کشور هنوز وارد وضعیت انقلابی نشده است

‍ حمیدرضا جلایی پور: تقریبا ٧٠ درصد مردم ایران در صحنه اعتراضات ساکت‌اند/ حکومت بعد از سه ماه یک علامت مثبت به مردم نداده تا مردم یک مقدار امیدوار بشوند

حمیدرضا جلایی پور استاد دانشگاه در جلسه شورای مرکزی جمعیت توسعه و آزادی استان کرمان:

تقریبا ۷۰ درصد مردم ایران در صحنه اعتراضات ساکت‌اند.

هفتاد درصدی که از وضع موجود ناراضی هستند, ولی در عین حال زیاد هم اعتمادی به اپوزیسیون متفرق نظام سیاسی ندارند.

شورش‌ها معمولا برانگیخته می‌شود و زود تمام می‌شود و ادامه پیدا نمی‌کند.

 جامعه ایران مدت‌ها است که جامعه جنبشی است.

ما هنوز وارد وضعیت انقلابی نشدیم.

 از نشانه‌های وضعیت‌های انقلابی این است که اول حکومت نتواند کنترل کند. ما چنین وضعیتی نداریم.

همچنان وضعیت اعتراضی-«جنبشی» است.

عامل چهارم سیاست خارجی دشمن ساز است.

کاری کردند که بن سلمان در برابر توانایی  موشکی ما، هزینه رسانه‌ای را می‌دهد که هر شب ایران را با «پیام» مورد شلیک قرار می‌دهد. با عناوین مجهول و بدون شناسنامه «فراخوان» می‌دهد.

هفته‌های اول اعتراضات همه در سوگ مهسا بودند و اعتراض مدنی شکل گرفت.

در این اعتراض جوانان می‌گفتند ما می‌خواهیم زندگی خود را پس بگیریم اینقدر تحمیل نکنید. یک جنبش مدنی بود.

سه سازمان تروریستی مجاهدین خلق و در رابطه با شمالغرب کشور کوموله و دموکرات اینها تلاش داشتند اعتراضات را از یک فاز مدنی و خشونت‌پرهیز  به یک فاز خشونت‌ناپرهیز و سرنگونی طلبانه تبدیل کنند.

 می‌دانستند که جمهوری اسلامی یک رژیم پوشالی نیست و مقاومت می‌کند و نمی‌ایستد که سرنگونش کنند. ولی آنها ابایی نداشتند که جوان مردم را دم تیر بدهند.

یک حالت ممکن این است که می‌گویند ما جمعش می‌‌کنیم.

حالت دوم ناامن شدن سیستماتیک ایران هست.

حالت سوم که ما امیدواریم اتفاق بیفتد ولی الان که داریم صحبت می‌کنیم نشانه‌هایش نیست. زمینه‌ای فراهم شود که یک تفاهمی، یک انعطافی، یک بازی «برد بردی» بین حکومت و جامعه معترض بطور نانوشته رخ بدهد.

اگر ما وارد شرایط انقلابی شویم من ارزیابی‌ام این است که در کشور انقلاب نمی‌شود.

 لذا ممکن است که نهاد حکومت ایران موتور توسعه آینده ایران نباشد، ممکن است مردم ایران را راضی نکند، ولی حکومت می‌تواند جلوی انقلاب مردم را بگیرد. لذا نتیجه این درگیری بالا و پایین، تداوم ناامنی است.

چون جامعه بحرانی و اعتراضی است ما نباید سرمان را به دیوار بزنیم.

 اگر چه در فصای مجازی به ما حمله می‌کنند خوب حمله کنند. بالاخره این کشور ما است. ما باید حاکمیت و سیاست‌هایش را نقد کنیم.

 الان یک مشکل که داریم این است که یک عده شوق زده شده‌اند. فکر می‌کنند حالا چون یک مقدار فضا داغ شده حتما «دیگه تمومه». گفتم دیگه تمام نیست ایران ناامن می‌‌شود.

ما باید مردم را تشویق کنیم به راه میانه و راه عقلانی. احیای حد وسط، احیای میانه‌روی. الان اگر این حرف‌ها را بزنیم یک عده به ما می‌خندند. اما تا ابد نخواهند خندید. ما نباید جوگیر شویم.

یک موسسه اقتصادی براندازی درست شده است. یعنی یک عده‌ای هستند که پروژه‌شان براندازی از طریق تشویق آشوب است.

ارزیابی‌هاشان این است که نمی‌شود ایران را با جنگ، تحریم و با اعتراضات مردمی به زانو درآورد. حرف آنها این است که ایران را با چرخه آشوب و آن هم با تداوم آن می‌شود له کرد.

حرف آن‌ها این است که هر کس در ایران حاکم باشد قدرت منطقه‌ای می‌شود. ناراحت هستند از ایران بزرگ.

 در مهندسی انتخابات ۱۴۰۰ حکومت را بی‌سپر کرد و میانه جامعه را از صندوق رای دور کرد. الان هم شما می‌بینید. الان کسی با رئیسی کاری ندارد.

ما باید به سهم خودمان وسط را پر کنیم یعنی جامعه مدنی را قوی کنیم. یعنی نیروهای میانه، عاقل، دلسوز، کارشناس اینها باید بیشتر با هم باشند.

بیشتر هم افزایی کنند، بیشتر تشکل‌ داشته باشند، بیشتر اوضاع کشور را رصد کنند. بیشتر مواظب کشور باشند.

 در شرایطی هستیم که حکومت بعد از سه ماه یک علامت مثبت به مردم نداده تا مردم یک مقدار امیدوار بشوند.

از طرف دیگر در خارج یک موسسه اقتصادی براندازی شکل گرفته که می‌خواهند همه چیز را ویران کنند و کسانی که می‌خواهند ویران کنند پول گیرشان می‌آید و یک روز هم به ایران نمی‌آیند./ کانال جمعیت توسعه و آزادى