فرار از مذاکره، ضعف اعتماد به نفس و نداشتن منطق است

رونامه هم میهن نوشت:

تقریباً می‌توان با اطمینان اظهار کرد که در طول تاریخ روابط بین‌الملل شاید موردی نباشد که یک طرف از گفت‌وگو پرهیز کند، مگر طرفی که در جنگ دست برتر دارد و خواهان تسلیم بدون قید و شرط طرف مقابل است؛ یا طرف مقابل را به‌کلی به رسمیت نشناسد که طبعاً چنین چیزی برای ایران و آمریکا بلاموضوع است.

فرار از گفت‌وگو از دست دادن شانس هر توافقی است و از نظر ناظرین بیرونی به معنای فاقد منطق بودن است.

اکثریت قاطع افکار عمومی نه‌تنها از نفی توافق دفاع نمی‌کنند بلکه مخالف چنین رویکردی هستند و آن را بیش از اینکه نشانه قدرت و اعتمادبه‌نفس بدانند، نشانه‌ای از ضعف و فقدان اعتمادبه‌نفس و نداشتن منطق تعبیر خواهند کرد.