگری از سوی سازمان سینمایی اوج به سینمای ایران معرفی شده است. یک تریلر سیاسی جنجالی با سوژه‌ای ملتهب که بر اساس ماجرای واقعی حزب توده در اوایل جنگ ساخته شده است، یک های‌کپی آبرومند از فیلم ماجرای نیمروز. فیلم شباهت‌های زیادی با ماجرای نیمروز 1 دارد. فیلم مانند بسیاری دیگر فیلم‌های سینمای ایران از فیلمنامه لطمه خورده وگرنه از لحاظ تکنیکی قابل قبول است. خصوصا طراحی صحنه که درخشان است و بنظر می‌رسد از شانس‌های مسلم سیمرغ امسال باشد.

گفته می‌شود حاتمی کیا که از او در تیتراژ مشاور کارگردان فیلم یاد شده در پشت صحنه فیلم بسیار پررنگ و تاثیرگذار بوده است. بازی‌ها هم در مجموع خوب است. خصوصا بازی مهدی نصرتی که با وجود اینکه در لحظاتی یادآور  بازی نویدمحمدزاده است اما راهش را در فیلم پیدا کرده. به عنوان اولین تجربه فیلمسازی کارگردان و بابت اولین حضور در جشنواره فیلم فجر  می‌توان به او نمره قبولی داد.

• (امتیاز: 2 از 5)

پدران؛ خسته‌کننده و بی‌روح

• کارگردان: پدرام صلواتی

• فیلمنامه: محمدرضا گوهری

فیلمی کم‌رمق و بی‌جان درباره مواجهه دو پدر که فرزندان‌شان درگیر حادثه‌ای رانندگی شده‌اند. قصه‌ای معمولی و حوصله‌سربر که فاقد روح و شادابی است، با یک پایان‌بندی بدتر از فیلمنامه‌نویسی که پیش‌تر از او فیلمنامه‌های جانداری چون یک حبه‌قند را دیده‌ایم. فیلمی که می‌توانست تله‌فیلمی تلویزیونی باشد بعید است بتواند در مناسبات پیچیده سینمای ایران موفقیتی کسب کند. بازی بازیگران از معدود نقاط قوت فیلم است.

• (امتیاز:  نیم از 5)

تومان؛ فیلمی بلاتکلیف درباره انسان‌ها و آرزوهایشان

• نویسنده و کارگردان: مرتضی فرشباف

فیلمی کند و کسل کننده از فیلمسازی که از شاگردان کیارستمی به حساب می‌آید. تومان میان سینمای روشنفکری و قصه‌گویی بلاتکلیف است. سعی کرده قصه بگوید اما قصه‌اش بسیار دیر آغاز می‌شود، در حقیقت تقریبا آغاز نشده تمام می‌شود. نیمه اول فیلم ریتم داستانی بهتری دارد و در نیمه دوم عملا سقوط می‌کند و چیز خاصی برای تعریف کردن ندارد. فیلم از لحاظ تکنیکی خصوصا فیلمبرداری و تدوین قابل‌قبول است اما لطمه اصلی را از فیلمنامه دیده است.

• (امتیاز: 1 از 5)