نازیلا معروفیان، روزنامه‌نگار: ابراهیم نکو، عضو ادوار مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با روزنامه مستقل گفت: «واقعیت این است که این کشور متعلق به هر کسی با هر اعتقاد و باوری است! همه کشورها افراد و شهروندان مختلفی با دیدگاه‌های متفاوتی دارند و این اصلا بد نیست. من نمی‌دانم چرا ما بعد از چهل و اندی سال نتوانستیم کار فرهنگی بکنیم. متوجه نمی‌شویم که چطور با این شرایط اقتصادی اسفناک، مردم را به‌خاطر حجاب و مسائل مربوط به آن دستگیر می‌کنند؟!»

به گزارش سرویس سیاسی مستقل؛ سطح نارضایتی عمومی در یک‌سال اول هیچ دولتی در جمهوری اسلامی ایران به اندازه اعتراض به عملکرد سال نخست دولت ابراهیم رئیسی نبوده است. از اعتراضات معیشتی در شهرهای کشور تا اعتراضات صنفی معلمان و بازنشستگان؛ مذاکرات احیای برجام نیز به نتیجه‌ای نرسیده است و دولت نگاه به شرق دارد! برخلاف صحبت‌های انتخاباتی رئیس جمهور در انکار دیوار کشی بین مردم، با تشدید محدودیت‌های به‌اصطلاح حجاب و عفاف با گشت ارشاد و بخشنامه‌های اداری نه‌تنها برای زنان بلکه برای مردان نیز مواجه هستیم. در چنین شرایطی حتی پایگاه سنتی اصولگرایان و قشر متدین جامعه هم انتقادات شدیدی به عملکرد دولت انقلابی دارند که این سوال را ایجاد می‌کند که دولت ابراهیم رئیسی با این حجم از نارضایتی عمومی در سال اول تشکیل دولتش چه خواهد کرد و آیا دولت این چهره اصولگرا دو دوره‌ای خواهد بود؟

برای بررسی این موضوع به سراغ ابراهیم نکو، فعال اصلاح‌طلب و نماینده سابق مجس شورای اسلامی رفتیم تا نظر وی را درباره عملکرد یک‌ساله دولت رئیسی جویا شویم:

 آقای نکو! با گذشت یکسال از روی کار آمدن ابراهیم رئیسی وضعیت معیشتی مردم نه تنها بهبود نیافته بلکه روز به روز شاهد اسفناک‌تر شدن وضعیت کشور هستیم از سویی دیگر؛ با همه شرایطی که این روزها مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، آقای یوسفیان ملا طی اظهاراتی ادعا کرده‌اند «دولت رئیسی دولت صادقی است و کم دروغ گفته!» به اعتقاد شما این توجیهات، توجیه‌های مناسبی برای عملکرد غیرقابل قبول یکساله آقای رئیسی است؟ 

اولا باید دروغ را معنا کرد که اصلا آقایان به چه چیزی دروغ می‌گویند! آیا منظور از دروغ فریب افکارعمومی است یا خیر؟! برخی اوقات شما دوست ندارید که دروغ بگویید اما یکسری وعده‌ها به مردم می‌دهید که به هیچکدام از آن‌ها عمل نمی‌کنید! مگر دروغ شاخ و دم دارد؟ همین‌که شما به وعده‌ای که به مردم داده‌ای عمل نکنی، یعنی دروغ گفته‌ای! دروغ، دروغ است چه عامدانه باشد چه سهوی؛ از طرفی دیگر؛ مگر می‌شود آدم این همه وعده دادن و عمل نکردن به آن‌ها سهوی باشد؟! به اعتقاد بنده چه آقای رئیسی وعده بدون عمل بدهد چه هر کس دیگری، این عمل وی، دروغ تلقی می‌شود. تا به امروز ما از آقای رئیسی بیشتر شعار شنیدیم تا عمل! جالب اینجاست که یکبار خود شخص او شروع به وعده‌های بی عمل می‌کند بار دیگر وزرا و تیمش! این موضوع چه خوشایند عده‌ای باشد چه نباشد کاملا قابل رویت است که آقای رئیسی به مردم دروغ گفته و می‌گوید.

 دولت ابراهیم رئیسی چنان دچار کاهش محبوبیت شده که در طول چهل سال گذشته در هیچ دولتی آن هم در یکسال اول چنین چیزی سابقه نداشته است. هر چقدر هم دولت از پایین آمدن نرخ تورم بگوید، فایده ندارد؛ چون ادعاهای دولت با سفره مردم کاملا متفاوت است. اینکه دولت خوشحال باشد که جراحی اقتصادی‌اش در آینده ممکن است به سود کشور باشد هم امکان دارد مثل وعده‌های گذشته‌اش دروغ باشد! دولت رئیسی قبل از خشکانده شدن عفونت‌های موجود در بدنه اقتصاد، اقدام به جراحی نمود که همین هم باعث بدتر شدن وضعیت معیست مردم و اقتصاد کشور شد. تبعات «جراحی اقتصادی» دولت رئیسی به وضوح در سفره‌های مردم دیده‌ می‌شود! قدرت خرید اکثر خانوارها حتی طبقه متوسط به‌شدت کاهش یافته؛ تهیه غذا برای خانواده‌ها زجرآور شده است! با این وجود متأسفانه هیچکس پاسخگوی وضع موجود نیست!

 با وجود این شرایط و کوچک شدن سفره مردم، ما می‌بینیم به‌جای چاره اندیشی درباره افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، «حجاب» و «مسائل مربوط به زنان» ورد زبان مسئولان و نهادهای مختلف حاکمیت شده! گویا مسائل کشور به فراموشی سپرده شده و فقط اعمال برخی ممنوعیت‌ها اولویت اصلی آقایان قرار گرفته است! چرا برخی در حاکمیت مردم را به عمد عصبانی‌ می‌کنند؟ 

واقعیت این است که این کشور متعلق به هر کسی با هر اعتقاد و باوری است! همه کشورها افراد و شهروندان مختلفی با دیدگاه‌های متفاوتی دارند و این اصلا بد نیست. من نمی‌دانم چرا ما بعد از چهل و اندی سال نتوانستیم کار فرهنگی بکنیم. متوجه نمی‌شویم که چطور با این شرایط اقتصادی اسفناک، مردم را به‌خاطر حجاب و مسائل مربوط به آن دستگیر می‌کنند؟! این واقعا غیرقابل قبول است! اگر به درستی عمل کرده بودیم حالا شاهد استقبال خودجوش زنان در خصوص حجاب بودیم نه اینکه همان قشر محجبه هم مخالفت خود را با اقدامات گشت ارشاد و آمران به معروف اعلام کنند! اگر نظام بخواهد با زور، قدرت و خشونت با مخالفان برخورد کند این روند باعث می‌شود که روی افراد دیگر جامعه که اتفاقا طرفدار حجاب هستند، تاثیر گذاشته و به سمت مخالفان گرایش پیدا کنند و حمایت خود را از نظام سلب کنند! باید با کار فرهنگی، جوانان را به سمتی که دلخواه ماست، سوق دهیم! آقایان باید دیگر فهمیده باشند که مطیع کردن افراد با زور و اجبار، جوابگو نیست.

 آقای نکو! با اظهارات تند تیز مسئولان نسبت به این قبیل مسائل، اصلا چنین ظرفیتی را می‌توان در آن‌ها دید تا قدری با مردم کنار بیایند؟ ما هر روز شاهد اعمال ممنوعیت‌های عجیبی هستیم! همین چند روز پیش بود که گروهی از تندروهای منتسب به طیف انقلابی قصد لغو کنسرت سیروان خسروی در اهواز بودند که البته در نهایت موفق هم شدند!

انتظار ما از آقای رئیسی این است که در عملکردش تجدیدنظر کند! جا دارد به آقایان بگویم اگر فرهنگ یک کشور آسیب ببیند، هم اقتصاد و هم سیاست آن دستخوش تغییرات خواهد شد! 

پرسش بنده هم از شما همین بود که متاسفانه جوابی نگرفتم! با توجه به این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های بی‌شمار، مگر می‌شود خوشبین بود که به فرض مثال آقای رئیسی و هم‌طیفان ایشان به سمت کار فرهنگی به جای اعمال زور و خشونت روی بیاورند؟

عرض من این است که عزاداری و نوحه‌خوانی فرهنگ ماست اما از سویی دیگر؛ تئاتر، سینما و کنسرت هم جزو فرهنگ و اعتقادات بخش دیگری از جامعه ماست و برخورد قهری با هر کدام از این مقوله‌های فرهنگی از سوی نهادهای حاکمیتی، ضربه به خود همین نهادهاست. شما فرض کنید در یک مراسم مذهبی یکی بیاید آهنگ شاد بخواند؛ مسلما این حرکت او غیرقابل توجیه است حالا این قضیه برعکس اتفاق افتاده است و عده‌ای تندرو با گذاشتن نوحه کنسرتی که جوانان با شور و اشتیاق برای آن هزینه پرداخت کرده‌اند را به هم ریخته‌اند و کجای دنیا این رفتار قابل قبول است؟!