کم خوابی این بلاها را سرتان می آورد!
هرچه دوره کم خوابی بیشتر باشد، بدتر خواهد بود. کمبود خواب به طور متفاوتی بر افراد تأثیر می‌گذارد، اما به طور کلی اثرات آن با گذشت زمان افزایش می‌یابد.
هرچه دوره کم خوابی بیشتر باشد، بدتر خواهد بود. کمبود خواب به طور متفاوتی بر افراد تأثیر می‌گذارد، اما به طور کلی اثرات آن با گذشت زمان افزایش می‌یابد. فقط ۴۸ ساعت بی خوابی ممکن است کمبود شدید خواب در نظر گرفته شود، اما قبل از رسیدن به این مرحله، ممکن است علائم اولیه را تجربه کنید.
بعد از گذشت ۱۸ ساعت بدون خواب، ممکن است به مانند افراد مست به نظر برسید. بیدار ماندن برای مدت طولانی برابر با وجود ۵ صدم درصد محتوای الکل در خون است، همان چیزی که با سه یا چهار نوشیدنی در دو ساعت دریافت می‌کنید.
پس ازگذشت ۲۴ ساعت بدون خواب، این میزان به یک صدم می‌رسد که بالاتر از حد مجاز رانندگی در ایالات متحده است. ممکن است دچار تاری دید شده و سطح هوشیاری شما کاهش یابد؛ این امر به این دلیل است که کم خوابی سرعت ارتباط سلول‌های مغزی با یکدیگر را کاهش می‌دهد.
اگرچه کافئین می‌تواند برای چندین ساعت احساس هوشیاری بیشتری در شما ایجاد کند، اما فقط در یک نقطه خاص موثر است.
پس از گذشت یک و نیم روز از بی خوابی، همه این موارد ممکن است بدتر شود و احتمال مریض شدن شما بیشتر از حد معمول باشد؛ زیرا بدن شما نمی‌تواند مثل همیشه بجنگد و در این مدت، ذهن و بدن شما بسیار خسته است به طوری که شروع به نارکولپسی می‌کنید، یعنی دوره‌هایی از خواب آلودگی شدید با مدت بسیار کم که ممکن است زمان آن به حدود ۳۰ ثانیه برسد و شما حتی متوجه نشوید. قطعاً اگر کاری مانند رانندگی با اتومبیل انجام دهید، این حالت آزار دهنده و خطرناک خواهد بود.
سپس احتمال توهم و مبهم بینی وجود دارد همچنین ممکن است شما در این حالت توهمات حسی یا شنوایی را تجربه کنید، مانند احساس اینکه کسی آنجا نیست که به شانه شما ضربه بزند یا صدای شما را بشنود (صدایی شبح مانند که غیرقابل شنیدن است).
وقتی به ۴۸ ساعت کم خوابی رسیدید، این شکنجه واقعی است. به همین دلیل مطالعات در مورد کم خوابی شدید در اکثر کشور‌ها غیرقانونی است.
سپری کردن دو روز متوالی بدون خواب می‌تواند باعث شود شما کنترل هر چیزی را از دست بدهید، دچار توهمات شدید شده و این احساس را داشته باشید که واقعیت دارد از بین می‌رود و با اضطراب، تحریک پذیری، تنش و خستگی شدید کنار خواهید آمد.
بعد از ۷۲ ساعت بی خوابی دیگر نمی‌توانید به هیچ چیز فکر کنید، حتی انجام کار‌های ساده مانند لباس پوشیدن یا خوردن میان وعده را فراموش خواهید کرد و احساس ضعف خواهید کرد؛ زیرا اساساً توانایی شما در تنظیم احساسات خارج از کنترل می‌شود. توهمات شما ممکن است پیچیده‌تر شود و در اطراف خود تصاویری مانند تصویر یک شخص، خرس یا شاید ماشین احساس کنید.
حداقل در چهار مطالعه تاریخی در مورد خواب، شرکت کنندگان توهمات مشترک که اصطلاحاً "پدیده کلاه" نامیده می‌شود را گزارش دادند که این پدیده اساساً احساس فشار در اطراف سر است؛ به گونه‌ای که گویی کلاه به سر دارید. همه این‌ها موجب جنون، افسردگی و خیال پردازی می‌شود.
اگر بی خوابی شما به ۹۶ ساعت یا بیشتر از آن برسد، باید دیگر با واقعیت خداحافظی کنید؛ زیرا توهمات و پارانویا (پارانویا) بیشتر خواهد شد و می‌تواند به روان پریشی که یک تصویر ناگهانی و کامل از دنیای واقعی است، منجر شود.
اما روز پنجم، نقطه تغییر و خطر است؛ به گونه‌ای که در آن سلامت روان به شدت مختل می‌شود که این توهمات شما را به عنوان پذیرش واقعیت جدید تقویت می‌کند. در نهایت، عملکرد مغز شما به طور کامل متوقف خواهد شد؛ به گونه‌ای که منجر به نارسایی عضو و در موارد نادر موجب مرگ می‌شود.
خوشبختانه بهبودی از کمبود خواب می‌تواند به آسانی صورت گیرد، اما اگر مرتباً کم خواب هستید، باید دلایل آن را بررسی و درمان کنید. بازگشت به مسیر درست ممکن است هفته‌ها طول بکشد. طبق یک مطالعه بهبودی از دست دادن یک ساعت خواب چهار روز طول می‌کشد.