آقای وزیر انتظار است شما ژنرال و اندیشمند کابینه، سرباز آموزش و پرورش و خادم معلمان باشید
آقای وزیر انتظار است شما ژنرال و اندیشمند کابینه، سرباز آموزش و پرورش و خادم معلمان باشید. به جامعه بزرگ فرهنگیان توهین است شما سرجوخه باشید.
سخنی با وزیر آموزش و پرورش
اسدالله درویش‌امیری، معاون اسبق حقوقی و امور مجلس و استان‌ها، وزارت آموزش و پرورش
اظهارات اخیر جناب آقای کاظمی، واکنش‌های گسترده و تلخی را از سوی جامعه شریف و رنج‌دیده معلمان به همراه داشت. در آستانه هفته معلم، نمی‌توان در برابر چنین سخنانی سکوت کرد. بی‌تفاوتی در این مقطع، نه تنها بی‌احترامی به مقام معلم است، بلکه ظلمی آشکار به شأن و منزلت و جایگاه وزارت آموزش و پرورش خواهد بود.جناب آقای وزیر، شما اکنون بر کرسی‌ای تکیه زده‌اید که روزگاری، اندیشمند بزرگ، زنده‌یاد دکتر سیدمحمود حسابی، بر آن نشسته بود. همانی که پس از بازگشت از تحصیل در غرب، با دغدغه توسعه علمی کشور و تربیت نیروی انسانی، پیشنهاد تأسیس دانشگاه تهران را مطرح کرد و از رضاشاه خواست تا ملک پادگان ژاندارمری برای این منظور تخلیه شود؛ درخواستی که پذیرفته شد و امروز دانشگاه تهران به‌عنوان یکی از افتخارات ملی، یادگار آن دوراندیشی است.
شما وارث جایگاهی هستید که بزرگانی چون دکتر عیسی صدیق، ملک‌الشعرا بهار، دکتر ناتل‌خانلری، شهید رجایی و شهید دکتر باهنر در آن خدمت کرده‌اند؛ دورانی که شأن و جایگاه معلم در جامعه، هم‌طراز با بزرگان اندیشه و اخلاق بود و آموزش و پرورش در صدر اولویت‌های کشور قرار داشت. آموزش وپرورش اساس و زیربنای اصلی توسعه کشور دیده می‌شد وهمه کابینه در خدمت وزیر قرار داشتند.
آقای وزیر، امروز شما نماینده خانواده‌ای هستید که بیش از ۱۶ میلیون دانش‌آموز، یک میلیون معلم و نزدیک به یک میلیون و صد هزار بازنشسته فرهنگی را در بر می‌گیرد. هر روز که وارد دفتر خود در وزارتخانه می‌شوید، با مسئولیتی عظیم و تاریخی روبه‌رو هستید. مسئولیتی که تنها با سربازی برای شأن آموزش و پرورش معنا می‌یابد، نه با سربازی برای دیگر نهادها(با احترام و ارزش گذاری به خدمات نیروی انتظامی)
فرهنگیان از شما انتظار دارند که مدافع حقوق، کرامت و جایگاه آنان باشید، نه اینکه با سکوت یا انفعال، زمینه‌ساز تضعیف این نهاد ریشه‌دار شوید.محیط آموزش وپرورش نشاط، شادابی،عشق،محبت و روابط صحیح انسانی نیازمند است با کارهای پلیسی و خشن ره به ترکستان رفتن است. آموزش و پرورش باید صدای رسای خود را در دولت داشته باشد، نه حلقه‌ای منفعل در زنجیره سیاست‌گذاری‌های بی‌ربط و غلط.
اگر احساس می‌کنید این بار سنگین، با اولویت‌ها و دغدغه‌های شما همسو نیست؛ اگر باور ندارید که وزارت آموزش و پرورش باید محور توسعه انسانی و فرهنگی کشور باشد، شایسته‌تر آن است که این مسئولیت را به اهل آن بسپارید و به جایگاه پیشین خود که گویا علاقه خاصی هم به آن دارید بازگردید.
وزارت آموزش و پرورش، عرصه آزمون بزرگی است؛ آزمونی که پیروز آن نه با رتبه و عنوان، بلکه با خدمت به معلمان، دانش‌آموزان و آینده ایران سنجیده می‌شود.
درخاتمه هفته گرامی‌داشت معلم را به همه فرهنگیان ومعلمان چه آنانکه در اوج مشگلات و سختی‌ها در کلاس های درس حاضرند و چه آندسته ای که موهای سر و صورت را در این راه سفید کردند وامروز با دشواری های مالی در مقابل خانواده شرمنده آنها هستند تبریک و تهنیت عرض می کنم.