فروپاشی اقتصادی در لبنان چگونه منجر به افزایش سونامی سرطان شد

به گزارش مستقل آنلاین،روزنامه گاردین نوشت:

میزان ابتلا به سرطان در بیروت 30 درصد افزایش یافته به این دلیل که دیزل ژنراتورها شهر را مسموم می کنند. اقتصاد و سیستم برق لبنان فروپاشیده است و اکنون برق در محلی تولید می شود که اثرات مخربی بر کیفیت و سلامت هوا دارد. دود اغلب روزها بر فراز بیروت سایه افکنده است، ابری قهوه‌ای رنگ که افق شهر را از مناره‌ها و برج‌های سیمانی تیره می‌کند. تخمین زده می شود که از زمان فروپاشی اقتصادی کشور در سال 2019، حدود 8000 دیزل ژنراتور برق شهرهای لبنان را تامین می کنند. صدای مهیب ژنراتورها در خیابان ها شنیده، و بوی سوخت آنها به مشام می رسد . اما بدترین تاثیر آنها بر هوایی است که ساکنان شهر مجبور به تنفس هستند. تحقیقات جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه آمریکایی بیروت (AUB) منتشر می شود، نشان می دهد که اتکای بیش از حد پایتخت لبنان به ژنراتورهای دیزلی در پنج سال گذشته مستقیماً خطر ابتلا به سرطان را دو برابر کرده است. انکولوژیست ها می گویند که میزان تشخیص مثبت در حال افزایش است. نجات سلیبا، شیمیدان اتمسفری که این مطالعه را رهبری می کرد، می گوید: «نتایج هشداردهنده هستند. در منطقه مکاسد، یکی از پرتراکم‌ترین بخش‌های بیروت که مورد آزمایش قرار گرفت، سطح آلودگی ناشی از ذرات ریز - یعنی کمتر از 2.5 میکرومتر قطر به 60 میکروگرم در متر مکعب یعنی چهار برابر بیشتر شد. سطح 15 میکروگرم در متر مکعب سازمان جهانی بهداشت می گوید افراد نباید بیش از 3 تا 4 روز در سال در معرض آن قرار گیرند. از سال 2017، آخرین باری که AUB این اندازه‌گیری‌ها را انجام داد، سطح آلاینده‌های سرطان‌زای منتشر شده در جو در سه منطقه بیروت دو برابر شده است. سالیبا می گوید محاسبات نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان تقریباً 50 درصد افزایش یافته است. او می‌گوید: «مستقیماً مرتبط است. ما خطر سرطان را بر اساس مواد سرطان‌زای ساطع شده از دیزل ژنراتورها محاسبه می‌کنیم که برخی از آنها به عنوان سرطان‌زاهای دسته 1A طبقه‌بندی می‌شوند.» ژنراتورها برای پر کردن یک شکاف سه ساعته در تامین شبکه ملی استفاده می‌شدند. سپس، در سال 2019، یکی از فاجعه‌بارترین فروپاشی‌های اقتصادی جهان از اواسط قرن نوزدهم در لبنان آغاز شد. در عرض چند ماه، شبکه انرژی دولتی نزدیک به فروپاشی شد و ژنراتورهای دیزلی کار را به دست گرفتند. انفجار در اوت 2020 که بیش از 200 نفر را کشت و بندر تجاری بیروت را ویران کرد، کشور را بیشتر به زانو درآورد. انکولوژیست ها در بیروت اکنون تخمین می زنند که میزان سرطان عمومی از سال 2020 سالانه 30 درصد افزایش یافته است. مشاهدات مشترکی وجود دارد - اگرچه هنوز اطلاعات قطعی وجود ندارد - که نشان می دهد آمار بیماران جوان تر می شود و تومورها تهاجمی تر می شوند. هانی نصار یک انجمن حمایت از سرطان را به نام همسر فقیدش باربارا نصار اداره می کند. او در دفترش در بیروت به جعبه لینپارزا اشاره می کند که برای درمان سرطان تخمدان استفاده می شود. این یکی از داروهایی است که وزارت بهداشت یارانه آن را دریافت نمی کند و برای یک ماه 6000 دلار هزینه دارد. انجمن او از 40 زن حمایت می کند و او گاهی مجبور است یک جعبه را بین همه آنها تقسیم کند. او می گوید که پول بزرگترین مشکل پیش روی بیماران سرطانی در لبنان است. بحران باعث هرج و مرج شده است. متوسط حقوق بخش دولتی حدود 150 دلار در ماه است که بسیار کمتر از هزینه شیمی درمانی است. هانی می گوید: «ما بیماران سرطانی زیادی داریم که حتی هیچ درمانی را شروع نکرده اند. آنها در نهایت می گویند، "باشه، من می میرم - من نمی خواهم خانواده ام را از خانه، ماشین خود و غیره محروم کنم، فقط برای این که هزینه آن را بپردازم."» در سال 2023، دیده بان حقوق بشر گزارش داد که فقدان منبع تغذیه قابل اعتماد بر حق مردم برای برق تأثیر گذاشته است و به دولت لبنان اشاره کرد که به طور مستمر سیاست هایی را اتخاذ می کند که وابستگی به نفت را تثبیت می کند، حتی در حالی که کشورها در سراسر جهان تلاش می کنند به انرژی های تجدیدپذیر انتقال یابند. در این گزارش آمده است: «واردکنندگان گازوئیل در درجه اول به دلیل همپوشانی بین سهامداران این شرکت ها و تشکیلات سیاسی، نفوذ زیادی دارند.» سلیبا می گوید که صاحبان ژنراتورها و واردکنندگان سوخت "از سوزاندن گازوئیل در داخل شهر و خفه کردن مردم ثروت اندوزی به دست می آورند". در سال 2017، لبنان حدود 900 میلیون دلار (720 میلیون پوند) گازوئیل برای ژنراتورها وارد کرد. تا سال 2022، این رقم به 1.9 میلیارد دلار افزایش یافت. دولت لبنان که از نظر سیاسی فلج شده است و در اجرای اقدامات ضد فساد که می تواند قفل یک بسته نجات از صندوق بین المللی پول را باز کند، شکست خورده است. بودجه وزارتخانه ها را مسدود کرده است که بر همه حوزه های زندگی تأثیر می گذارد. صلیبا می‌گوید لبنان در یک «چرخه معیوب بزرگ» گیر کرده است. ما در حال حاضر کشوری بسیار فقیر هستیم، بنابراین ما به دنبال این همه پول هستیم. اما روند در همه بخش‌ها - و همه کارهایی که دولت در 10 سال گذشته انجام داده است - این است که پول را برمی‌دارند، چیزهایی را که نیاز به نصب دارند نصب می‌کنند، و سپس آن را بدون هزینه‌های عملیاتی یا هیچ تمایلی برای تلاش برای ادامه کار رها می‌کنند. ” او می‌گوید: « هوا، آب و خاک پاکیزه‌ای وجود ندارد. هیچ چیزی برای نشان دادن وجود ندارد.»