ترس زنان افغان از حکومت طالبان

روایت نمایندگان سازمان ملل از افغانستان و وضعیت زنان این کشور به حدی نگران کننده است که حتی خبرگزاری الجزیره قطر هم نسبت به وضعیت افغانستان اعلام خطر و نگرانی کرده است. این در حالی است که از قبل قطر را یکی از متحدین استراتژیک طالبان می خواندند. با این حال، گزارش اخیر الجزیره نشان می دهد که رویکرد این شبکه قطری در قبال افغانستان تا حدی تغییر کرده و این شبکه گزارش های ضد طالبانی را هم منتشر می کند.

سازمان ملل، نگران حذف زنان از افغانستان

الجزیره قطر در گزارش اخیرش به گزارش اخیر سازمان ملل در رابطه با وضعیت افغانستان اشاره دارد.  طبق گزارش سازمان ملل متحد، رهبران طالبان در افغانستان در حال نهادینه کردن تبعیض و خشونت مبتنی بر جنسیت هستند. کارشناسان سازمان ملل در بیانیه ی روز دوشنبه خود گفتند: ما نگران تلاش های مستمر و سیستماتیک برای حذف زنان از حوزه های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در سراسر کشور هستیم. نمایندگان سازمان ملل در امور زنان و اقلیت های افغانستان در ادامه تاکید کردند: این نگرانی ها در مورد زنان اقلیت های قومی، مذهبی یا زبانی مانند جوامع هزاره، تاجیک، هندو و دیگر اقوام و اقلیت ها تشدید می شود؛ چرا که این تفاوت ها، آنها را آسیب پذیرتر از سایر اقوام افغانستان می کند.

محدودیت های جدید و متنوع طالبان علیه زنان

بر اساس گزارش الجزیره، طالبان از زمان تصرف کشور افغانستان در ماه اوت، یک سری قوانین محدودکننده را علیه زنان و دختران اعمال کرده است. بسیاری از زنان از بازگشت به مشاغل خود منع شده اند، به رانندگان تاکسی دستور داده شده که از سوار کردن مسافران زنی که برقع نپوشیده اند خودداری کنند و همچنین، ماموران طالبان نسبت به زنانی که بدون داشتن یک خویشاوند مرد از خانه خارج شوند، سخت گیری می کنند و بیشتر زنان به علت نگرانی از خانه خارج نمی شوند.

الجزیره به نقل از برخی کارشناسان مدعی است این سیاست ‌های سخت گیرانه همچنین بر توانایی زنان برای کار و امرار معاش تأثیر گذاشته و آنها را بیش از پیش به سمت فقر سوق داده است. در این میان، زنان سرپرست خانوار به‌ صورت ویژه و خاص تری آسیب می‌ بینند و رنج‌ هایشان با پیامدهای مخرب بحران انسانی در کشور افغانستان همراه شده است.

زنان طالبان 2

به جز این، سازمان ملل در مورد محرومیت زنان و دختران افغان از ادامه تحصیل و رفتن به مدرسه نیز اعلام نگرانی کرده است. نمایندگان سازمان ملل در بیانیه خود «نگرانی ویژه و جدی» خود را از «محرومیت مداوم» زنان و دختران از تحصیلات متوسطه و عالی اعلام کرده اند. بر اساس مشاهدات، طالبان نسبت به رفتن دختران کوچک به مدرسه زیاد سخت گیری نمی کند اما در مورد دختران بزرگسال اوضاع فرق می کند و سخت گیری طالبان شدیدتر است.

به گفته شاهدان عینی، اکثریت قریب به اتفاق مدارس متوسطه دخترانه در افغانستان تعطیل هستند و بیشتر دخترانی که باید در کلاس های 7 تا 12 تحصیل کنند، فقط به خاطر جنسیتشان از دسترسی به مدرسه محروم هستند.

نگرانی کارشناسان فقط مربوط به تحصیل دختران نیست. آنها بیشتر نگران افزایش خطر استثمار زنان و دختران، از جمله قاچاق دختران خردسال، فروش آنها، ازدواج های اجباری، و کار اجباری آنان هستند.

تعطیلی سازمان های دولتی و بین المللی مربوط به زنان و خطر عدم رصد اوضاع

در این میان، بیشتر کمپین های حمایتی از زنان و دختران در افغانستان تعطیل شده اند و این، وضع را بدتر و رصد اوضاع را سخت تر کرده است. اکنون ارائه ‌دهندگان خدمات اجتماعی و متخصصینی که از بازماندگان خشونت‌ های جنسیتی حمایت می‌ کنند به دلیل تعطیلی بسیاری از پناهگاه های زنان  بیکار شده اند. این مراکز به خصوص به دلیل ترس از انتقام مردان متعصب محلی، خانواده همسران یا خود زنان بی سرپرست و افراد طالبان تعطیل شده ‌اند. بسیاری از کارشناسان معتقدند این تعطیلی عواقب بالقوه کشنده ای برای بسیاری از قربانیان نیازمند به چنین خدماتی خواهد داشت و آنها را مجددا وارد چاه تاریک و ظلمانی گذشته خواهد کرد.

بر اساس گزارش الجزیره، سایر نهادهایی که مسئول رسیدگی به وضع امور زنان بوده اند هم تعطیل شده اند. از بین این موارد می توان به توقف فعالیت دادگاه ‌های تخصصی زنان و واحدهای دادستانی مربوط به آن اشاره کرد که مسئول اجرای قانون 2009 درباره حذف خشونت علیه زنان بودند. همچنین، مؤسسات دولتی و بین المللی هم که مسئول کمک و حمایت از زنان و دختران آسیب پذیر بودند، بعد از قدرت گرفتن مجدد طالبان تعطیل شده اند. وزارت امور زنان، کمیسیون مستقل حقوق بشر و چند نهاد مهم دولتی و بین المللی دیگر نیز همگی یا بسته شده اند و یا به طور فیزیکی توسط طالبان اشغال شده اند.

اعتراضاتی که با چوب و گلوله به آن پاسخ دادند

نباید پنداشت که زنان افغانستانی در مقابل اقدامات محدودکننده طالبان سکوت کرده اند. بر اساس گزارش الجزیره، زنان و دختران در افغانستان در پنج ماه گذشته به طور مداوم به اقدامات ضد زن طالبان اعتراض کرده و  در تظاهرات مختلفی خواهان احقاق حق خود در تحصیل، کار و آزادی بودند. با این حال، اغلب این تظاهرات به خشونت کشیده شد و سربازان طالبان بارها زنان اعتراض کننده را مورد ضرب و شتم، تهدید و یا بازداشت قرار داد.

نمایندگان و گروهی از کارشناسان سازمان ملل تا کنون چند بار از جامعه جهانی برای افزایش کمک های بشردوستانه به زنان افغانستان درخواست کرده اند اما تا کنون توجه ویژه ای به این موضوع نشده است. به نظر می رسد در حالیکه زنان افغانستان وضعیت خوبی در این کشور ندارند و روز به روز بیشتر از گذشته از صحنه اجتماعی و سیاسی این کشور حذف می شوند، سران دیگر کشورها حاکمیت طالبان را پذیرفته و آماده اند سفارتخانه های خود را در این کشور بازگشایی کنند.