انگلستان در حال انبار کردن واکسن آبله

این نخستین بار نیست که نگرانی از شیوع آبله میمون افزایش یافته. در سال ۲۰۱۹ دولت اندونزی به شکل فعالانه‌ای با همه‌گیری این بیماری مقابله کرد.

از زمانی که نخستین مورد ابتلا به آبله میمون در اروپا کشف شد، دو هفته گذشته است اما در همین مدت تعداد مبتلایان به ۱۲۷ نفر افزایش یافته و این بیماری در پنج کشور مختلف دیده شده است.

بیماری آبله میمون، واکسن مخصوص خود را ندارد، اما سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که واکسن آبله تا ۸۵٪ برای حفاظت در برابر آبله میمون کارآیی دارد.

همزمان با جلسه سازمان بهداشت جهانی درباره شیوع آبله میمون، وزیر بهداشت بریتانیا اعلام کرد که این کشور کار انبار کردن واکسن آبله را آغاز کرده است.

ساجد جاوید همچنین اعلام کرد که تعداد مبتلایان به این بیماری در این کشور دو برابر شده و به ۲۰ نفر رسیده است.

به گفته وزیر بهداشت بریتانیا، ۱۱ مورد جدید آبله میمون در این کشور کشف شده و وضعیت بیماری «اکثر موارد» خفیف است.

روز جمعه خبرگزاری رویترز گزارش داد که سازمان بهداشت جلسه‌ای برای بررسی شیوع آبله میمون برگزار می‌کند.

اگرچه در ابتدا گزارش‌ها حاکی بود که این جلسه‌ای فوق‌العاده‌ است، اما کمی بعد سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که این جلسه‌ای معمولی و از جمله جلساتی بوده که به شکل روزانه و مرتب برگزار می‌شوند.

در همین روز مجموع موارد آبله میمون در سراسر اروپا از ۱۰۰ مورد فراتر رفت و آلمان وضعیت فعلی را «بزرگترین مورد شیوع این بیماری در اروپا» توصیف کرد.

تاکنون کشورهای بریتانیا، اسپانیا، پرتغال، آلمان و ایتالیا از جمله کشورهای اروپایی هستند که موارد ابتلا به آبله میمون در آنها تایید شده است. آمریکا، کانادا و استرالیا نیز خارج از اروپا موارد آبله میمون را مشاهده کرده‌اند.

با این حال دانشمندان می‌گویند که انتظار ندارند یک همه‌گیری گسترده شبیه به همه‌گیری ویروس کرونا رخ بدهد. چرا که سرعت انتقال ویروس آبله میمون بسیار کمتر از سرعت انتقال ویروس کووید-۱۹ است.

واحد خدمات درمانی نیروهای نظامی آلمان روز جمعه اعلام کرد: «با توجه به چندین مورد ابتلا در کشورهای بریتانیا، اسپانیا و پرتغال، این بزرگترین شیوع آبله میمون است که تا امروز در اروپا رخ داده است.»

فابیان لیندرتز از کارشناسان موسسه رابرت کخ، وضعیت فعلی را «شیوع» این بیماری توصیف کرد.

او گفت: «با این حال خیلی بعید است که شیوع این بیماری برای مدت طولانی ادامه پیدا کند. از راه ردگیری تماس، امکان ایزوله کردن موارد (این بیماری) بسیار آسان است و همچنین داروها و واکسن‌های موثری نیز وجود دارند که اگر ضرورت پیدا کنند قابل استفاده هستند.»

آبله یک بیماری قدیمی است که گفته می‌شود تا سه هزار سال قدمت دارد. واکسن آبله در قرن ۱۸ میلادی کشف شد اما تا دهه ۷۰ میلادی هنوز این بیماری در جهان وجود داشت. سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۸۰ اعلام کرد که آبله ریشه‌کن شده است

دولت بریتانیا از روز پنج‌شنبه کار واکسیناسیون پرسنل خدمات درمانی را در برابر آبله آغاز کرده است.

از سال ۱۹۷۰ تاکنون، موارد آبله میمون در ۱۱ کشور آفریقایی گزارش شده‌اند.

بر اساس اطلاعات سازمان بهداشت جهانی، کشور نیجریه از سال ۲۰۱۷ با شیوع این بیماری روبه‌روست. در سال جاری میلادی تاکنون ۴۶ مورد مظنون به آبله میمون در نیجریه شناسایی شده‌اند که به گفته سازمان بهداشت جهانی، ابتلای ۱۵ مورد به شکل قطعی تایید شده است.

نخستین مورد ابتلا به این بیماری در اروپا در روز هفتم مه (۱۷ اردیبهشت) گزارش شد.

بسیاری از موارد ابتلا به این بیماری، کسانی هستند که با مسافران قاره آفریقا هیچ تماسی نداشته‌اند.

بسیاری از این موارد، حتی اگر واکسن آبله نزده باشند، ظرف چند هفته به کلی درمان می‌شوند. با این حال مواردی از ابتلای سخت به بیماری آبله میمون نیز گزارش شده است.

نشانه‌های اولیه شامل تب، سردرد، ورم، کمردرد، درد عضلات و بی‌حالی عمومی است.

هنگامی که تب شروع می‌شود، جوش‌ها و التهاب‌های پوستی ایجاد می‌شوند که اغلب از صورت شروع می‌شوند، سپس به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابند.

این جوش‌ها که می‌توانند با خارش زیاد همراه باشد، تغییر می‌کنند و مراحل مختلفی را طی می‌کند تا در نهایت یک جای زخم ایجاد می‌شود که بعداً می‌ریزد. ضایعات می‌توانند باعث باقی ماندن جای زخم شوند.

عفونت معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول می‌کشد.

آبله میمون می‌تواند زمانی که فردی در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد سرایت کند. این ویروس می‌تواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود.

این بیماری پیش از این به عنوان یک عفونت مقاربتی توصیف نشده بود، اما می‌تواند از طریق تماس مستقیم در طول رابطه جنسی منتقل شود.

آبله میمون همچنین می‌تواند از طریق تماس با حیوانات آلوده مانند میمون‌ها، موش‌ها و سنجاب‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس مانند رختخواب و لباس منتقل شود.

منبع بی بی سی