آیا مذاکرات شنبه، رویارویی اجتناب ناپذیر ایران و آمریکا را به تعویق میاندازد؟
هیچ دولتمرد ایرانی، تا جایی که من دیدم، شناخت درستی از نحوه فکر کردن طرف مقابل نداره و افراد (مذاکره کننده) هم توان مذاکرهی قوی ندارن
موضوع ایران و آمریکا به راحتی قابل حل نیست
میلاد منشی پور/ موسس تپسی
یک داستانی رو تعریف میکنم که نظرم رو در مورد مذاکرات ایران و آمریکا بگم.
سال ۲۰۱۱ مشاور استراتژی بانک Goldman Sachs بودیم. این بانک باید تصمیم میگرفت که به هواپیمایی US Airways که درآمد اصلیاش از جابهجایی سرباز وتجهیزات به عراق و افغانستان بود، و بهخاطر تصمیم اوباما برای خروج، در حال ورشکستگی بود، آیا وام دوباره یک میلیارد دلاری بده یا نه.
خیلی زود معلوم شد که تنها راه نجات از ورشکستگی، حمله احتمالی آمریکا به ایرانه.
من مسئول پروژه بررسی احتمال این حمله شدم. اول دوست نداشتم و برام سخت بود، ولی بعد پذیرفتم.
با حدود ۱۵ ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا و تحلیلگر جنگ صحبت کردم.
نتیجه تحلیل این بود که گزینههای حمله نظامی برای آمریکا گستردهست و روشهای زیاد نظامی برای زمینگیر کردن ایران داره.
که البته در تمام اون گزینهها، جز حمله زمینی، که از نظر همه ژنرالها نامحتمل بود، US Airways دچار چالش مالی و ورشکستگی میشد؛ که این اتفاق هم چند سال بعد افتاد.
اما چرا حمله زمینی رو نامحتمل میدونستن:
۱) پهناوری ایران
۲) انسجام نسبی مردم
که هر دو در ذهنشون تبدیل میشد به هزینه اقتصادی بالا
خوشحالم که مذاکرهی مستقیم داره انجام میشه. اما فارغ از اینکه مذاکره شنبه به نتیجه برسه یا نه، موضوع ایران و آمریکا به دلایل زیر به راحتی قابل حل نیست:
۱- همانطوری که در مثال بالا گفتم، آمریکا گزینههای زیادی برای فلج کردن ایران داره و حمله نظامی برای آمریکا در شرایط فعلی هزینه سیاسی و عملیاتی زیادی نداره
۲- اسرائیل هیزم زیادی در آتش میریزه، و اطرافیان ترامپ هم بیش از هر دولت دیگهای طرفدار اسرائیل هستن
۳- هیچ دولتمرد ایرانی، تا جایی که من دیدم، شناخت درستی از نحوه فکر کردن طرف مقابل نداره و افراد هم توان مذاکرهی قوی ندارن
۴- آمریکای امروز بیش از هر موقع تمامیتخواهه، و همونطور که قبلاً گفتم، چیزهایی رو میخواد (اگر کوتاه نیاد) که حکومت ایران نمیتونه بهراحتی بپذیره
۵- حتی اگر این مذاکرات حمله رو به تعویق بندازه، رابطه با ایران به شدت بر مبنای بیاعتمادی خواهد بود، و دوباره موضوعات یک جایی میزنه بالا.
امیدوارم که مذاکرهی شنبه، رویارویی اجتناب ناپذیر ایران و آمریکا رو به تعویق بندازه؛
و در این مدت حاکمیت متوجه بشه که: اولا تنها و تنها و تنها عامل قدرت یک کشور، مردم و اعتماد و انسجامشون هست. نه موشک و نه بمب و نه هیچچیز دیگه.
و دوم اینکه، برای تأثیرگذاری در دنیا، نیازمند بلد بودن چارچوب فکری و ادبیات غالب دنیا هستیم. چه برای جنگ نرم، چه برای مذاکره، چه برای مصالحه.
منبع: اکانت توئیتری نویسنده